Эзоҳ

d Шоҳ Осо гуноҳҳои ҷиддӣ карда буд (2 Воқ. 16:7, 10). Лекин дар Китоби Муқаддас гуфта мешавад, ки ӯ корҳои ба Яҳува маъқулро кард. Ҳарчанд дар аввал ӯ маслиҳатро қабул накард, баъдтар, эҳтимол, пушаймон шуд. Асосан корҳои неки ӯ аз корҳои бадаш бисёртар буданд. Муҳимаш ин ки, Осо танҳо Яҳуваро парастиш мекард ва ҳаракат мекард, ки аз сарзаминаш бутпарастиро тоза кунад (3 Подш. 15:11–13; 2 Воқ. 14:2–5).