Эзоҳ

b Дар аввал шояд хизматгорони содиқе зинда шаванд, ки дар рӯзҳои охир мурда буданд ва баъд, аз насл ба насл, касоне, ки пеш аз онҳо вафот карданд. Агар ин тавр шавад, ҳар як насл онҳоеро пешвоз мегиранд, ки шахсан мешиносанд. Дар Навиштаҳо оиди тадҳиншудагон гуфта мешавад, ки онҳо «бо навбат» зинда мешаванд. Пас, хулоса кардан мумкин аст, ки дар замин низ эҳёшавӣ бо як тартиби муайян рӯй медиҳад (1 Қӯр. 14:33; 15:23).