3 Подшоҳон
9 Вақте Сулаймон сохтани хонаи Яҳува, қасри подшоҳ+ ва ҳар он чиро подшоҳ ният дошт, ба охир расонд,+ 2 Яҳува бори дуюм ба Сулаймон намудор шуд, чуноне ки дар Ҷибъӯн зоҳир шуда буд.+ 3 Яҳува ба ӯ гуфт: «Ман дуову зориеро, ки сӯям кардӣ, шунидам ва хонаеро, ки бино намудӣ, муқаддас гардондам ва номи худро то абад бар он гузоштам+ ва чашму дилам доимо бар он хоҳад буд.+ 4 Агар ту мисли падарат Довуд+ бо дили беайб+ ва росткорӣ+ ҳамаи амрҳои маро ба ҷо оварда+ пеши ман роҳ равӣ ва дастурҳову ҳукмҳои маро риоя намоӣ,+ 5 ман тахти подшоҳии туро бар Исроил то абад устувор мегардонам, чуноне ки ба падарат Довуд ваъда дода гуфтам: “Насли ту ҳаргиз аз тахти Исроил маҳрум намешавад”.+ 6 Вале, агар шумо ва писаронатон аз пайравӣ кардани ман рӯй тобед ва амру фармудаҳоямро риоя накунед ва рафта, ба дигар худоён хизмат кунеду ба онҳо саҷда баред,+ 7 ман Исроилро аз замине, ки ба онҳо додаам, решакан мекунам+ ва хонаеро, ки ба номи худ муқаддас гардондаам, аз пеши назарам дур месозам+ ва Исроил гапи даҳани мардум* ва хандахариши ҳамаи халқҳо мешавад.+ 8 Ин хона харобазор мешавад.+ Ҳар касе, ки аз пеши он гузарад, ҳайрон шуда ҳуштак мезанад ва мегӯяд: “Чаро Яҳува бо ин замин ва ин хона чунин кард?”+ 9 Он гоҳ хоҳанд гуфт: “Чунки онҳо Худояшон Яҳуваро, ки бобоёнашонро аз замини Миср берун оварда буд, тарк карда, аз пайи худоёни дигар шуданд ва ба онҳо саҷда карда хизмат намуданд. Ана барои ҳамин Яҳува ҳамаи ин балоҳоро ба сарашон овардааст”».+
10 Бо гузашти 20 сол, ки Сулаймон дар давоми онҳо ду хона, хонаи Яҳува ва қасри подшоҳро, сохта буд+ 11 ва Ҳиром,+ подшоҳи Сӯр, ба Сулаймон чӯби сидраву арча ва ҳар қадаре хост, тилло дода буд,+ шоҳ Сулаймон ба Ҳиром дар замини Ҷалил 20 шаҳрро дод. 12 Ҳиром аз Сӯр баромада, ба дидани шаҳрҳое, ки Сулаймон ба ӯ дода буд, рафт, вале онҳо ба ӯ маъқул нашуданд. 13 Ӯ гуфт: «Эй бародарам, ин чӣ шаҳрҳоест, ки ту ба ман додӣ?» Барои ҳамин онҳо то ба имрӯз замини Ковул* номида мешаванд. 14 Дар ин миён Ҳиром ба подшоҳ 120 киккар* тилло+ фиристод.
15 Касоне, ки барои шоҳ Сулаймон меҳнати маҷбуриро ба ҷо меоварданд,+ хонаи Яҳува,+ қасри ӯ, Хокрез*,+ девори Ерусалим, Ҳосӯр,+ Маҷиддӯ+ ва Ҷозарро+ сохтанд. 16 (Фиръавн, подшоҳи Миср, омада, Ҷозарро забт карда буд ва бо оташ сӯзонида, канъониёни+ сокини онро кушта буд. Ӯ ин шаҳрро чун ҷиҳоз* ба духтари худ,+ ки зани Сулаймон шуд, дод.) 17 Сулаймон Ҷозар, Байт-Ҳорӯни Поён,+ 18 Баалот+ ва Томорро, ки дар биёбон, дар ҳудуди ин замин, аст, сохт*. 19 Ҳамчунин Сулаймон ҳамаи шаҳрҳоеро, ки ӯ барои захираҳо дошт, шаҳрҳои аробаҳо,+ шаҳрҳои саворон ва ҳар чизеро, ки дар Ерусалим, Лубнон ва дар тамоми қаламраваш сохтанӣ буд, бино кард. 20 Ҳамаи одамонеро, ки аз амӯриён, ҳиттиён, фариззиён, ҳиввиёну ябусиён+ боқӣ монданд, онҳоеро, ки аз халқи Исроил набуданд,+ 21 яъне наслашонро, ки дар ин замин боқӣ монд (чунки исроилиён онҳоро ба нестӣ супурда натавонистанд), Сулаймон ғулом карда кор мефармуд ва то ба имрӯз чунин аст.+ 22 Аммо ягон исроилиро Сулаймон ғулом накарда буд,+ онҳо ҷанговар, ходим, мир, фармондеҳ ё сарвари аробаҳову саворони ӯ буданд. 23 Ҳамчунин 550 сарамалдор бар корҳои Сулаймон гузошта шуда, саркори коргарон буданд.+
24 Духтари фиръавн+ аз Шаҳри Довуд+ ба хонае кӯчид, ки Сулаймон барояш сохт. Баъд аз он шоҳ Хокрезро*+ сохт.
25 Соле се бор+ Сулаймон дар қурбонгоҳе, ки барои Яҳува сохт,+ қурбониҳои сӯхтанӣ ва қурбониҳои осоиштагӣ пешкаш мекард, инчунин ӯ дар қурбонгоҳи назди Яҳува қурбониҳоро сӯзонда, дуд мекард. Ҳамин тавр Сулаймон сохтмони хонаро ба охир расонд.+
26 Подшоҳ Сулаймон дар Эсюн-Ҷобар,+ ки назди Эйлот, дар соҳили баҳри Сурх, дар замини Адӯм,+ мебошад, киштиҳо сохт. 27 Ҳиром бо он киштиҳо хизматгорони худро, ки баҳрнавардони кордида буданд, ҳамроҳи хизматгорони Сулаймон фиристод.+ 28 Онҳо ба Ӯфир+ рафтанд ва аз он ҷо 420 киккар тилло гирифта, ба шоҳ Сулаймон оварданд.