Лука

9 Соңра ол 12 ресулыны янына чагырып, олара җынлары ковуп чыкармага ве сыркавлары сагалтмага гүйч хем-де ыгтыяр берди. 2 Шейле-де олары Худайың Патышалыгыны вагыз этмәге ве сыркавлары сагалтмага иберип: 3 «Ёл үчин хич зат алмаң: не хаса, не иймитли торба, не пул*, не-де артыкмач* эгин-эшик. 4 Хайсы өе барсаңыз-да, гайдянчаңыз, шол ерде галың. 5 Адамлар сизи кабул этмесе, шол шәхерден чыканыңызда, олара дуйдурыш болар ялы, аягыңызың тозаныны какың*» дийди. 6 Шондан соң олар обама-оба айланып, әхли ерлерде хош хабары ыглан этдилер ве сыркавлары сагалтдылар.

7 Велаят хәкими* Хиродес* болян затлары эшиденде, җуда гең галды. Себәби кәбир адамлар Яхя өлүмден дирелипдир диййәрдилер. 8 Кәбирлери Ыляс пейда болупдыр, бейлекилер болса өңки пыгамберлериң бири өлүмден дирелипдир дийишйәрдилер. 9 Хиродес: «Мен Яхяның башыны кесдим. Онда бу эшидйән затларымы эдйән адам кимкә?» дийип, оны гөрмек ислейәрди.

10 Ресуллар доланып геленлеринде, әхли эден ишлерини Иса гүррүң бердилер. Шонда Иса диңе шәгиртлерини янына чагырып, олары Бетсайда диен шәхере алып гитди. 11 Эмма мәреке муны биленде, онуң ызына дүшди. Иса олары мәхирли гаршылап, Худайың Патышалыгы хакда гүррүң берип башлады хем-де сыркавлары сагалтды. 12 Гүн яшып барярка, 12 ресул Исаның янына гелип: «Мәрекәни гойбер, гой, олар даш-төверекдәки обалара гидип, ятмага җай ве иер-ичере зат тапсынлар, чүнки биз чола ерде ахырын» дийдилер. 13 Эмма ол ресулларына: «Олара иере зады сиз бериң» дийди. Олар: «Бизде бәш чөрек билен ики балыкдан башга задымыз галмады. Биз нәме, гидип, шунча адама иймәге зат сатын алалымы?» дийдилер. 14 Ол ерде 5 мүңе голай эркек адам барды. Эмма Иса шәгиртлерине: «Олары топарлара бөлүп, элли-эллиден отурдың» дийди. 15 Олар хем айдылышы ялы эдип отуртдылар. 16 Шонда Иса бәш чөрек билен ики балыгы алды-да, гөге бакып дога этди*. Соңра олары бөлүшдирип, шәгиртлерине берди, олар хем мәрекә пайлап башладылар. 17 Хеммелер ийип доянларындан соң, галан иймитлери йыгнанларында, 12 себет долды.

18 Бир гүн Иса еке өзи дога эдип отырка, янына шәгиртлери гелдилер. Иса олардан: «Адамлар маңа ким диййәрлер?» дийип сорады. 19 Олар хем: «Кәбири сува чүмдүрйән Яхя, кәбири Ыляс, кәбири болса өлүмден дирелен өңки пыгамберлериң биридир диййәрлер» дийип җогап бердилер. 20 Соңра Иса: «Сиз маңа ким диййәрсиңиз?» дийди. Шонда Петрус: «Сен Худайың иберен Месихисиң» дийип җогап берди. 21 Иса олара муны хич киме айтмазлыгы берк табшырды-да: 22 «Ынсан оглы яшулуларың, улы руханыларың ве канунчыларың элинден көп эҗир чекер. Оны инкәр эдип, өлдүрерлер, эмма ол үчүнҗи гүн дирелдилер» дийди.

23 Соңра Иса шәгиртлерине шейле дийди: «Ким мениң ызыма эермек ислесе, өзүнден гечсин-де, җебир пүрсүни* алып, хер гүн ызыма дүшсүн. 24 Ким җаныны* халас этмек ислесе, оны йитирер, эмма ким җаныны мениң угрумда йитирсе, оны халас эдер. 25 Догрудан-да, адам дүнйәниң хөдүрлейән әхли затларыны эдинип, йөне җанына зыян етирсе я-да оны йитирсе, оңа нәме пейдасы бар? 26 Ким менден, мениң сөзлеримден утанса, Ынсан оглы-да өз шөхраты ве Атасының хем-де мукаддес перишделериниң шөхраты билен геленде, оңа шәгирдим диймәге утанар. 27 Сизе догрусыны айдярын, шу ерде дуранларың кәбири Худайың Патышалыгыны гөрмән өлүми асла датмаз».

28 Исаның шу сөзлери айданына такмынан секиз гүн геченде, ол янына Петрусы, Яхяны ве Якубы алды-да, дога этмек үчин дага чыкды. 29 Ол дога эдип дурка, йүз-кешби өзгерди ве эгин-эшиги ап-ак болды. 30 Бирденкә онуң билен геплешип дуран ики адам пейда болды. Олар Муса билен Ылясды. 31 Олар нур сачып дурдулар ве Исаның бу дүнйәден гитҗекдиги хем-де Иерусалимде болмалы затлар хакда гүррүң эдйәрдилер. 32 Петрусы, Яхяны ве Якубы укы басярды, йөне олар укудан долы ачыланда, Исаның шөхратыны хем-де янында дуран ики адамы гөрдүлер. 33 Олар Исаның янындан айрылып баряркалар, Петрус оңа: «Мугаллым, бу ер бизиң үчин дийсең говы. Бизе үч чадыр гурмага ругсат бер: бирини саңа, бирини Муса, бирини Ыляса» дийди. Эмма ол нәме диййәнине дүшүнмейәрди. 34 Ол муны айдып дурка, бир булут гелип, олары гуршап алды. Шонда олар горкуп башладылар. 35 Соңра булутдан: «Бу мениң Оглум, сайлап аланымдыр. Оңа гулак асың» диен сес эшидилди. 36 Муны эшиденлеринде, олар Исаның екедигини гөрдүлер. Эмма хич зат диймедилер ве гөрен затларыны шол гүнлерде хич киме айтмадылар.

37 Эртеси гүн олар дагдан дүшенлеринде, Исаның өңүнден улы мәреке чыкды. 38 Ине, мәрекәниң арасындан бир адам гыгырып, шейле дийди: «Мугаллым, ялбарярын, оглума көмек эт*, ол мениң ялңыз чагам. 39 Җын оглумы гынанда, ол бирденкә гыгырып башлаяр, гүйчли сандырап*, агзындан көпүрҗик чыкаряр ве халыс эдип, тапдан дүшүрйәнчә, җын ондан айрылмаяр. 40 Мен шәгиртлериңден оны ковуп чыкармагы хайыш этдим, эмма олар башармадылар». 41 Иса: «Эй имансыз ве азгын несил, мен хачана ченли сизиң билен болмалы? Сизе хачана ченли чыдамалы? Огланы мениң яныма гетириң» дийди. 42 Огланы Исаның янына гетиренлеринде, җын оны ере пылчап зыңды-да, гүйчли сандыратды. Эмма Иса җына кәйәп, огланы сагалтды ве какасына говшурды. 43 Хеммелер Худайың гудратыны гөрүп, хайран галдылар.

Мәреке хайран галышып дурка, Иса шәгиртлерине: 44 «Үнсли диңләп, айтҗак шу сөзлерими ядыңызда саклаң: Ынсан оглы душманларың элине берлер» дийди. 45 Эмма шәгиртлер айдыланлара дүшүнмедилер, себәби манысы олара ачылманды. Йөне ондан сорамага-да чекиндилер.

46 Соңра шәгиртлер өз араларында кимиң улудыгы барада җеделлешип башладылар. 47 Иса оларың йүрегиндәки пикирлерини билип, бир чаганы алды-да, оларың арасында дурзуп: 48 «Ким шу чаганы мениң адымың хатырасы үчин кабул этсе, мени кабул эдйәндир; мени кабул эдйән адам болса, мени Иберени-де кабул эдйәндир. Араңызда өзүни пес тутан адам бейикдир» дийди.

49 Яхя оңа: «Мугаллым, биз бир адамың сениң адың билен җынлары ковуп чыкаряндыгыны гөрдүк. Бизиң ызымыза дүшмейәндиги үчин, оңа муны этдирмеҗек болдук» дийди. 50 Эмма Иса: «Оңа пәсгел бермәң, чүнки сизе гаршы болмадык адам сизиң тарапыңыздадыр» дийди.

51 Исаның гөге гитмели вагты голайлапды, ол хем Иерусалиме гитмеги йүрегине берк дүвди. 52 Шейлеликде, ол кәбир шәгиртлерини өңүнден иберди. Олар хем Иса герекли затлары тайярламак үчин Самарияның бир обасына гитдилер. 53 Эмма самариялылар Исаны кабул этмедилер, себәби ол Иерусалиме гитмеги йүрегине дүвүпди*. 54 Якуп билен Яхя муны гөренде: «Мугаллым, гөкден от ягдырып, олары ёк этмегимизи ислейәрмиң?» дийдилер. 55 Эмма Иса өврүлди-де, оларың икисине-де кәеди. 56 Соңра Иса шәгиртлери билен башга оба гитди.

57 Олар ёлда баряркалар, бир адам Иса: «Сен нирә гитсең, менем сениң билен гидерин» дийди. 58 Эмма Иса оңа: «Тилкилериң сүрени, асмандакы гушларың хөвүртгелери бардыр, йөне Ынсан оглуның башыны гояра-да ери ёкдур» дийди. 59 Соңра Иса башга бирине: «Мениң шәгирдим бол» дийди. Эмма ол: «Халыпам, маңа өңүрти гидип, какамы җайламага ругсат бер» дийди. 60 Иса оңа: «Гой, өлүлери өлүлер җайласын, сен болса гит-де, әхли ерде Худайың Патышалыгыны ыглан эт» дийди. 61 Соңра башга бири гелди-де, оңа: «Халыпам, мен сениң ызыңа эерерин, йөне илки гидип, өйдәкилер билен хошлашмага ругсат бер» дийди. 62 Иса оңа: «Элине азалы алып, ызына середйән адам Худайың Патышалыгына гирмәге мынасып дәлдир» дийди.