Матта
7 Адамлары язгармагыңызы бес эдиң, шонда сизи-де язгармазлар. 2 Сиз нәдип язгарсаңыз, олар-да сизи шейдип язгарарлар. Хайсы өлчег билен өлчесеңиз, сизе-де шейле өлчег билен өлчәрлер. 3 Сен нәме үчин доганыңың* гөзүндәки чөпи гөрйәрсиң-де, өз гөзүңдәки агаҗы гөрмейәрсиң? 4 Я-да өз гөзүңде агач барка, нәдип доганыңа „Гел, гөзүңдәки чөпи чыкарайын“ дийип билйәрсиң? 5 Эй икийүзли! Илки өз гөзүңдәки агаҗы чыкар, шонда доганың гөзүнден чөпи нәдип чыкармалыдыгыны оңат сайгарарсың.
6 Мукаддес зады итлере бермәң, дүрдәнелериңизи доңузларың өңүне ташламаң, олары аяклары билен депеләймесинлер, соңра ызына өврүлип, сизи тике-тике эдәймесинлер.
7 Дилемегиңизи довам эдиң, сизе берлер; агтармагыңызы довам эдиң, тапарсыңыз; гапыны какмагыңызы довам эдиң, сизе ачарлар. 8 Себәби дилән алар, агтаран тапар, гапыны какана ачарлар. 9 Эйсем, сизиң хайсыңыз чагаңыз чөрек диләнде, оңа даш берерсиңиз? 10 Я-да балык диләнде, оңа йылан берерсиңиз? 11 Эгер сиз эрбет болуп-да, чагаларыңыза говы совгатлары берйән болсаңыз, онда гөкдәки Атаңыз Өзүнден диләнлере хас-да көп говы затлары бермезми нәме?!
12 Шоңа гөрә-де адамларың өзүңизе нәме этмегини ислейән болсаңыз, сиз-де олара шоны этмели. Аслында, Кануның ве Пыгамберлер язгыларының өзени шудур.
13 Дар гапыдан гириң, чүнки хеләкчилиге элтйән гапы гиң ве ёл инли, ондан йөрейәнлер көпдүр. 14 Эмма эбеди яшайша элтйән гапы дар ве ёл инсиз, оны тапянлар аздыр.
15 Ялан пыгамберлерден сересап болуң. Олар гоюн дерисине гирип гелйәндирлер, йөне ичи йыртыҗы мөҗеклердир. 16 Олары мивелеринден* танарсыңыз. Тикенекден үзүм я-да гарамандалакдан* инҗир йыгылярмы нәме? 17 Шонуң ялы-да хер бир говы агач оңат миве берйәндир, эмма чүйрүк агач эрбет миве берйәндир. 18 Говы агач эрбет миве берип билмез, чүйрүк агач-да говы миве берип билмез. 19 Говы миве бермейән хер бир агач кесилип, ода ташланяндыр. 20 Шейлеликде, ол адамлары мивелеринден танарсыңыз.
21 Маңа „Мугаллым, Мугаллым“ диен адам гөкдәки Патышалыга гирмез, оңа диңе гөкдәки Атамың ислегини берҗай эдйән гирер. 22 Шол гүн көп адамлар маңа: „Мугаллым, Мугаллым, биз сениң адың билен пыгамберлик этмедикми, сениң адың билен җынлары ковмадыкмы, сениң адың билен гудратлар гөркезмедикми?“ диерлер. 23 Шонда мен олара: „Мен сизи асла танамаярын! Янымдан айрылың, эй кануны бозянлар!“ диерин.
24 Шейлеликде, мениң сөзлерими эшидйән ве олары ерине етирйән хер кес өйүни гаяның үстүнде гуран пайхаслы адама меңзейәр. 25 Өйүң үстүне ягыш ягып, сил гелди ве гүйчли ел туруп, өе урды, эмма ол йыкылмады, себәби өй гаяның үстүнде гурлупды. 26 Йөне мениң сөзлерими эшидип-де, олары ерине етирмейән хер кес өйүни чәгәниң үстүнде гуран акылсыз адама меңзейәр. 27 Өйүң үстүне ягыш ягып, сил гелди ве гүйчли ел туруп, өйи урды. Шонда өй йыкылып, долы вейран болды».
28 Иса сөзлерини айдып боландан соңра, мәреке онуң өвредишине хайран галды. 29 Себәби ол канунчылар ялы дәл-де, Худайдан ыгтыяр алан адам хөкмүнде өвредйәрди.