7:39

hindi pa ibinibigay ang espiritu noon: Ang salitang Griego para sa “espiritu,” pneuʹma, ay dalawang beses lumitaw sa talatang ito at tumutukoy sa banal na espiritu, o aktibong puwersa ng Diyos. Alam ni Jesus at ng mga nakikinig sa kaniya na matagal nang ginagamit ng Diyos ang Kaniyang banal na espiritu (Gen 1:2, tlb.; 2Sa 23:2; Gaw 28:25) at na ibinigay Niya ito noon sa tapat na mga lingkod Niya, gaya nina Otniel, Jepte, at Samson (Huk 3:9, 10; 11:29; 15:14). Kaya maliwanag na ang tinutukoy ni Juan ay isang bagong paraan ng pagkilos ng espiritu sa di-perpektong mga tao. Wala pang mga lingkod noon ng Diyos na nagkaroon ng makalangit na pag-asa sa pamamagitan ng espiritu. Noong Pentecostes 33 C.E., ibinuhos ni Jesus sa mga tagasunod niya ang banal na espiritu na ibinigay ni Jehova sa kaniya bilang niluwalhating espiritu. (Gaw 2:4, 33) Ito ang unang pagkakataon na binigyan ang di-perpektong mga tao ng pag-asang mabuhay sa langit bilang espiritu. Dahil pinahiran ng banal na espiritu ang mga Kristiyano, naintindihan nila ang ibig sabihin ng maraming bagay na hindi nila naiintindihan noon.