Лука

20 Бир гүн Иса ыбадатханада адамлара өвредип, хош хабары ыглан эдип дурка, улы руханылар, канунчылар ве яшулулар гелдилер-де, 2 ондан: «Бизе айт, сен бу затлары кимиң гүйҗи билен эдйәрсиң? Саңа булары этмәге ким ыгтыяр берди?» дийип сорадылар. 3 Иса олара шейле дийди: «Мен хем сизе бир сораг берҗек, оңа җогап бериң: 4 Яхя сува чүмдүрмек ыгтыярыны Худайдан* алдымы я-да адамлардан?» 5 Олар өз араларында шейле дийишдилер: «Эгер „Худайдан*“ дийсек, ол бизе „Онда нәме үчин оңа ынанмадыңыз?“ диер. 6 Эгер „адамлардан“ дийсек, онда тутуш халк бизи дашлап өлдүрер. Себәби олар Яхяны пыгамбер хасаплаярлар». 7 Шонда олар Яхяның ыгтыяры кимден аландыгыны билмейәндиклерини айтдылар. 8 Иса олара: «Онда менем бу затлары кимиң ыгтыяры билен эдйәндигими айтмарын» дийди.

9 Соңра Иса адамлара шу мысалы гүррүң берди: «Бир адам экин мейданында үзүм агачларыны отурдып, оны багбанлара кәрендесине берйәр-де, өзи узак вагтлык башга юрда гидйәр. 10 Хасыл дөври геленде, ол өз үзүмчилигинден бираз миве алмак үчин багбанларың янына гулуны иберйәр. Йөне багбанлар оны уруп, хич зат бермән бош гойберйәрлер. 11 Ол башга бир гулуны иберйәр. Багбанлар оны хем уруп, кемсидип* бош гойберйәрлер. 12 Ол үчүнҗи гулуны иберенде, багбанлар онуң эндам-җаныны яралап, ковуп гойберйәрлер. 13 Шонда үзүмчилигиң эеси: „Мен нәме этсемкәм? Говусы, мен өз сөйгүли оглумы иберейин. Олар оны-ха сыласалар герек“ диййәр. 14 Багбанлар оны гөрүп, бири-бирине: „Бу үзүмчилигиң мирасдүшери. Гелиң, оны өлдүрип, экин мейданыны өзүмизе алалың!“ диййәрлер. 15 Шейдип, олар оны үзүмчиликден сүйрәп чыкарярлар-да, өлдүрйәрлер. Эйсем, үзүмчилигиң эеси багбанлары нәме эдер? 16 Ол гелер-де, олары өлдүрер, үзүмчилиги болса башгалара берер».

Адамлар муны эшидип: «Бейле задың болмагы мүмкин дәл!» дийдилер. 17 Эмма Иса олара гөни серетди-де, шейле дийди: «Онда Язгылардакы: „Гурлушыкчыларың герек дәл дийип зыңан дашы иң ваҗып даш* болды“ диен сөзлериң манысы хакда нәме дийсе болар? 18 Ким бу даша йыкылса, чым-пытрак болар. Даш кимиң үстүне гачса, ол оны мынҗырадар».

19 Канунчылар ве улы руханылар мысалың өзлери хакда айдыландыгына дүшүндилер. Шонуң үчин эдил шол вагт Исаны тутҗак болдулар, йөне адамлардан горкдулар. 20 Шондан соң олар Исаны эле салмак үчин пурсат гөзләп, гизлинликде бирнәче адамы хакына тутдулар. Бу адамлар догручыл болан болуп, Исаны сөзүнде тутмак үчин янына бардылар, себәби оны хәкимиетиң ве хөкүмдарың элине табшырмак ислейәрдилер. 21 Олар оңа шейле сораг бердилер: «Мугаллым, биз сениң догры сөзләп өвредйәндигиңи ве икийүзлүлик этмән, Худайың ёлуны хакыката лайык өвредйәндигиңи билйәрис. 22 Бизе айт, патыша* салгыт төлемек догрумы я-да ёк?» 23 Иса оларың мекирлик эдйәндигини билип: 24 «Ханы, маңа бир динар* гөркезиң. Онуң йүзүнде кимиң сураты ве ады бар?» дийди. Олар хем: «Патышаның*» дийип җогап бердилер. 25 Иса олара: «Диймек, патышаныңкыны патыша, Худайыңкыны Худая бериң» дийди. 26 Шейлеликде, олар оны сөзүнде тутуп билмедилер. Гайтам, берен җогабына хайран галып дымдылар.

27 Эмма дирелише ынанмаян кәбир саддукейлер* гелип, оңа шейле дийдилер: 28 «Мугаллым, Мусаның язмагына гөрә, „Эгер бир адамың чагасы болман дүнйәден өтүп, ызында аялы галса, онда доганы оңа өйленип, неслини довам этмели“. 29 Бир машгалада еди доган барды. Оларың биринҗиси өйленип, несил галдырман арадан чыкды. 30 Икинҗи доганы онуң аялына өйленди, ол хем арадан чыкды. 31 Үчүнҗи доганы билен хем шейле болды. Шейлеликде, еди доганың әхлиси-де оңа өйленип, несил галдырман дүнйәден өтди. 32 Ахырсоңы, ол аял хем арадан чыкды. 33 Доганларың едиси-де оңа өйленипди. Инди дирелишде ол хайсысының аялы болар?»

34 Иса олара шейле дийди: «Шу дүнйәниң* адамлары өйленйәрлер, дурмуша чыкярлар. 35 Эмма гелҗекки яшайша ве дирелише мынасып болан адамлар не өйленерлер, не-де дурмуша чыкарлар. 36 Олар инди гайдып өлмезлер, себәби гөкдәки перишделер ялы боларлар. Олар дирелип, Худайың перзентлери боларлар. 37 Аслында, өлүлериң дирелҗекдиги хакда Муса хем агзапды. Ол янып дуран гырымсы агач барада гүррүң беренде, Ехованы* „Ыбрайымың Худайы, Ысхагың Худайы ве Якубың Худайы“ дийип атландырды. 38 Ол өлүлериң дәл-де, дирилериң Худайыдыр. Себәби оларың әхлиси Худай үчин диридир». 39 Шонда кәбир канунчылар: «Мугаллым, сен догры айтдың» дийдилер. 40 Олар оңа гайдып екеҗе сораг бермәге милт эдип билмедилер.

41 Иса олара шейле сораг берди: «Адамлар нәме үчин Месихе Давудың оглы диййәрлер? 42 Давут Зебурда шейле дийипди: „Ехова* мениң Халыпама: „Душманларыңы аякларың астында гойянчам, 43 саг тарапымда отур“ дийди“. 44 Эгер Давут оңа Халыпам диен болса, онда ол нәдип онуң оглы боляр?»

45 Адамлар Исаны диңләп дурка, ол шәгиртлерине шейле дийди: 46 «Канунчылардан сересап болуң. Олар узын донлары гейип айланмагы говы гөрйәрлер, базарларда адамларың хормат билен саламлашмакларыны ислейәрлер. Синагогаларда өңдәки* хатарларда ве тойларда иң абрайлы ерлерде отурмагы халаярлар. 47 Олар дул аялларың өйлерини* талаярлар, гөз үчин узын-узын догалар эдйәрлер. Хөкүм гүнүнде олар хас агыр җеза сезевар боларлар».