SAGRADONG PAGLILINGKOD

Ministeryo, o gawain, na sagrado, anupat tuwirang nauugnay sa pagsamba ng isa sa Diyos.

Ang terminong Hebreo na ʽa·vadhʹ ay pangunahin nang nangangahulugang “maglingkod” (Gen 14:4; 15:13; 29:15) o “magtrabaho” (Exo 34:21) at isinasalin ding “magsaka.” (Gen 4:12; Deu 28:39) Kapag ginamit naman may kinalaman sa paglilingkod na iniuukol kay Jehova o sa huwad na mga bathala, ang ʽa·vadhʹ ay nagpapahiwatig ng pagsamba, o sagradong paglilingkod. (Exo 10:26; Deu 11:16) Sa katulad na paraan, ang pandiwang Griego na la·treuʹo ay tumutukoy sa paglilingkod. Ginagamit ito may kinalaman sa paglilingkod sa Diyos (Mat 4:10; Luc 1:74; 2:37; 4:8; Gaw 7:7; Ro 1:9; Fil 3:3; 2Ti 1:3; Heb 9:14; 12:28; Apo 7:15; 22:3), gaya ng isinasagawa noon sa santuwaryo o templo (Heb 8:5; 9:9; 10:2; 13:10), at gayundin may kaugnayan sa huwad na pagsamba, sa pag-uukol ng paglilingkod sa mga nilalang. (Gaw 7:42; Ro 1:25) Sa Kristiyanong Griegong Kasulatan, ang pangngalang la·treiʹa ay lumilitaw lamang may kinalaman sa paglilingkod sa Diyos. (Ju 16:2; Ro 9:4; 12:1; Heb 9:1, 6) Naiiba ito sa Griegong di·a·ko·niʹa, na nangangahulugan ding “ministeryo, paglilingkod,” ngunit ginagamit may kaugnayan sa mga bagay na pangkaraniwan at ordinaryo​—mga bagay na hindi sagrado.

Ang Diyos na Jehova lamang ang nararapat pag-ukulan ng pagsamba, o sagradong paglilingkod. (Mat 4:10; Luc 4:8) Dahil sa pantanging pakikipagtipan ng mga Judio sa Diyos na Jehova, dapat sana’y sila ang nagkapribilehiyong mag-ukol ng sagradong paglilingkod bilang inianak-sa-espiritung mga anak ng Diyos at mga miyembro ng “isang maharlikang pagkasaserdote.” Ngunit naiwala ito ng karamihan sa kanila dahil hindi sila nanampalataya kay Kristo Jesus. (Ro 9:3-5, 30-33; 1Pe 2:4-10) Tulad ng Pariseong si Saul bago siya naging isang Kristiyano, inakala ng marami na nag-uukol sila ng sagradong paglilingkod sa Diyos noong pinag-uusig nila ang mga tagasunod ni Kristo.​—Ju 16:2; Gaw 26:9-11; Gal 1:13, 14.