• Мо дар бораи Яҳува чӣ медонем?
    То абад зинда бошед! Омӯзиши Китоби Муқаддас

    • 3. Чӣ тавр Яҳува нишон медиҳад, ки моро дӯст медорад?

      «Худо муҳаббат аст» (1 Юҳанно 4:8). Мувофиқи Китоби Муқаддас муҳаббат сифати асосии Яҳува мебошад. Муҳаббати ӯро на фақат саҳифаҳои Китоби Муқаддас, балки офаридаҳояш ҳам ошкор месозанд. (Корнома 14:17-ро хонед.) Масалан, Яҳува мо, одамонро, тавре офаридааст, ки аз ҳаёт лаззат барем: мо метавонем рангҳои зеборо бинем, мусиқии дилнишинро шунавем ва аз хӯроки болаззат ҳаловат барем.

  • Чӣ тавр дини дурӯғ номи Худоро доғдор мекунад?
    То абад зинда бошед! Омӯзиши Китоби Муқаддас

    • 2. Чӣ тавр амалҳои пайравони дини дурӯғ одамонро аз Худо дур мекунанд?

      Роҳбарони дини дурӯғ ба одамон мисли Яҳува муносибат намекунанд. Китоби Муқаддас дар бораи дини дурӯғ чунин мегӯяд: «Гуноҳҳои вай ҷамъ шуда, то худи осмон расидаанд» (Ошкорсозӣ 18:5). Асрҳо боз пайравони динҳои дурӯғ пайваста ба сиёсат дахолат мекунанд, ҷангҳоро дастгирӣ менамоянд ва сабаби марги миллионҳо нафар мегарданд. Баъзе сарварони дин барои маишати худ аз пайравонашон пул ҷамъ карда, ҳаёти шоҳона ба сар мебаранд. Ин корҳояшон нишон медиҳад, ки онҳо дар асл Худоро намешиносанд ва ҳақ надоранд, ки аз номи ӯ гап зананд. (1 Юҳанно 4:8-ро хонед.)