Яхя

6 Соңра Иса Җелиле деңзиниң* бейлеки тарапына гечди. Оңа Тиберия деңзи хем дийилйәрди. 2 Исаның ызына улы мәреке дүшүп гитди, себәби олар онуң сыркавлары сагалданда гөркезен аҗайып гудратларыны гөрүпдилер. 3 Иса бир дага чыкып, шәгиртлери билен отурды. 4 Ехудыларың Пасха байрамы голайлапды. 5 Иса башыны галдыранда, улы мәрекәниң янына гелйәнини гөрүп, Филипуса: «Адамлара иере чөреги ниреден сатын аларыс?» дийди. 6 Ол муны Филипусы сынамак үчин айдыпды, чүнки нәме этҗекдигини өзи говы билйәрди. 7 Филипус оңа: «Биз ики йүз динарлык* чөрек сатын алсак-да, херсине кичиҗик бөлекден хем етмез» дийип җогап берди. 8 Шонда шәгиртлериң бири, ягны Симун Петрусың доганы Андреас: 9 «Бу ерде бир огланҗыкда бәш саны арпа чөрек билен ики саны кичиҗик балык бар. Йөне олар бу гиден мәрекә нәме болсун?» дийди.

10 Иса: «Адамлара отурмагы хайыш эдиң» дийди. Ол ерде от көпди. Адамлар хем онуң үстүнде отурдылар, оларың саны 5 мүңе голайды. 11 Иса чөреги алды-да, Худая миннетдарлык айдып, отуран адамлара пайлады; ол балыгы-да шейдип пайлашдырды, хер ким герегини алды. 12 Мәреке ийип дояндан соң, Иса шәгиртлерине: «Галан бөлеклери йыгнаң, гой, хич зат зая болмасын» дийди. 13 Олар бәш саны арпа чөрекден иен адамлардан галан бөлеклери йыгнанларында, 12 себет долды.

14 Адамлар Исаның гөркезен гудратыны гөренлеринде: «Бу адам, хакыкатдан-да, дүнйә гелмели Пыгамбердир» дийип башладылар. 15 Иса адамларың оны тутуп, зор билен патыша этҗек боляндыкларыны биленде, еке өзи дага чыкып гитди.

16 Агшам дүшенде, шәгиртлери деңзе тарап гитдилер. 17 Олар гайыга мүнүп, деңзиң бейлеки тарапында ерлешйән Капернаума етдилер. Гараңкы дүшүпди, йөне Иса хенизем оларың янына барманды. 18 Шейле-де гүйчли ел турандыгы себәпли, деңиз чайканярды. 19 Олар бәш-алты километр* геченлеринде, Исаның деңзиң йүзүнден йөрәп, гайыга голайлап гелйәнини гөрүп горкдулар. 20 Иса олара: «Бу мен; горкмаң!» дийди. 21 Шонда олар бегенишип, Исаны гайыга мүндүрдилер ве тизден бармалы кенарына етдилер.

22 Эртеси деңзиң бейлеки тарапында галан мәреке кенарда екеҗе кичи гайыгы гөрүп, шәгиртлериң Иса билен дәл-де, еке өзлериниң гидендиклерини билдилер. 23 Олар хем Тибериядан гайыга мүнүп, Халыпамызың Худая миннетдарлык айдансоң, чөрек иен ерлерине барып етдилер. 24 Олар Исаның хем, шәгиртлериң хем ёкдугыны гөрүп, гайыга мүндүлер-де, Исаны гөзлемек үчин Капернаума гитдилер.

25 Олар деңзиң кенарында Иса душуп: «Мугаллым, сен бу ере хачан гелдиң?» дийдилер. 26 Иса олара шейле җогап берди: «Сизе догрусыны айдярын, сиз мени гудрат гөрениңиз үчин дәл-де, чөрек ийип дояндыгыңыз үчин гөзлейәрсиңиз. 27 Эмма сиз заяланян иймити дәл-де, заяланмаян, ягны эбеди яшайыш берйән иймити алмак үчин җан эдиң. Оны сизе Ынсан оглы берер; себәби оңа Ата Худайымызың хут өзи ондан разыдыгыны гөркезйән мөхүр басды».

28 Шонда олар Исадан: «Биз Худайы разы этмек үчин нәме этмели?» дийип сорадылар. 29 Иса олара: «Худайы разы этмек үчин, сиз онуң иберенине иман этмелисиңиз» дийип җогап берди. 30 Олар Иса шейле дийдилер: «Биз гөрер ялы ве саңа иман эдер ялы нәхили аламат гөркезҗек? Сен нәме этмекчи? 31 Меселем, ата-бабаларымыз чөлде Худайың берен маннасыны ийдилер, чүнки: „Ол олара иймек үчин гөкден чөрек берди“ дийип язылгыдыр». 32 Иса олара: «Сизе догрусыны айдярын, Муса сизе гөкден хакыкы чөреги бермәнди, эмма хәзир мениң Атам сизе гөкден хакыкы чөреги берйәр. 33 Себәби Худайың чөреги гөкден гелйәндир ве ол дүнйә яшайыш берйәр» дийди. 34 Олар хем: «Халыпа, бизе шол чөрекден хемише берсене» дийдилер.

35 Иса олара шейле дийди: «Мен яшайыш чөрегидирин. Мениң ызыма дүшен адам хич хачан аҗыкмаз, маңа иман эден адам хем хич хачан сувсамаз. 36 Эмма сизе айдышым ялы, сиз мени гөрсеңиз-де, иман этмедиңиз. 37 Атамың маңа беренлериниң әхлиси мениң ызыма дүшер. Мен ызыма дүшйәнлери хич хачан ковмарын. 38 Себәби мен гөкден өз ислегими дәл-де, мени иберениң ислегини берҗай этмәге гелдим. 39 Мени иберениң ислеги шудур: онуң маңа беренлериниң хич бирини йитирмән, гайтам, олары гелеҗекде* дирелтмелидирин. 40 Шейле-де Атам Оглуны гөрүп, оңа иман эден хер кишиниң эбеди яшайыш алмагыны ислейәр. Мен оны гелеҗекде* дирелдерин».

41 Шонда ехудылар Исаның: «Мен гөкден гелен чөрекдирин» диендиги үчин, нәгиле болуп, хүңңүрдәп башладылар. 42 Олар: «Эйсем, бу Юсубың оглы Иса дәлми, биз онуң какасы билен эҗесини танамаярысмы? Ол нәдип „Мен гөкден гелдим“ дийип билйәр?» дийишдилер. 43 Иса олара шейле дийди: «Нәгиле болмагыңызы бес эдиң. 44 Мени иберен Атам чекмесе, хич ким ызыма дүшүп билмез. Мен оны гелеҗекде* дирелдерин. 45 Пыгамберлер язгыларында шейле дийилйәр: „Оларың хеммеси Еховадан* өвренерлер“. Атамы диңләп, ондан өвренйән хер бир адам мениң ызыма дүшйәндир. 46 Атаны менден, ягны Худайың янындан геленден башга хич ким гөрен дәлдир; оны диңе мен гөрендирин. 47 Сизе догрусыны айдярын, маңа иман эден хер кес эбеди яшайша говшар.

48 Мен яшайыш чөрегидирин. 49 Сизиң ата-бабаларыңыз чөлде манна ийселер-де, барыбир өлдүлер. 50 Эмма гөкден гелен чөреги иен адам өлмез. 51 Мен гөкден гелен яшайыш чөрегидирин. Бу чөрекден иен эбеди яшар; аслында, чөрек мениң адамзат* үчин берҗек беденимдир».

52 Шонда ехудылар өз араларында: «Бу адам нәдип беденини иймәге берҗек болярка?» дийип, нәгиле болуп башладылар. 53 Иса олара шейле дийди: «Сизе догрусыны айдярын, Ынсан оглуның беденини иймесеңиз ве ганыны ичмесеңиз, яшайша говшуп билмерсиңиз. 54 Мениң беденими ийип, ганымы ичйән адам эбеди яшайша говшар, мен хем оны гелеҗекде* дирелдерин; 55 себәби мениң беденим хакыкы иймитдир, ганым болса хакыкы ичгидир. 56 Беденими иййән ве ганымы ичйән адам мениң билен бирликде, мен хем онуң билен бирликдедирин. 57 Дири Атамың мени ибериши ве мениң ол аркалы яшайшым ялы, мениң беденими иен адам хем мен аркалы яшар. 58 Гөкден гелен чөрек хем шейле болмалыдыр. Ол сизиң ата-бабаларыңызың иен чөреги ялы дәлдир, себәби олар оны ийселер-де, өлдүлер. Эмма бу чөреги иен адам эбеди яшар». 59 Иса булары Капернаумың синагогасында* өвредип дурка айдыпды.

60 Муны эшиден шәгиртлериң көпүси: «Бу сөзлер кабул эдерден агыр; оны диңләр ялы дәл-ә» дийдилер. 61 Иса шәгиртлериниң нәгиле боляндыкларыны дуюп, олара шейле дийди: «Сиз мениң айданларыма бүдрейәрсиңизми? 62 Онда сиз Ынсан оглуның өңки ерине доланып баряндыгыны гөрмели болайсаңыз нәме эдерсиңиз? 63 Рух яшайыш берйәндир; беден болса хич зат эдип билмейәр. Сизе айдан затларымы мукаддес рух аркалы айдандырын ве олар яшайыш берйәндир. 64 Йөне сизиң кәбириңиз ынанмаярсыңыз». Аслында, Иса кимлериң иман этмейәндигини ве өзүне кимиң дөнүклик этҗекдигини илкибашдан билйәрди. 65 Ол сөзүни довам эдип, шейле дийди: «Ине, шонуң үчинем мен сизе Атам ругсат бермесе, хич ким яныма гелип билмез дийипдим».

66 Шу затлар себәпли шәгиртлериң көпүси өңки ишлерине доланып, Исаның ызына эермегини бес этдилер. 67 Шонда Иса 12 ресулына йүзленип: «Сизиң хем гидесиңиз гелйәрми?» дийди. 68 Симун Петрус оңа шейле җогап берди: «Халыпам, биз нирә гидели? Эбеди яшайыш берйән сөзлер сенде ахырын. 69 Биз саңа иман этдик, сениң Худайың Мукаддес гуллукчысыдыгыңа гөз етирдик». 70 Иса олара: «Мен сизиң 12-ңизи сайламанмыдым? Эмма бириңиз төхметчидир*» дийди. 71 Иса муны Симуның оглы Иуда Искариот хакда айдярды, ол 12 ресулың бири болса-да, соң Иса дөнүклик этди.