«Чӣ тавр шахсе, ки мисли ман аст, мавъиза карда метавонад?»
Дар саросари ҷаҳон мо намунаҳои олиҷаноби бародарону хоҳаронеро медонем, ки ба ҷиддӣ будани касалиашон нигоҳ накарда, дар кори мавъиза содиқона иштирок мекунанд. Масалан, намунаи Далияро, ки дар пойтахти Литва, Вилнюс, зиндагӣ мекунад, дида мебароем.
Далия, ки хоҳари тақрибан 35-сола мебошад, аз рӯзи ба дунё омаданаш инҷониб аз сактаи майнаи сар (апоплексия мозга) азоб мекашад. Дар натиҷаи ин касалӣ ӯ фалаҷ шуд ва гапзаниаш хеле душвор гардид. Аз ин сабаб суханони ӯро танҳо аъзоёни оилааш нағз мефаҳманд. Далия бо модараш, Галина, ки ба ӯ ғамхорӣ менамояд, зиндагӣ мекунад. Нигоҳ накарда ба он ки ҳаёти Далия пур аз азобу изтироб аст, вай назари мусбиро нигоҳ медорад. Ин ба ӯ чӣ тавр муяссар мегардад?
Галина нақл мекунад: «Соли 1999 хешдухтарамон Аполония барои хабаргирии мо омад. Мо диққат додем, ки Аполония, ки яке аз Шоҳидони Яҳува аст, Китоби Муқаддасашро нағз медонад. Ва духтарам ба ӯ саволҳои зиёдро додан гирифт. Дере нагузашта, бо Далия омӯзиши Китоби Муқаддас сар шуд. Аввал ман баъзан дар омӯзишашон иштирок мекардам, то маънои суханони Далияро фаҳмонам. Баъд ман дарк намудам, ки ҳамаи чизҳои омӯхтааш дар ҳақиқат ба ӯ манфиат меоварданд. Сипас, ман ҳам хоҳиш намудам, ки бо ман Китоби Муқаддасро омӯзиш кунанд».
Чӣ қадаре ки дониши Далия оиди ҳақиқатҳои Китоби Муқаддас зиёд шудан мегирифт, ҳамон қадар як савол ӯро ба ташвиш меовард. Дар охир ӯ он саволро кушода, аз Аполония пурсид: «Чӣ тавр шахсе, ки мисли ман фалаҷ аст, мавъиза карда метавонад?» (Мат. 28:19, 20). Аполония ӯро оромона бовар кунонд: «Натарс, Яҳува ба ту ёрдам мекунад». Ва Яҳува дар ҳақиқат ба ӯ ёрдам карда истодааст.
Пас, чӣ тавр Далия мавъиза мекунад? Бо якчанд тарзҳо. Хоҳарони масеҳӣ ба ӯ ёрдам мекунанд, то ӯ номаҳоеро тайёр кунад, ки дар он хушхабари Китоби Муқаддас нақл карда мешавад. Аввал Далия фикрҳояшро ба хоҳарон мегӯяд. Сипас онҳо номаеро тайёр мекунанд, ки фикрҳои Далияро дар бар мегирад. Далия ҳамчунин ба воситаи СМС мавъиза мекунад. Ва агар ҳаво нағз бошад, аъзоёни ҷамъомад ӯро ҳамроҳи худ гирифта, дар боғҳову кӯчаҳо ба одамон мавъиза мекунанд.
Далия ва модараш рӯҳан пешравӣ карданд. Ҳардуяшон худро ба Яҳува бахшиданд ва моҳи ноябри соли 2004 таъмид гирифтанд. Моҳи сентябри соли 2008 дар Вилнюс гурӯҳи полякзабон ташкил шуд. Азбаски дар он гурӯҳ ба воизон ниёзи калон вуҷуд дошт, Далия ва модараш ба ин гурӯҳ гузаштанд. Лекин Далия мегӯяд: «Баъзе моҳҳо ман хавотир мешавам, ки дар давоми моҳ то ҳол хизмат накардаам. Аммо баъд аз он ки дар ин бора ба Яҳува дуо мегӯям, воизе маро ба хизмат даъват мекунад». Хоҳари азизамон, Далия, оиди вазъияташ чӣ гуна фикр мекунад? Вай мегӯяд: «Гарчанд касалӣ ҷисмамро фалаҷ гардонд, лекин ақламро фалаҷ нагардондааст. Ман беҳад хушбахтам, ки дар бораи Яҳува ба дигарон нақл карда метавонам!»