Paghaharap ng Mabuting Balita—Sa mga Pista Opisyal

¹ Bagaman marami sa mga kostumbre sa Pasko at Bagong Taon ay may paganong pinagmulan, mahigit sa isang bilyong nag-aangking Kristiyano ang nagdiriwang ng mga ito taun-taon. Papaano natin maaabot ang puso ng mga ito sa mabuting balita sa panahon ng mga pista opisyal?

² Maging Makonsiderasyon at Magalang: Ang mga matanda ay gumagawa ng pantanging kaayusan para sa pagpapatotoo sa mga pista opisyal, lalo na sa Disyembre 25 at Enero 1. Sa paggawa ng ating ministeryo, malamang na may masumpungan tayong mga taong abala dahil sa mga bisita at paghahanda ng pagkain. Bilang konsiderasyon, maaari nating gawing maikli at tuwiran sa punto ang ating mga komento. Ito’y maaaring magbukas ng daan para sa higit na pagpapatotoo sa hinaharap.

³ Hindi tayo nakikibahagi sa makasanlibutang relihiyosong mga pagdiriwang, at hindi tayo gumagamit ng mga pagbating pangkaraniwan sa mga pista opisyal. Hindi kinakailangang gawing isyu ang bagay na ito, kundi karaniwa’y sapat na basta pasalamatan natin ang maybahay dahil sa kaniyang mabuting hangarin. Kung may mag-uusisa hinggil sa ating paniniwala, masisiguro natin sa kanila na may paggalang tayo kay Kristo Jesus, yamang ito ang hinihiling sa mga gumagalang sa Diyos. (Juan 5:23) Kung nais ng iba ang higit na impormasyon sa panahong iyon o sa ibang pagkakataon, maaari nating ibahagi sa kanila ang materyal sa aklat na Nangangatuwiran sa mga pahinang 111-13 at 115 (176-8 at 180 sa Ingles).

⁴ Mga Pambungad: Maaari nating masumpungan na ang mga tao ay mas mahilig makipag-usap hinggil sa Diyos sa panahong ito ng taon. Maaari nating samantalahin ito sa ating pambungad. Halimbawa, maaari nating sabihin: “Sa panahon ng Pasko, madalas natin naririnig ang pag-asa na magkaroon ng kapayapaan sa lupa at kabutihang loob sa mga tao. Sa palagay kaya ninyo magdadala ang Diyos ng kapayapaan sa panahon natin?” Pagkatapos ay maaari nating ipakita na si Jesu-Kristo ay ang inihulang “Prinsipe ng Kapayapaan.” (Isa. 9:6, 7) Bilang hinirang na Pinuno sa pamahalaan ng Diyos, malapit nang kikilos si Kristo upang magdala ng namamalaging kapayapaan sa lupa.—Dan. 2:44; Apoc. 21:3-5.

⁵ Bagaman ang karamihan ng mga tao ay walang interes sa pabalita ng Kaharian at nagsasaya na lamang sa kanilang huwad na relihiyosong mga pagdiriwang, tiyak na pagpapalain ni Jehova ang ating mga pagsisikap na hanapin ang mga naghahangad ng katotohanan at aakayin sila sa kaniyang organisasyon.—Juan 4:23, 24.

Kaayusan sa Pag-aaral ng Kongregasyon sa Aklat

Bahagi 5—Dalaw ng Tagapangasiwa sa Paglilingkod

¹ Ang tagapangasiwa sa paglilingkod ay dapat maging isang ebanghelisador at guro. Mahalagang papel ang kaniyang ginagampanan sa pagtulong sa kongregasyon upang ganapin ang pananagutang ipangaral at ituro ang mabuting balita sa iniatas na teritoryo.—Mar. 13:10.

² Ang pansin ng tagapangasiwa sa paglilingkod ay nakatuon sa pagpapasigla ng higit na gawain sa ministeryo sa larangan. Ito’y isinasagawa lalo na sa pamamagitan ng Pag-aaral ng Kongregasyon sa Aklat. Karaniwan, ang tagapangasiwa sa paglilingkod ay inaatasang mangasiwa sa isang pag-aaral sa aklat, ngunit minsan sa isang buwan ay maaaring palitan siya ng kaniyang katulong samantalang siya’y dumadalaw sa ibang grupo.—km 12/81 p. l, 3.

³ Paghahanda Para sa Dalaw: Bago ang sanlinggong dalaw, dapat suriin ng tagapangasiwa sa paglilingkod ang mga Publisher Record card ng kongregasyon para sa mga kabilang sa grupong iyon. Dapat din niyang kausapin ang kunduktor upang repasuhin ang gawain ng mga mamamahayag na kaugnay sa grupo. Dapat paalalahanan ang kunduktor ng pag-aaral na ang pag-aaral ay magiging 45 minuto lamang ang haba upang maglaan ng panahon para sa isang 15-minutong pahayag ng tagapangasiwa sa paglilingkod.

⁴ Ang pahayag na ito ay dapat na magpasigla ng higit na pagpapahalaga sa ministeryo. Kung ang mga mamamahayag ay nangangailangan ng tulong sa ilang bahagi ng ministeryo, ang tagapangasiwa sa paglilingkod ay magbibigay ng praktikal na mga mungkahi kung paano ito mapasusulong. Ang kaniyang mga pananalita ay dapat maging positibo at nakapagpapasigla upang huwag mapahiya o masiraan ng loob ang sinoman dahil sa negatibong mga komento. Ang kaniyang pahayag ay nararapat na humimok sa lahat na sumulong.

⁵ Sinisikap ng tagapangasiwa sa paglilingkod na makasama ang marami sa paglilingkod hangga’t maaari. Habang gumagawang kasama ng mga mamamahayag sa bahay-bahay, maaari siyang magbigay ng nakatutulong na mga mungkahi kung paano mapasusulong ang kanilang mga presentasyon. Hindi ito gagawin sa paraang mapamintas kundi taglay ang taimtim na pagnanais na makatulong. Maaari din niyang kasamahin ang mga mamamahayag sa mga pagdalaw-muli at pag-aaral sa Bibliya. Kung ang iba sa grupo ay waring nangangailangan ng personal na tulong, maaari niya silang dalawin sa sanlinggong iyon upang sila’y tulungan. Ang ganitong mainit na personal na atensiyon ay nagsilbing pampasigla sa ilan na nanghina nang kaunti sa kanilang paglilingkod sa larangan.

⁶ Pagtitipon Para sa Paglilingkod: Ang mga pagtitipon bago maglingkod sa sanlinggong iyon ay dapat pangasiwaan ng tagapangasiwa sa paglilingkod. Dapat pasimulan ang mga ito sa tamang panahon kahit kakaunti pa lamang ang naroroon. Ang pagtitipon ay hindi lalampas sa 10 hanggang 15 minuto. Bago palabasin ang grupo, dapat na ipaalam sa bawat isa kung saan at kasama nino siya maglilingkod. (1 Cor. 14:33, 40) Ang lahat ay pasisiglahin ng tagapangasiwa sa paglilingkod na tumungo kaagad sa paglilingkod sa larangan.

⁷ Ang regular na mga pagdalaw ng tagapangasiwa sa paglilingkod sa mga grupo ng pag-aaral sa aklat ay isang tunay na pagpapala sa kongregasyon. Kung tayong lahat ay makikipagtulungan sa kaniya kapag dumadalaw, ang ating ministeryo ay magiging maayos at mabisa. Bukod dito, siya’y magtatamasa ng kagalakan sa kaniyang gawain.—Heb. 13:17.