2 Подшоҳон
23 Ин аст суханони охирини Довуд:+
3 Худои Исроил сухан ронд,
Кӯҳпораи Исроил+ ба ман гуфт:
“Вақте ҳокими инсонҳо росткор аст+
Ва бо худотарсӣ ҳукм меронад,+
4 Ин мисли рӯшноии субҳ аст ҳангоми дурахшидани офтоб,+
Мисли субҳи беабрест,
Мисли дурахшониест баъд аз борон,
Ки аз он сабза аз замин неш мезанад”.+
5 Оё хонаи ман дар пеши Худо мисли ин нест?
Охир, ӯ бо ман аҳди ҷовидонӣ бастааст,+
Онро як ба як тартиб додааст ва ҳаргиз намешиканад.
Он сарчашмаи тамоми наҷот ва тамоми шодии ман аст,
Аз ин рӯ хонаи ман нашъунамо меёбад.+
6 Лекин нобакорон мисли хорбуттаҳо як сӯ партофта мешаванд+
Ва онҳоро бо даст гирифта намешавад.
7 Касе ба онҳо даст расонад,
Бояд олати оҳанину дастаи найза дошта бошад,
Онҳо бояд дар маконашон сӯзонда хокистар шаванд».
8 Ин аст номҳои паҳлавонони Довуд:+ Юшиб-Башабати таҳакмӯнӣ, ки сардори се паҳлавон буд+ ва боре бо найзаи худ 800 нафарро кушт. 9 Баъд аз ӯ Элъозори+ писари Дӯдӯи+ писари Аҳӯҳӣ — яке аз се паҳлавононе, ки бо Довуд буданд ва фалиштиёнро паст заданд. Вақте фалиштиён ба ҷанг баромаданд ва исроилиён рӯ ба гурез оварданд, 10 ӯ дар ҷояш истода, то даме ки дасташ монда гашт ва аз доштани шамшер шах шуд, фалиштиёнро зарба зад.+ Яҳува дар он рӯз ғалабаи* бузурге ато кард+ ва мардум аз паси Элъозор рафта, кушташудагонро ғорат кард.
11 Баъд аз вай Шаммои писари Оҷии ҳарорӣ буд. Фалиштиён дар Леҳӣ, дар қитъаи замине, ки пур аз наск буд, ҷамъ омаданд ва мардум аз пеши фалиштиён гурехт. 12 Вале ӯ дар миёни киштзор истода, онро ҳимоя кард ва фалиштиёнро зарба зад. Он вақт Яҳува ғалабаи* бузурге ато кард.+
13 Се паҳлавоне, ки аз ҷумлаи 30 сардор буданд, дар мавсими дарав назди Довуд ба ғори Адуллом+ поён омаданд. Он вақт фалиштиён дар водии Рафоим+ урду зада буданд. 14 Довуд дар паноҳгоҳ буд+ ва посгоҳи фалиштиён дар Байт-Лаҳм ҷойгир буд. 15 Довуд орзу карда гуфт: «Кошки аз обанборе, ки дар назди дарвозаи Байт-Лаҳм аст, як қулт об менӯшидам!» 16 Он гоҳ ин се паҳлавон ба урдугоҳи фалиштиён зада даромаданд ва аз обанбори назди дарвозаи Байт-Лаҳм об кашида, ба Довуд оварданд, лекин вай онро нанӯшида барои Яҳува ба замин рехт.+ 17 Ӯ гуфт: «Эй Яҳува, ҳаргиз ин корро ба худ раво намебинам! Наход ман хуни касонеро, ки ҷонашонро дар хатар гузоштанд, бинӯшам?»+ Ҳамин тавр, ӯ он обро нанӯшид. Ин аст корнамоии он се паҳлавони Довуд.
18 Абишойи+ бародари Юоби писари Саруё+ сардори се паҳлавони дигар буда, бо найзаи худ 300 нафарро кушта буд ва ӯ мисли он се паҳлавон+ номдор буд. 19 Ҳарчанд ӯ дар байни се паҳлавони дигар обрӯйи зиёдтар дошт ва сардорашон буд, ба мартабаи се паҳлавони якум нарасида буд.
20 Баноёи+ писари Еҳуёдоъ марди далер* буд ва дар Қабсаил+ корнамоиҳои зиёде кард. Ӯ ду писари Ариили мӯобиро зарба зада ҳалок кард ва дар рӯзи барф ба чоҳ фаромада, шерро кушт.+ 21 Ӯ ҳамчунин марди мисрии бузургҷуссаеро кушта буд. Ҳарчанд он мисрӣ дар даст найза дошт, Баноё бо асо бар зидди ӯ баромада, найзаро аз дасти марди мисрӣ кашида гирифт ва ӯро бо найзаи худаш кушт. 22 Ин аст корнамоиҳои Баноёи писари Еҳуёдоъ, ки мисли он се паҳлавон номдор буд. 23 Ҳарчанд ӯ аз 30 паҳлавон обрӯйи зиёдтар дошт, ба мартабаи он се паҳлавон нарасида буд. Бо вуҷуди ин Довуд ӯро сардори посбонони худ таъйин кард.
24 Асоили+ бародари Юоб дар қатори ин 30 паҳлавон буд: Элҳонони писари Дӯдӯи байтлаҳмӣ,+ 25 Шаммои ҳарӯдӣ, Элиқои ҳарӯдӣ, 26 Ҳоласи+ фалтӣ, Ирои+ писари Иққиши тақӯогӣ, 27 Абиозери+ анотӯтӣ,+ Мабунони ҳушотӣ, 28 Салмӯни аҳӯҳӣ, Маҳарӯи+ натуфотӣ, 29 Ҳилаби писари Баанои натуфотӣ, Иттойи писари Рибой аз Ҷибъои бинёминиён, 30 Баноёи+ фиръотӯнӣ, Ҳиддой аз водиҳои Ҷоаш,+ 31 Абиалбӯни ароботӣ, Азмавти барҳумӣ, 32 Элияҳбои шаалбӯнӣ, писарони Ёшин, Юнотон, 33 Шаммои ҳарорӣ, Аҳиоми писари Шорори ҳарорӣ, 34 Элифолати писари Аҳасбойи писари марди маъхогӣ, Элиоми писари Аҳитӯфали+ ҷилӯнӣ, 35 Ҳасрои кармилӣ, Фаарои арбӣ, 36 Иҷъоли писари Нотон аз Сӯбо, Бонии ҷодӣ, 37 Солақи аммӯнӣ, Наҳаройи баирӯтӣ, ки силоҳбардори Юоби писари Саруё буд, 38 Ирои итрӣ, Ҷориби итрӣ+ 39 ва Уриёи+ ҳиттӣ — ҳамагӣ 37 нафар.