Лука
16 Соңра Иса шәгиртлерине шейле дийди: «Бир бай адамың иш доландырыҗысы* барды. Оны хоҗайынының эмләгини бидерек совуряндыгы үчин айыплап башладылар. 2 Шонда хоҗайыны оны янына чагырып: „Мен сен хакда эрбет затлары эшидйәрин. Иш йөредишиң бабатда хасабат бер, себәби сен инди иш доландырыҗы болмарсың“ дийди. 3 Шонда хызматкәр өз янындан: „Хоҗайын иш доландырыҗылык борҗумы элимден аляр, мен нәме этсемкәм? Ер газып билмейәрин, дилегчилик этмәге-де утанярын. 4 Хә, ишсиз галанымда, адамлар мени өйүне кабул эдер ялы нәме этмелидигини билдим!“ дийди. 5 Ол хоҗайынының бергидарларының хеммесини янына чагырып, биринҗисине: „Хоҗайыныма нәче бергиң бар?“ дийди. 6 Ол хем: „Йүз гап* зейтун ягы“ дийди. Ол оңа: „Чалт отур-да, борчнамаңы алып, 50 дийип яз“ дийди. 7 Соңра бейлекисинден: „Сениң нәче бергиң бар?“ дийип сорады. Ол хем: „Йүз ганар* бугдай“ дийип җогап берди. Ол оңа: „Борчнамаңы ал-да, 80 дийип яз“ дийди. 8 Шонда хоҗайыны хызматкәрини догручыл болмаса-да, пайхаслы херекет эдендиги үчин өвди. Себәби бу дүнйәниң* огуллары өз дөвүрдешлери билен иш салшанда, нур огулларына гараныңда пайхаслыдыр.
9 Мен хем сизе диййәрин: Дүнйәниң байлыгы* аркалы өзүңизе дост эдиниң. Себәби байлыгыңыз түкененде, олар сизи эбеди ере кабул эдерлер. 10 Аз затда вепалы болан адам көп затда-да вепалы боляндыр. Аз затда вепалы болмадык адам көп затда-да вепалы болян дәлдир. 11 Эгер сиз дүнйәниң байлыгы* бабатда вепалыдыгыңызы гөркезмесеңиз, онда сизе хакыкы байлык нәдип ынанылсын? 12 Эгер сиз башга бириниң эмләги бабатда вепалыдыгыңызы гөркезмесеңиз, онда ким сизе өзүңизе дегишли зады берсин? 13 Хич бир хызматкәр ики хоҗайының гулы болуп билмез. Себәби ол бирини йигренсе, бейлекисини сөер я-да бирине вепалы болса, бейлекисини әсгермезлик эдер. Сиз-де хем Худайың, хем байлыгың гулы болуп билмерсиңиз».
14 Шонда пулы сөййән фарисейлер Исаның айдан затларыны эшиденлеринде, онуң үстүнден гүлүп башладылар. 15 Иса олара шейле дийди: «Сиз адамларың өңүнде өзүңизи догры хасаплаярсыңыз, эмма Худай сизиң йүреклериңизи гөрйәр. Себәби адамларың ваҗып сайян зады Худайың назарында йигренҗидир.
16 Мусаның кануны ве Пыгамберлер язгылары Яхяның гүнлерине ченли ыглан эдилди. Шондан бәри Худайың Патышалыгы хош хабар хөкмүнде вагыз эдилйәр ве адамлар оңа ыхлас билен ымтылярлар. 17 Аслында, асман ве ер гечип билер, йөне Кануның екеҗе харпының чызыгы-да ерине етмән галмаз.
18 Аялы билен айрылышып, башга бирине өйленйән адам зына эдйәндир. Әринден айрылан аяла өйленен адам хем зына эдйәндир.
19 Бир бай адам барды. Ол гырмызы реңкли гымматбаха эшик геййәрди ве хер гүн вагтыны хош гечирерди. 20 Онуң дервезесиниң өңүнде тутуш эндамыны яра басан Лазар атлы бир гарып* адамы гоюп гидердилер. 21 Ол бай адамың сачагындан гачян затлар билен гарныны доюрмак ислейәрди. Итлер хем гелип, онуң яраларыны яларды. 22 Бир гүн шол гарып арадан чыкяр ве перишделер оны Ыбрайымың янына* алып гидйәрлер.
Бай адам хем арадан чыкып җайланяр. 23 Ол Габырда* эҗир чекип йөркә, гөзүни галдыранда, узакдан Ыбрайымы ве онуң янында* дуран Лазары гөрйәр. 24 Шонда ол: „Ыбрайым ата, маңа рехимиң инсин. Лазары иберәй, гой, ол бармагының уҗуны сува батырып, дилими соватсын. Себәби одуң ялны мени өлдүрип баряр“ дийди. 25 Эмма Ыбрайым оңа шейле дийди: „Оглум, сен яшан дөврүң говы затлары аландыгыңы, Лазарың болса диңе эрбет затлары гөрендигини ядыңа сал. Инди ол бу ерде рахат яшаяр, сен болса эҗир чекйәрсиң. 26 Үстесине-де, бизиң арамызда улы учут гойлупдыр. Шонуң үчин бири сизе тарап гечмек ислесе-де, барып билмейәр, сизден-де бизе хич ким гелип билмейәр“. 27 Шонда ол: „Атам, онда хайыш эдйәрин, Лазары атамың өйүне иберәй. 28 Себәби мениң бәш доганым бар, шу эҗир чекилйән ере гелмез ялы, олара дуйдурсын“ дийди. 29 Эмма Ыбрайым оңа: „Оларда Мусаның китабы ве Пыгамберлер язгылары бар. Гой, шолара гулак ассынлар“ дийди. 30 Эмма ол: „Ыбрайым ата, эгер өленлерден бири дирелип бармаса, олар тоба этмезлер“ дийди. 31 Шонда Ыбрайым: „Эгер олар Муса билен пыгамберлере гулак асмасалар, онда өлүлерден бири дирелсе-де ынанмазлар“ дийди».