Лука
17 Соңра Иса шәгиртлерине шейле дийди: «Адамың иманының говшамагына* себәп болян затлар хөкман болар. Йөне олар ким аркалы болян болса, шол адамың дат гүнүне! 2 Песгөвүнли адамларың бүдремегине себәп боланындан, онуң үчин бойнуна дегирмен дашыны асып, деңзе зыңылмагы хас говы боларды. 3 Өзүңизе үнс бериң. Эгер доганың гүнә этсе, оңа кәе; эгер ол тоба этсе, оны багышла. 4 Эгер ол гүнде еди гезек саңа гаршы гүнә эдип, еди гезек хем гелип: „Мени багышла“ дийсе, сен оны багышламалысың».
5 Шонда ресуллар оңа: «Халыпам, бизиң иманымызы көпелт» дийдилер. 6 Халыпамыз олара шейле дийди: «Эгер сизиң бир горчиса дәнеси* ялы иманыңыз болуп, шу агаҗа: „Көкүң билен согрул-да, деңизде гөгер!“ дийсеңиз, ол сизе гулак асар.
7 Сизиң хайсыңызың ер сүрйән я-да чопанчылык эдйән гулуңыз болуп-да, ол мейдандан доланып геленде, оңа: „Тизрәк гел-де, сачак башында отур“ диер? 8 Гайтам, оңа: „Мениң үчин агшамлык нахарыны тайярла, өңлүгиңи дакын-да, ийип-ичйәнчәм, маңа хызмат эт. Соңра өзүң ийип-ичип билерсиң“ диймезми? 9 Хей-де, ол табшыран затларыны эден гулуна миннетдар болармы? 10 Шонуң ялы-да сиз хем айдылан әхли затлары эдениңизден соң: „Биз бир йөнекей гулдурыс. Биз диңе этмели зады этдик“ дийиң».
11 Иса Самария билен Җелиләниң арасындан гечип, Иерусалиме барярды. 12 Ол бир оба гиренде, өңүнден 10 саны хейвере кеселли адам чыкды. Олар узакда дуруп, 13 батлы сес билен: «Иса, Мугаллым, бизе рехим эт!» дийип гыгырышдылар. 14 Иса олары гөренде: «Барың-да, өзүңизи руханылара гөркезиң» дийди. Олар ёлда барярка тәмизлендилер. 15 Оларың бири сагаландыгыны гөренде, ызына доланды-да, батлы сес билен Худайы шөхратландырып башлады. 16 Ол Исаның өңүнде ере йүзин йыкылып, оңа миннетдарлык билдирди. Ол самариялыды. 17 Шонда Иса: «Эйсем, сагалан адамлар он дәлмиди? Галан докузысы ниреде? 18 Худайы шөхратландырмак үчин, шу өзге миллетли адамдан башга хич ким гелмедими?» дийди. 19 Соңра Иса оңа: «Тур-да, гидибер; иманың сени сагалтды» дийди.
20 Бир гезек фарисейлер Исадан Худайың Патышалыгының хачан гелмелидиги барада соранларында, ол: «Худайың Патышалыгы гөзе гөрнүп гелмез; 21 адамлар, „Ынха, ол бәрде!“ я-да „Ол аңырда!“ диймезлер. Себәби Худайың Патышалыгы сизиң араңыздадыр» дийип җогап берди.
22 Соңра Иса шәгиртлерине шейле дийди: «Шейле бир гүнлер гелер: сиз Ынсан оглуның яныңызда бирҗе гүн болмагыны исләрсиңиз, йөне оны гөрмерсиңиз. 23 Адамлар сизе „Середиң, ол аңырда!“ я-да „Ине, бәрде!“ диерлер. Йөне сиз олара ынанмаң, ызларына-да дүшмәң. 24 Чүнки йылдырым чаканда, ол асманың бир уҗундан бейлеки уҗуны нәхили ягтылдян болса, Ынсан оглуның аян болмалы гүни хем шейле болар. 25 Йөне ол өңүрти көп эҗир чекмелидир ве шу несил ондан йүз өврер. 26 Нухуң гүнлери нәхили болан болса, Ынсан оглуның гүнлери-де шейле болар. 27 Адамлар Нухуң гәмә мүнен гүнүне ченли ийип-ичип, өйленип, дурмуша чыкярдылар. Йөне Тупан туранда, оларың әхлиси хеләк болды. 28 Лутуң гүнлеринде хем шейле болупды: адамлар ийип-ичйәрдилер, сатын алярдылар, сатярдылар, экйәрдилер ве җайлар гурярдылар. 29 Эмма Лутуң Содомдан чыкан гүни гөкден от хем-де күкүрт ягып, оларың әхлисини ёк этди. 30 Ынсан оглуның аян болҗак гүни хем шейле болар.
31 Шол гүн җайың үчегиндәки* адам өйүндәки затларыны алмак үчин ашак дүшмесин; шонуң ялы-да экин мейданындакы адам хем ызында галан затларыны алмак үчин доланмасын. 32 Лутуң аялына нәме боландыгыны ядыңыза салың. 33 Ким җаныны халас этҗек болса, оны йитирер. Йөне ким җаныны йитирсе, оны халас эдер. 34 Сизе диййәрин, шол гиҗе отагда ики адам болар; оларың бири алнар, бейлекиси гойлар. 35 Шонда бир дегирменде галла үвейән ики аял болар; оларың бири алнар, бейлекиси болса гойлар». 36 *—— 37 Шонда шәгиртлер ондан: «Халыпам, бу затлар ниреде болар?» дийип сорадылар. Ол хем: «Маслык ниреде болса, бүргүтлер хем шол ере үйшер» дийди.