Суруди 130
Ҳаёт — атои бебаҳо
1. Тифлаки навзод, қатраи борон,
Ҳар хӯшаи гандумзор, нури офтоб —
Ин мӯъҷизаҳо бошанд аз Худо.
Ӯ аз меҳраш дод ҳаётро ҳамчун ато.
(НАҚАРОТ)
Ҳаёт чӣ бебаҳост, онро қадр намо.
Худовандро дӯст дошта, ба умр бибахш маъно.
Баҳояш қиматтар аз ҳама ганҷҳо аст,
Ҳаёт ин як ато, атои беҳамто.
2. Баъзеҳо безор шаванд аз ҳаёт
ва лаънат гуфта ба худ хоҳанд мамот.
Лек мо миннатдор ҳастем аз Худо,
Накунем ҳаётро ҳаргиз мо зери по.
(НАҚАРОТ)
Ҳаёт чӣ бебаҳост, онро қадр намо.
Одамонро дӯст дошта, ба умр бибахш маъно.
Баҳояш қиматтар аз ҳама ганҷҳо аст,
Ҳаёт ин як ато, атои беҳамто.
(Ҳамчунин нигаред ба Айюб 2:9; Заб. 33:13; Воиз 8:15; Мат. 22:37-40; Рум. 6:23.)