Лука
18 Соңра Иса шәгиртлерине рухдан дүшмән, элмыдама дога этмегиң ваҗыпдыгы хакда бир мысал гүррүң берди: 2 «Шәхерлериң биринде Худайдан горкмаян, адамлары хем сыламаян бир казы барды. 3 Шол ерде бир дул аял хем барды. Ол хемише казының янына барып: „Мениң бир душманым бар. Меселәми канун эсасында адалатлы чөзүп бермегиңи хайыш эдйәрин“ диерди. 4 Эмма казы оңа энчеме вагтлап көмек этмек ислемеди. Йөне соңра өз-өзүне: „Мен Худайдан горкмасам-да, адамлары әсгермесем-де, 5 шу дул аял йүрегиме дүшендиги үчин меселесини адалатлы чөзүп берейин. Ёгсам, ол хәли-шинди яныма гелип дурар-да, мени бизар эдер*“ дийди». 6 Соңра Халыпамыз шейле дийди: «Сиз адалатсыз казының нәме диендигини эшитдиңизми? 7 Онда Худай барада нәме дийсе болар? Эйсем, ол гиҗе-гүндиз перят эдйән сайланларына сабырлы болса-да, олар үчин адалаты дикелтмезми? 8 Сизе диййәрин, Худай олар үчин адалаты хөкман дикелдер. Йөне Ынсан оглы геленде, ер йүзүнде хакыкатдан иман эдйән адамлары тапармы?»
9 Өз догручыллыгына бил баглап, башгалары әсгермейән адамлар үчин хем Иса шу мысалы гүррүң берди: 10 «Ики адам дога этмек үчин ыбадатхана гирйәр. Оларың бири фарисей, бейлекиси салгытчыды. 11 Фарисей дуруп, өз ичинден шейле дога эдип башлаяр: „Эй Худай, мен башгалар ялы талаңчы, эрбет, зынахор, хатда шу салгытчы ялы дәлдигиме саңа шүкүр эдйәрин. 12 Мен хепдеде ики гезек агзымы беклейәрин; әхли гирдеҗимиң ондан бир бөлегини саңа берйәрин“. 13 Эмма салгытчы узакда дуряр, хатда гөзлерини гөге галдырмага-да йүрек этмән, гурсагына уруп: „Эй Худай, мен гүнәкәре рехим эт“ диййәр. 14 Сизе диййәрин, ол адам өйүне гайданда, фарисейден хас догручыл хасапланды. Себәби өзүни бейгелдйән адам кичелдилер, өзүни кичелдйән болса бейгелдилер».
15 Адамлар чагаларына* элини гойсун дийип, олары Исаның янына гетирйәрдилер. Эмма шәгиртлер муны гөренлеринде, олара кәйәп башладылар. 16 Эмма Иса чагалары* янына чагырып, шейле дийди: «Гой, чагалар яныма гелсинлер, олара пәсгел бермәң, чүнки Худайың Патышалыгы шейле адамларыңкыдыр. 17 Сизе догрусыны айдярын, Худайың Патышалыгыны чага ялы кабул этмесеңиз, оңа асла гирип билмерсиңиз».
18 Шонда ехудыларың бир ёлбашчысы ондан: «Ягшы Мугаллым, эбеди яшайшы мирас алмак үчин, мен нәме этмели?» дийип сорады. 19 Иса оңа шейле дийди: «Сен нәме үчин маңа ягшы диййәрсиң? Худайдан башга хич ким ягшы дәлдир. 20 Сен: „Зына этме, адам өлдүрме, огурлама, ялан шаятлык этме, ата-энеңе хормат гой“ диен табшырыклары билйәнсиң». 21 Ол хем: «Мен буларың әхлисини яшлыгымдан бәри берҗай эдип гелйәрин» дийди. 22 Иса муны эшиденде, оңа: «Саңа бирҗе зат етмейәр: әхли задыңы сат-да, гарыплара пайла, шонда гөклерде хазынаң болар; соңра гел-де, мениң шәгирдим бол» дийди. 23 Ол муны эшидип, гаты тукат болды, себәби ол җуда байды.
24 Иса оңа серетди-де, шейле дийди: «Пулы көп адама Худайың Патышалыгына гирмек, гөр, нәхили кын болар! 25 Бай адамың Худайың Патышалыгына гирмегинден, дүйәниң иңңәниң гөзүнден гечмеги аңсатдыр». 26 Муны эшиденлер: «Онда ким халас болуп билер?» дийдилер. 27 Шонда Иса: «Адамлар үчин мүмкин болмадык зат Худай үчин мүмкиндир» дийди. 28 Йөне Петрус: «Ине, биз әхли задымызы гоюп, сениң ызыңа дүшдүк» дийди. 29 Иса олара: «Сизе догрусыны айдярын, Худайың Патышалыгының хатырасы үчин өйүни, аялыны, доганларыны, ата-энесини я-да чагаларыны ташлан хер кес 30 шу дөвүрде хас көп эссе эдип алар, гелеҗекде* болса эбеди яшайша говшар» дийди.
31 Соңра Иса 12 ресулыны гыра чекип, шейле дийди: «Ине, биз Иерусалиме барярыс, пыгамберлериң Ынсан оглы хакда язан әхли затлары берҗай болар. 32 Оны өзге миллетлилериң элине табшырарлар, үстүнден гүлүп, оңа ёвуз дарашарлар ве үстүне түйкүрерлер, 33 гамчыларлар*, соңра болса өлдүрерлер. Эмма үч гүн дийленде, ол дирелер». 34 Йөне олар айдыланларың бирине-де дүшүнмедилер, себәби манысы олара ачылманды. Шонуң үчин хем олар Исаның нәме хакда гүррүң эдйәндигине дүшүнмедилер.
35 Иса Эриха голайланда, ол ерде ёлуң угрунда дилегчилик эдйән бир көр адам отырды. 36 Ол мәрекәниң сесини эшидип, нәме боляндыгыны сорады. 37 Олар оңа: «Назаретли Иса гечип баряр!» дийип җогап бердилер. 38 Шонда ол: «Эй Давут Оглы Иса, маңа рехим эт!» дийип гыгырды. 39 Янында дуранлар оңа кәйәп, бес эт диййәрдилер. Ол болса өңкүден хем батлы сес билен: «Давут Оглы, маңа рехим эт!» дийип гыгырярды. 40 Шонда Иса сакланды-да, ол адамы гетирмеги буюрды. Ол янына геленде, Иса ондан: 41 «Сениң үчин нәме эдейин?» дийип сорады. Ол хем: «Халыпам, гөзлерими ене-де гөрер ялы эдәй» дийди. 42 Иса оңа: «Гөзүң ачылсын; иманың сени сагалтды» дийди. 43 Шол бада ол гөрүп башлады ве онуң ызына дүшүп, Худая алкыш айдярды. Муны гөренлериң бары Худайы шөхратландырдылар.