2 Коринфлилер
6 Биз хем Худайың ишдешлери хөкмүнде сизе Худайдан алан мерхеметиңизе совук-сала гарамазлыгы үндейәрис. 2 Себәби Худай шейле диййәр: «Мен сени аматлы вагтда эшитдим ве гутулыш гүни саңа көмек этдим». Ине, хәзир хас-да аматлы вагтдыр! Ине, хәзир гутулыш гүнүдир!
3 Биз эдйән гуллугымызда хич хили кемчилик тапылмаз ялы, хич бир ягдайда бүдремәге себәп болмаярыс. 4 Гайтам, әхли ягдайда өзүмизи Худайың гуллукчылары хөкмүнде алып барярыс: энчеме кынчылыклара дөз гелйәрис, бетбагтчылыкларда, мәтәчлик чекенимизде, кын ягдайларда, 5 урланымызда, түрмә басыланымызда, питнечилериң арасында боланымызда, агыр зәхмете, укусыз гиҗелере ве ачлык чекенимизде чыдаярыс. 6 Бизиң Худайың гуллукчыларыдыгымыз пәк яшайшымыздан, билимимизден, сабырлылыгымыздан, ягшылык эдишимизден, мукаддес рухуң гөркезмесине эерйәндигимизден, икийүзли болмадык сөйгимизден, 7 хакыката лайык геплейшимизден ве Худайың гүйҗүне бил баглаяндыгымыздан гөрүнйәр. Шейле-де саг* ве чеп* элимиздәки догрулык яраглары, 8 шөхрат, кемситмелер, биз хакда айдылян эрбет хем говы хабарлар аркалы таналярыс. Бизи яланчы хасапласалар-да, хакыкаты айдярыс, 9 дүнйә бизи танамаса-да, Худай бизи танаяндыр, адамлар бизи өлүме мынасып сайсалар-да, ине биз диридирис, бизи хеләк этселер-де*, өлен дәлдирис. 10 Бизи бичәре хасапласалар-да, элмыдама шадыяндырыс; бизи гарып хасапласалар-да, көплери бай эдйәндирис; хич задымыз ёкдур өйтселер-де, хемме задымыз бардыр.
11 Эй коринфлилер, сизи чын йүрекден сөййәндигимизи ачык айдярыс*. 12 Бизиң йүрегимиз сизиң үчин япык дәлдир*, йөне сизиң йүрегиңиз бизиң үчин япыкдыр. 13 Мен сизе чагаларым хөкмүнде айдярын: сиз хем мениң ялы йүрегиңизи гиңден ачың.
14 Имансызлар билен бир боюнтырыга гирмәң. Эйсем, догрулыгың канунсызлык билен нәме достлугы бар? Я-да ягтылыгың гараңкылык билен нәме меңзешлиги бар? 15 Шейле-де Месихиң Белиял* билен нәме агзыбирлиги бар? Я-да иман эдйән адамың имансыз билен нәме гатнашыгы бар? 16 Эйсем, Худайың ыбадатханасында бутлар болуп билерми? Биз дири Худайың ыбадатханасыдырыс, себәби Худай: «Мен олар билен ве оларың арасында боларын, мен оларың Худайы, олар хем мениң халкым болар» дийди. 17 «Ехова* шейле диййәр: „Оларың арасындан чыкың, олардан айрылың. Харам затлара эл дегирмәң“», «„мен хем сизи кабул эдерин“». 18 «Гудратыгүйчли Ехова* шейле диййәр: „Шонда мен сизиң атаңыз, сиз хем мениң огул-гызларым боларсыңыз“».