4. Дар ин мақола мо чиро дида мебароем?

⁴ Чӯпонони масеҳӣ ба гӯсфандон бояд чӣ гуна муносибат кунанд? Аъзоёни ҷамъомад даъват карда мешаванд, ки «ба сардорони худ фармонбардор» бошанд. Аз тарафи дигар, Яҳува ба пирони масеҳӣ мегӯяд, ки «бар мероси Худо ҳукмронӣ» накунанд. (Ибр. 13:17; 1 Петрус 5:2, 3-ро бихонед.) Пас, чӣ тавр пирони таъиншуда ба рама «ҳукмронӣ» накарда, онро роҳбарӣ карда метавонанд? Дигар хел карда гӯем, чӣ тавр пирон метавонанд аз доираи ҳокимияте, ки Худо ба онҳо додааст, набаромада, оиди ниёзҳои гӯсфандон ғамхорӣ кунанд?

9. Исо ҳаввориёнашро ба доштани чӣ гуна рӯҳия даъват кард?

⁹ Нуқтаи назари Исо ба нақши чӯпони рӯҳонӣ аз он рӯҳияе, ки Яъқуб ва Юҳанно боре зоҳир намуданд, фарқ мекард. Он ду ҳавворӣ дар Салтанат барои худ мавқеи баланд меҷустанд. Лекин Исо рӯҳияи онҳоро ислоҳ карда гуфт: «Шумо медонед, ки мирони халқҳо бар онҳо ҳукмронӣ мекунанд ва акобирашон бар онҳо фармонраво мешаванд; Лекин дар миёни шумо набояд ин тавр шавад: балки ҳар кӣ дар байни шумо хоҳад бузург бошад, хизматгори шумо шавад» (Мат. 20:25, 26). Ҳаввориён бояд бо майлу хоҳиши ба бародарони худ «ҳукмронӣ» кардан, ё бар онҳо «фармонраво» будан, мубориза мебурданд.

10. Исо аз пирон дар мавриди муносибат бо рама чиро интизор аст ва вобаста ба ин Павлус чӣ намуна гузошт?

¹⁰ Исо аз пирони масеҳӣ интизор аст, ки бо рама мисли ӯ муносибат кунанд. Онҳо бояд тайёр бошанд, то чун хизматгори бародарони худ рафтор кунанд, на чун ҳукмфармоёни онҳо. Павлуси ҳавворӣ чунин рӯҳияи фурӯтанӣ дошт, зеро ӯ ба пирони ҷамъомади Эфсӯс гуфт: «Шумо медонед, ки аз рӯзи аввали ба Осиё қадам монданам, дар тамоми вақте ки бо шумо будам, ман чӣ гуна рафтор кардам, дар ҳолате ки бо камоли фурӯтанӣ... ба Худованд хизмат кардам». Павлус мехост, ки он пирон фурӯтан бошанд ва аз таҳти дил баҳри ҳамимонон меҳнат кунанд. Вай гуфт: «Бо тамоми рафтори худ ман ба шумо нишон додаам, ки мо бояд ҳамин тавр меҳнат карда, нотавононро дастгирӣ намоем» (Аъм. 20:18, 19, 35). Дар нома ба Қӯринтиён Павлус гуфт, ки ӯ бар имони онҳо ҳукмфармоӣ накардааст. Баръакс, ӯ низ мисли онҳо хизматгори фурӯтани Худо буд ва мехост, ки барои бо шодмонӣ хизмат кардан ба онҳо ёрӣ диҳад (2 Қӯр. 1:24). Павлус бо он ки фурӯтан буд ва бисёр меҳнат мекард, ба пирони имрӯза намунаи хуб гузошт.

«НАМУНАИ ИБРАТ» БАРОИ РАМА

13, 14. Дар кадом соҳаҳо пири ҷамъомад барои рама бояд намунаи ибрат бошад?

¹³ Петруси ҳавворӣ баъди он ки ба пирони ҷамъомад «бар мероси Худо ҳукмронӣ» накунед гуфт, онҳоро насиҳат дод, ки «ба рама намунаи ибрат нишон» диҳанд (1 Пет. 5:3). Чӣ тавр пири ҷамъомад ба рама намуна буда метавонад? Бародаре, ки чун пир хизмат кардан мехоҳад, бояд дорои як қатор хусусиятҳо бошад. Дутои онҳоро дида мебароем. Якум, вай бояд «боисмат [«солимфикр», ТДН] бошад. Ин маънои онро дорад, ки ӯ бояд принсипҳои Китоби Муқаддасро хуб фаҳмад ва чӣ тавр дар ҳаёт ба кор бурдани онҳоро донад. Ҳамчунин дар вазъиятҳои душвор ӯ бояд оромиро нигоҳ дорад ва пеш аз қабул кардани қарор нағз фикр кунад. Дуюм, вай бояд «хонаву ҷои худро ба хубӣ идора кунад». Ин маънои онро дорад, ки агар пир оиладор бошад, ӯ бояд чун шавҳар ва падар намунаи хуб бошад, зеро «кас агар хонаву ҷои худро идора карда натавонад, оё вай дар бораи Калисои Худо ғамхорӣ карда метавонад?» (1 Тим. 3:1, 2, 4, 5). Дар пирон дидани чунин хислатҳо бовариву эътимоди аъзоёни ҷамъомадро нисбати онҳо зиёд мегардонад.

¹⁴ Инчунин дар хизмати мавъиза роҳбариро ба ӯҳда гирифта, пирон мисли Исо ба ҳамимонон намунаи хуб нишон медиҳанд. Мавъизаи хушхабари Салтанат қисми муҳими ҳаёти Исо буд ва ӯ ба шогирдонаш чӣ тавр иҷро кардани ин корро ёд медод (Марқ. 1:38; Луқ. 8:1). Дар рӯзҳои мо, чӣ қадар рӯҳбаландкунанда аст барои воизон паҳлӯ ба паҳлӯ бо пирон хизмат намудан, ҷидду ҷаҳди онҳоро дар ин кори наҷотбахш мушоҳида кардан ва тарзҳои мавъизакунии онҳоро ёд гирифтан! Вақте ки пирон ба серкориашон нигоҳ накарда боғайратона вақту қуввати худро ба хизмати мавъиза сарф мекунанд, ин гуна рӯҳияи онҳо тамоми ҷамъомадро ба зоҳир кардани чунин кӯшишу ғайрат бармеангезад. Пирон инчунин аз он ҷиҳат ба ҳамимонони худ намуна буда метавонанд, ки ба вохӯриҳои ҷамъомад хуб тайёрӣ дида, дар онҳо иштирок мекунанд ва дар корҳои дигар, ба монанди рӯбучину нигоҳубини Толори Салтанат ва дигар ҷойҳои ибодат саҳм мегузоранд. (Эфс. 5:15, 16; Ибриён 13:7-ро бихонед.)