«Ӯ айнан ҳамин тавр кард»

6:9, 13–16, 22

Танҳо тасаввур кунед, ки ба Нӯҳ ва оилааш барои сохтани киштӣ чӣ қадар қуввати зиёд лозим буд, зеро дар он вақтҳо барои сохтмон технологияи ҳозиразамон ва асбобҳои барқӣ набуданд.

• Ҳаҷми киштӣ беҳад калон буд. Дарозии он тахминан 133 метр, бараш 22 метр ва баландиаш 13 метрро ташкил медод

• Ба онҳо лозим буд, ки дарахтонро буранд, тарошанд ва онҳоро ба боло бардоранд

• Ҳар ду тарафи киштиро, ҳам аз дарун ва ҳам аз берун қатрон, яъне як навъ моддаи сиёҳрангеро, ки хосияти обногузаронӣ дорад, молидан даркор буд

• Ба Нӯҳ ва оилааш лозим буд, ки барои як сол ба худашон ва ҳайвонҳо ғизо ҷамъ кунанд

• Аз афташ сохтани киштӣ қариб 40–50 сол давом кард

Вақте ки иҷро кардани супориши Яҳува бароямон душвор мешавад, чӣ тавр мисоли Нӯҳ ба мо ёрдам карда метавонад?