ГАНҶҲОИ КАЛОМИ ХУДО | ИШАЪЁ 38–42
Яҳува хастаро қувват мебахшад
Уқоб метавонад соатҳои дароз дар парвоз бошад. Барои ин ӯ ҷараёнҳои гарми ҳаворо истифода мебарад, ки уқобро ба боло мебаранд. Уқоб вақти парвоз ҷараёни гарми ҳаворо ёфта, гирди он давр мезанад. Боди гарм ӯро ба боло мебардорад. Ҳамин ки ӯ ба баландии муайян расид, ба ҷараёни дигар мегузарад ва ҳамин корро такрор мекунад.
Уқоб қувваи бисёр сарф накарда, ба осонӣ парвоз мекунад. Ин мисол хуб нишон медиҳад, ки бо дастгирии Худо мо хизмату ибодатамонро ба ҷо оварда метавонем.