Эзоҳ

a МАЪНОИ БАЪЗЕ КАЛИМАВУ ИБОРА: Дар Китоби Муқаддас «гуноҳ» гуфта бисёр вақт корҳои нодуруст, ба монанди дуздӣ, зино ва одамкушӣ дар назар дошта шудааст (2 Мӯсо 20:13–15; 1 Қӯр. 6:18). Дар баъзе оятҳо бошад, калимаи «гуноҳ» ба нокомилие ишора мекунад, ки шахс аз вақти таваллуд мерос мегирад, ҳарчанд ҳоло ягон кори бад накардааст.