5. ОЁ ВАҚТУ СОАТ ВА ДАР КУҶО ДУО ГУФТАНИ МО АҲАМИЯТ ДОРАД?

БИСЁР динҳо таъкид мекунанд, ки одам бояд дар биноҳои махсус ва вақту соати муайян дуо гӯяд. Оё дар Китоби Муқаддас дар ин хусус ягон чӣ гуфта шудааст?

Дар Китоби Муқаддас барои дуогӯйӣ вақту соати муайян муқаррар нашудааст. Масалан, Ҳазрати Исо ва шогирдонаш пеш аз хӯрок хӯрдан дар дуо Худоро шукр мегуфтанд (Луқо 22:17). Инчунин, вақте шогирдонаш барои ибодат ҷамъ меомаданд, якҷоя дуо мегуфтанд. Онҳо расму оинеро, ки дар ибодатгоҳҳои яҳудиён ҷорӣ шуда буд, риоя менамуданд. Он вақт Худо ният дошт, ки ибодатгоҳ «хонаи дуои тамоми халқҳо» шавад (Марқус 11:17).

Вақте хизматгорони Худо ҷамъ омада якҷоя дуо мегӯянд, Худо дуоҳои онҳоро мешунавад. Агар онҳо ҳамфикр бошанду дуоҳояшон дар асоси маслиҳатҳои Китоби Муқаддас бошад, Худо дуои онҳоро қабул мекунад. Ӯ инчунин барои мустаҷоб кардани дуоҳои онҳо амал карда метавонад (Ибриён 13:18, 19). Шоҳидони Яҳува дар вохӯриҳои худ дуо мегӯянд. Мо шуморо самимона даъват мекунем, ки ба яке аз ин вохӯриҳо омада бинед, ки чӣ тавр онҳо дуо мегӯянд.

Дар Китоби Муқаддас гуфта нашудааст, ки мо бояд дар вақту соати муайян ва ҷойи махсус дуо гӯем. Дар он қайд шудааст, ки хизматгорони Худо дар вақту ҷойи дилхоҳ дуо мегуфтанд. Ҳазрати Исо мегӯяд: «Вақте дуо мегӯӣ, ба хонаи худ даромада, дарро маҳкам кун ва ба Падари нонамоёнат дуо гӯй. Он гоҳ Падари ниҳонбинат ба ту мукофот медиҳад» (Матто 6:6).

Чӣ фикри ҷолиб! Шумо ба Офаридгори олам кадом вақте хоҳед, ҳатто дар танҳоӣ муроҷиат карда метавонед. Боварӣ дошта бошед, ки ӯ дуои шуморо мешунавад. Маълум мешавад, ки барои чӣ Исо бисёр вақт дар танҳоӣ дуо гуфтан мехост. Боре ӯ шаби дароз дуо гуфта, дар як масъалаи муҳим аз Худо роҳнамоӣ пурсид (Луқо 6:12, 13).

Баъзе хизматгорони Худо ҳангоми баровардани қарорҳои муҳим ё сар задани мусибатҳои сахт дуо мегуфтанд. Баъзан онҳо дар таги дил ё бо овоз, дар танҳоӣ ё ҳамроҳи дигарон ба Худо муроҷиат мекарданд. Муҳим ин ки онҳо дуо мегуфтанд. Худо ҳатто ба хизматгоронаш мегӯяд, ки «ҳама вақт дуо гӯед» (1 Таслӯникиён 5:17). Яҳува дуои шахсонеро, ки хости ӯро иҷро мекунанд, бо омодагӣ гӯш мекунад. Магар ин аз муҳаббати Худо дарак намедиҳад?

Дар ин дунёи худхоҳ бисёр одамон мегӯянд, ки аз дуо ягон фоида нест. Шояд шумо фикр кунед: «Оё дуо ба ман кумак мекунад?»