กิจการ
3 คราวหนึ่ง ขณะที่เปโตรกับโยฮันกำลังเข้าไปในพระวิหารตอนบ่ายสามโมงซึ่งเป็นเวลาสำหรับอธิษฐาน 2 มีคนหามชายคนหนึ่งซึ่งเป็นง่อยแต่กำเนิดมาวางไว้ใกล้ประตูพระวิหารที่เรียกกันว่าประตูงามอย่างที่เคยทำทุกวัน เพื่อให้เขาขอทานจากคนที่เข้าไปในพระวิหาร. 3 พอเขาเห็นเปโตรกับโยฮันกำลังจะเข้าไปในพระวิหารก็ขอทานจากทั้งสอง. 4 แต่เปโตรกับโยฮันจ้องเขาแล้วเปโตรพูดว่า “มองเราสิ.” 5 เขาจึงจ้องมองคนทั้งสอง คาดว่าคงจะได้อะไรบ้าง. 6 แต่เปโตรพูดว่า “เงินทองเราไม่มี แต่เราจะให้สิ่งที่เรามี ในนามของพระเยซูคริสต์ชาวนาซาเรท จงเดินเถิด!” 7 พร้อมกับจับมือขวาของคนง่อยนั้นพยุงให้ลุกขึ้น. ในทันใดนั้น ฝ่าเท้าและข้อเท้าของเขาก็มีกำลังขึ้น 8 เขาจึงกระโดดขึ้นยืนและเดินเข้าไปในพระวิหารกับคนทั้งสอง เขาเดินไปพลางกระโดดไปพลางและสรรเสริญพระเจ้า. 9 คนทั้งปวงต่างเห็นเขาเดินสรรเสริญพระเจ้า. 10 คนเหล่านั้นจำได้ว่าเขาคือคนที่เคยนั่งขอทานอยู่ที่ประตูงามของพระวิหาร พวกเขาจึงทั้งประหลาดใจและอัศจรรย์ใจอย่างยิ่งในสิ่งที่เกิดขึ้นกับเขา.
11 ขณะที่คนนั้นจับมือเปโตรกับโยฮันอยู่ คนทั้งปวงพากันวิ่งมาหาคนทั้งสามที่ระเบียงทางเดินของโซโลมอนด้วยความประหลาดใจยิ่งนัก. 12 เมื่อเปโตรเห็นเช่นนั้นจึงพูดกับพวกเขาว่า “ชนอิสราเอลทั้งหลาย ทำไมพวกท่านอัศจรรย์ใจในเรื่องนี้ และทำไมพวกท่านจ้องราวกับว่าพวกเราได้ทำให้เขาเดินได้ด้วยอำนาจของพวกเราเองหรือด้วยความเลื่อมใสที่พวกเรามีต่อพระเจ้า? 13 พระเจ้าของอับราฮาม ของยิศฮาค และของยาโคบ ซึ่งเป็นพระเจ้าของบรรพบุรุษของพวกเรา ทรงยกย่องผู้รับใช้ของพระองค์ คือพระเยซูผู้ที่พวกท่านได้มอบไว้ในมือมนุษย์และได้ปฏิเสธพระองค์ต่อหน้าปีลาต แม้ว่าเขาตั้งใจจะปล่อยพระองค์. 14 พวกท่านปฏิเสธพระองค์ผู้บริสุทธิ์และชอบธรรม และขอให้ปล่อยตัวคนที่เป็นฆาตกรให้พวกท่าน. 15 พวกท่านได้ฆ่าพระองค์ผู้เป็นตัวแทนองค์เอกผู้ทำให้ได้รับชีวิต แต่พระเจ้าทรงปลุกพระองค์ให้เป็นขึ้นจากตาย พวกเราเป็นพยานรู้เห็นเรื่องนี้. 16 ฉะนั้น พระนามของพระองค์ ซึ่งที่จริงก็คือความเชื่อที่เราทั้งสองมีในพระนามของพระองค์ ได้ทำให้ชายผู้นี้ที่พวกท่านเห็นและรู้จักมีกำลังขึ้น และความเชื่อที่เราทั้งสองมีอยู่เนื่องด้วยพระองค์ได้ทำให้ชายคนนี้หายเป็นปกติอย่างที่ท่านทั้งหลายเห็นกับตา. 17 พี่น้องทั้งหลาย ข้าพเจ้ารู้ว่าพวกท่านทำไปโดยไม่รู้ และผู้ที่ปกครองพวกท่านก็เหมือนกัน. 18 แต่ด้วยวิธีนี้แหละที่พระเจ้าทรงทำให้สิ่งที่พระองค์ทรงบอกไว้ล่วงหน้าโดยทางผู้พยากรณ์ทั้งหลายนั้นสำเร็จที่ว่าพระคริสต์ของพระองค์จะต้องทนทุกข์.
19 “ฉะนั้น จงกลับใจและเปลี่ยนวิถีชีวิต*เพื่อบาปของพวกท่านจะถูกลบล้าง แล้วเวลาชื่นชมยินดีจะมาจากพระยะโฮวา 20 และพระองค์จะทรงส่งพระคริสต์ซึ่งได้รับการแต่งตั้งมาเพื่อพวกท่าน คือพระเยซู 21 ผู้ซึ่งที่จริงแล้วต้องอยู่ในสวรรค์จนกว่าจะถึงเวลาฟื้นฟูสิ่งสารพัดที่พระเจ้าตรัสไว้โดยทางพวกผู้พยากรณ์บริสุทธิ์ของพระองค์ในสมัยโบราณ. 22 ที่จริง โมเซก็กล่าวไว้ว่า ‘พระยะโฮวาพระเจ้าจะทรงแต่งตั้งคนหนึ่งในพี่น้องของพวกท่านให้เป็นผู้พยากรณ์อย่างข้าพเจ้าไว้สำหรับพวกท่าน. จงฟังทุกสิ่งที่เขาพูดกับพวกท่าน. 23 ผู้ที่ไม่ฟังผู้พยากรณ์คนนั้นจะถูกทำลายให้สูญสิ้นไปจากประชาชนของพระเจ้าเป็นแน่.’ 24 ผู้พยากรณ์ทั้งปวงนับตั้งแต่ซามูเอลเป็นต้นมาล้วนแต่บอกเรื่องสมัยนั้นไว้อย่างชัดเจนเช่นกัน. 25 พวกท่านเป็นลูกหลานของผู้พยากรณ์เหล่านั้นและเป็นลูกหลานในสัญญาที่พระเจ้าทรงทำไว้กับบรรพบุรุษของพวกท่าน โดยตรัสกับอับราฮามว่า ‘ทุกครอบครัวแห่งแผ่นดินโลกจะได้รับพรโดยทางผู้สืบเชื้อสายของเจ้า.’ 26 เมื่อพระเจ้าทรงแต่งตั้งผู้รับใช้ของพระองค์ไว้แล้ว พระองค์ทรงส่งผู้รับใช้องค์นี้มาหาพวกท่านก่อนเพื่ออวยพรพวกท่านโดยทรงทำให้ทุกคนหันหนีจากการชั่วของตน.”