Aralık

Bazen Tanrı’nın Sözündeki bir şeyi anlamakta zorlanabiliriz. Ya da Yehova dualarımıza umduğumuz şekilde karşılık vermeyebilir. Bu durum, zihnimizde şüpheler oluşmasına yol açabilir. Eğer bu şüpheleri yok sayarsak, imanımız zayıflar ve Yehova’yla ilişkimiz zarar görür (Yak. 1:7, 8). Hatta şüpheler, gelecekle ilgili ümidimizi kaybetmemize neden olabilir. Elçi Pavlus, gelecekle ilgili ümidimizi bir gemi demirine benzetti (İbr. 6:19). Gemi demiri, bir geminin fırtınada sabit kalmasını sağlar ve sürüklenip kayalara çarpmasına engel olur. Fakat bir gemi demiri, ancak onu gemiye bağlayan zincir kopmazsa işe yarar. Nasıl ki pas zinciri zayıflatırsa, giderilmeyen şüpheler de imanımızı zayıflatır. Şüpheleri olan biri sınavlar yaşadığında Yehova’nın vaatlerine olan imanını kaybedebilir. İmanımızı kaybedersek ümidimizi de kaybederiz. Bu durumdaki birinin sevinçli olması pek mümkün değildir. w21.02 30 p. 14-15

İbrahim ailesiyle birlikte Ur şehrinden ayrıldığında muhtemelen 70 yaşının üzerindeydi (Başl. 11:31–12:4). Yaklaşık yüz yıl boyunca Kenan topraklarında göçebe olarak çadırlarda yaşadı ve 175 yaşında öldü (Başl. 25:7). Yehova İbrahim’in dolaştığı o toprakları onun soyuna vereceğini söylemişti. Fakat İbrahim Yehova’nın bu vaadinin gerçekleştiğini göremedi. Ayrıca “şehrin”, yani Tanrı’nın Krallığının kurulduğunu görecek kadar da yaşayamadı. Yine de Kutsal Kitap onun “yaşlı ve hayata doymuş bir adam olarak” öldüğünü söyler (Başl. 25:8). İbrahim tüm zorluklara rağmen Yehova’ya güçlü imanını korudu ve O’nu seve seve bekledi. Peki İbrahim yaşadığı sıkıntılara nasıl tahammül edebildi? Yehova’nın onu yaşamı boyunca koruması ve onu dostu olarak görmesi sayesinde (Başl. 15:1; İşa. 41:8; Yak. 2:22). İbrahim gibi biz de temelleri sağlam şehri bekliyoruz (İbr. 11:10). Ancak bu şehrin kurulmasını beklememize gerek yok, çünkü Tanrı’nın Krallığı 1914’te kuruldu ve gökte hüküm sürmeye başladı (Vah. 12:7-10). Biz Krallığın yeryüzünü yönetmeye başlamasını bekliyoruz. w20.08 4 p. 11-12

Başkalarını dikkatle dinlemek için alçakgönüllü ve sabırlı olmalıyız. En az üç nedenden dolayı, bu konuda gösterdiğimiz çabalara değer. İlk olarak, bu sayede insanlar hakkında hemen yanlış bir yargıya varma ihtimalimiz azalır. İkinci olarak, iman kardeşlerimizin duygularını ve niyetlerini anlayabiliriz; bu da onlara daha duygudaş olmamıza yardım eder. Üçüncü olarak, kişinin kendi duygularını anlamasına yardım edebiliriz. Çünkü insan bazen duygularını kelimelere dökene dek ne hissettiğini tam olarak anlamaz. Bazı iman kardeşlerimiz geçmişleri, kültürleri ya da kişilikleri nedeniyle duyguları hakkında konuşmakta zorlanıyor. Onların bize duygularını açacak kadar güvenmesi vakit alabilir. Fakat Yehova gibi sabırlı olursak zamanla bize güvenecekler. Duygularını bizimle paylaşmaya hazır olduklarında da onları dikkatle dinlemeliyiz. w20.04 15-16 p. 6-7

Balıklar genelde yaşamalarına elverişli ve bol yiyecek bulabildikleri sularda dolaşır. Peki bir balıkçının balığa çıktığı zaman önemli midir? Pasifik’teki bir adada yaşayan bir Şahit balık tutmak için en iyi zamanın ne olduğunu biliyordu. Orada yaşayan bir görevli vaizi bir gün balığa davet etti. Görevli vaiz ona “Yarın sabah 9’da buluşalım” dedi. Birader şöyle karşılık verdi: “Öyle olmaz ki! Biz balığa çıkma vaktini kendimize göre değil, balığa göre belirleriz.” Birinci yüzyılda ‘insan yakalayanlar’ da benzer bir yöntem izlediler. İnsanları bulabilecekleri zamanlarda, bulabilecekleri yerlere gittiler. Örneğin mabette, havralarda, evden eve ve çarşı meydanlarında iyi haberi duyurdular (Elçi. 5:42; 17:17; 18:4). Biz de sahamızdaki insanları nerede ve ne zaman bulabileceğimizi bilmeliyiz. Onlara ulaşmak için esnek olmalıyız (1. Kor. 9:19-23). w20.09 4 p. 8-9

İsa’yla dostluğumuzu güçlendirmenin bir yolu, Yehova’nın teşkilatının yaptığı düzenlemeleri desteklemektir. Bizimle ilgilenmesi için tayin edilmiş kişilerle işbirliği yaptığımızda, cemaatin başı olan İsa’yla dostluğumuzu güçlendiririz (Efes. 4:16). Örneğin, artık bütün İbadet Salonlarımızı en verimli şekilde kullanmaya çalışıyoruz. Bu amaçla, bazı cemaatler diğerleriyle birleştiriliyor. Bu düzenleme sayesinde bağışlardan büyük miktarda tasarruf sağlanıyor. Ancak bu durum bazı müjdecilerin yeni koşullara uyum sağlamasını gerektiriyor. Bu sadık kardeşler uzun yıllar boyunca aynı cemaatte hizmet etmiş ve o cemaatteki kardeşlerle yakın bir bağ kurmuş olabilir. Ama şimdi farklı bir cemaatte hizmet etmeleri isteniyor. İsa bu vefalı öğrencilerinin, yapılan düzenlemeyi desteklediğini görmekten büyük mutluluk duyuyor olmalı! w20.04 24 p. 14

Kuzey kralı ve güney kralı dünyaya egemen olmak için rekabet etmeye devam ediyor. Örneğin II. Dünya Savaşı’ndan sonra, Sovyetler Birliği ve müttefikleri Avrupa’nın büyük kısmını hâkimiyeti altına aldı. Bunun üzerine, güney kralı diğer ülkelerle uluslararası bir askeri ittifak yapmak zorunda kaldı ve NATO olarak bilinen örgüt kuruldu. Kuzey kralı ve güney kralı bir silahlanma yarışındalar ve bunun için çok büyük paralar harcıyorlar. Kuzey kralı vekâlet savaşları ve ayaklanmalar yoluyla Afrika, Asya ve Latin Amerika’da rakibiyle mücadele etti. Son yıllarda Rusya ve müttefikleri tüm dünyada çok güçlü hale geldi. Kuzey kralı güney kralına karşı siber saldırılarda da bulunuyor. Her iki kral da birbirini, hükümetlerine ve ekonomilerine zarar verecek bilgisayar programları kullanmakla suçluyor. Bunun yanı sıra, kuzey kralı Daniel’in bildirdiği gibi Tanrı’nın toplumuna saldırmaya devam ediyor (Dan. 11:41). w20.05 13 p. 5-6

Yehova İşaya peygamberin zamanında halkına şunu sordu: “Kadın memedeki yavrusunu hiç unutur mu?” Ardından şöyle dedi: “Onlar unutsa bile Ben seni asla unutmam” (İşa. 49:15). Yehova genelde Kendisini bir anneye benzetmez. Ancak bu sefer böyle bir benzetme yaptı. Kullarına onları ne kadar çok sevdiğini anlatmak için bir anneyle bebeği arasındaki bağı örnek verdi. Çoğu anne Jasmin isimli hemşirenin şu sözlerine katılır: “Bebeğinizi emzirdiğinizde onunla aranızda ömür boyu sürecek bir bağ oluşur.” Yehova, çocuklarından biri bile ibadetlere ve duyuru işine katılmayı bıraktığında bunu fark eder. Faaliyetsiz olmuş bu değerli kardeşlerimizin birçoğu cemaate geri dönüyor ve bu bizi çok mutlu ediyor. Yehova onların Kendisine geri dönmesini istiyor, biz de aynı şeyi istiyoruz (1. Pet. 2:25). w20.06 18 p. 1-3

Her hazine gözle görülmez. Aslında en değerli hazineler görünmeyenlerdir. İsa Dağdaki Vaazında maddi şeylerden kat kat üstün olan gökteki hazinelerden bahsetti. Sonra şu gerçeği dile getirdi: “Hazinen neredeyse yüreğin de orada olacaktır” (Mat. 6:19-21). Gerçekten de, yüreğimiz bizi çok değer verdiğimiz şeylerin peşinden gitmeye yöneltir. İsa’nın söylediği gibi “gökte hazineler” biriktirmek için, Tanrı’nın önünde iyi bir isim yapmalıyız. Gökte böyle hazineler biriktirirsek onları hiçbir şey yok edemez ve kimse çalamaz. Elçi Pavlus ‘gözümüzü görünmeyen şeyler üzerinde tutmamızı’ söyler (2. Kor. 4:17, 18). Bunlar arasında Tanrı’nın yeni dünyasında tadacağımız nimetler de var. Peki bu görünmeyen hazinelere takdirimizi gösteriyor muyuz? w20.05 26 p. 1-2

Nasıl çiseleyen yağmur bitkilerin gelişmesini sağlarsa, Musa’nın öğrettiği şeyler de halkı ruhen doyurdu ve canlandırdı. Biz hakikati öğretme tarzımızın böyle olduğundan nasıl emin olabiliriz? Kapı kapı ya da halkı açık yerlerde hizmet ederken, insanlara Tanrı’nın özel ismini göstermek için Kutsal Kitabımızı kullanabiliriz. Onlara Yehova’yı yücelten güzel yayınlarımızı, harika videolarımızı ve web sitemizdeki makaleleri gösterebiliriz. İşte, okulda ya da seyahat ederken, çok sevdiğimiz Tanrımız ve O’nun kişiliği hakkında konuşmak için fırsatları değerlendirebiliriz. Karşılaştığımız kişilere Yehova’nın insanlık ve yeryüzüyle ilgili sevgi dolu amacını anlattığımızda, onlar belki de ilk kez Tanrı’nın bizi ne kadar çok sevdiğini fark edecek. İnsanlara sevgi dolu Babamızla ilgili hakikati anlatırken Tanrı’nın isminin kutsal kılınmasında pay sahibi oluyoruz. Yehova hakkında öğretilen yalanları ve iftiraları açığa çıkarıyoruz. Kutsal Kitaptan öğrettiğimiz şeyler insanların bulabileceği en doyurucu ve canlandırıcı bilgilerdir (İşa. 65:13, 14). w20.06 10 p. 8-9

Yehova’ya dönmek isteyen kişilere yardım edebilmek için hangi niteliklere sahip olmalıyız? İsa’nın, evi terk eden oğulla ilgili örneğinden alabileceğimiz bazı derslere bakalım (Luka 15:17-24). Bu çocuğun sonunda aklı başına gelir ve eve dönmeye karar verir. Baba oğlunu gördüğünde koşarak onu karşılar ve boynuna sarılır. Böylece oğluna onu sevdiğini hissettirir. Oğul yaptıkları yüzünden vicdan azabı çekiyordur ve artık evin oğlu olarak anılmaya layık olmadığını düşünür. Baba içini döken oğlunun halinden anlar. Sonra onu değerli bir aile ferdi olarak eve geri kabul ettiğini gösterir. Bunun için bir ziyafet düzenler ve pişmanlık duyan oğluna güzel giysiler giydirir. Yehova bu örnekteki baba gibidir. O, faaliyetsiz kardeşlerimizi çok seviyor ve onların Kendisine geri dönmesini istiyor. Biz de Yehova’yı örnek alarak onların dönmesine yardım edebiliriz. Ancak bunun için sabır, duygudaşlık ve sevgi göstermemiz gerekir. w20.06 25-26 p. 8-9

İsa bazılarının hakikati “sevinçle” kabul edeceğini, fakat sınandıkları zaman imanlarının zayıflayacağını söyledi (Mat. 13:3-6, 20, 21). Onlar belki de İsa’yı takip edenlerin zorluklarla ve sıkıntılarla karşılaşacağını anlamadılar (Mat. 16:24). Belki de Hıristiyanların sadece nimetlerle dolu, dertsiz bir hayatı olacağını düşündüler. Ancak Şeytan’ın kontrolündeki bu dünyada zorluklar yaşayacağız. Koşullarımız değişebilir ve bir süreliğine sevincimizi kaybedebiliriz (Mezm. 6:6; Vaiz 9:11). Kardeşlerimizin büyük çoğunluğu inandıklarının hakikat olduğuna ikna olmuş durumda. Bunu nasıl anlıyoruz? Bir kardeş onları kırdığında ya da Kutsal Kitaba aykırı bir davranışta bulunduğunda hakikate olan bağlılıkları sarsılmıyor (Mezm. 119:165). Yaşadıkları her sınav imanlarını zayıflatmak yerine güçlendiriyor (Yak. 1:2-4). Böyle güçlü bir iman geliştirmeliyiz. w20.07 8 p. 1; 9 p. 4-5

Kutsal Kitabı okumadan önce, okuduklarınızın yararını görmenize yardım etmesi için Yehova’ya dua edin. Örneğin, diyelim ki bir sorunla mücadele ediyorsunuz ve ne yapacağınızı bilmiyorsunuz. Kutsal Kitabı okurken size yol gösterecek ilkeler bulabilmek için Yehova’dan yardım isteyin (Filip. 4:6, 7). Yehova bize harika bir yetenek verdi: Hayal etme yeteneği. Okuduğunuz kısmın zihninizde canlı hale gelmesi için, o sahneyi gözünüzde canlandırmaya çalışın ve kendinizi o kişinin yerine koyun. Onun gördüklerini görmeye ve duygularını hissetmeye çalışın. Sonra derin düşünün. Derin düşünmek, okuduğunuz bir şey üzerinde dikkatle düşünmek ve o bilginin sizin durumunuzda nasıl geçerli olduğunu anlamaya çalışmaktır. Derin düşünmek, düşünceler arasında bağlantılar kurmamıza ve o konuda daha derin bir anlayış kazanmamıza yardım eder. Kutsal Kitabı derin düşünmeden okumak, bir yapbozun parçalarına sadece bakmaya benzer. Derin düşünmek ise resmin bütününü görmemize yardımcı olur. w21.03 15 p. 3-5

Pavlus geçmişe odaklanıp, “Farklı seçimler yapsaydım şu anda hapiste olmayabilirdim” diye düşünebilirdi. Onu terk etmiş kişilere öfke besleyebilir ve diğer dostlarına karşı şüpheci bir tutum takınabilirdi. Fakat Pavlus bunların hiçbirini yapmadı. Yakında öldürüleceğini bilse de en önemli şeyin Yehova’yı yüceltmek olduğunu unutmadı. İçinde bulunduğu duruma rağmen başkalarına güç vermenin yollarını aradı. Sık sık dua ederek Yehova’ya güvendiğini gösterdi. Kendisini terk etmiş kişilere odaklanmadı; bunun yerine ona çeşitli yollarla yardım eden vefalı dostlarına minnettarlık duydu ve bunu dile getirdi. Ayrıca Tanrı’nın Sözünü incelemeye devam etti (2. Tim. 3:16, 17; 4:13). En önemlisi de Yehova’nın ve İsa’nın kendisini sevdiğine kesin bir güven duydu. w21.03 18 p. 17-18

MS 2. yüzyılın bir noktasında sahte Hıristiyanlar gerçek Hıristiyan cemaatini ele geçirmeye başladı. Onlar sahte dinsel fikirler öğrettiler ve Tanrı’nın Sözündeki hakikatleri gizlediler. O zamandan başlayarak 19. yüzyılın sonlarına dek yeryüzünde Tanrı’nın hizmetçilerinden oluşan teşkilatlanmış bir grup yoktu. Sahte Hıristiyanlar bir tarladaki deliceler gibi çoğaldı, bu nedenle kimlerin gerçek Hıristiyan olduğunu anlamak zorlaştı (Mat. 13:36-43). Bunu bilmemiz neden önemli? Çünkü bu bilgi, 2. yüzyıl ile 19. yüzyılın ikinci yarısı arasındaki yöneticilerin ya da hükümetlerin Daniel’in 11. bölümündeki kuzey kralı ve güney kralı olamayacağını gösteriyor. O dönemde bu kralların saldırabileceği, Tanrı’nın hizmetçilerinden oluşan teşkilatlanmış bir grup yoktu. Bununla birlikte, kuzey kralı ve güney kralının 19. yüzyılın sonlarında tekrar ortaya çıkmasını bekleyebiliriz. w20.05 3 p. 5

Yoel İsrail topraklarını mahvedecek, ne var ne yok her şeyi yok edecek bir çekirge belasından söz eder (Yoel 1:4). Uzun yıllar boyunca, bu sözlerin Yehova’nın toplumunun tıpkı durdurulamaz bir çekirge sürüsü gibi iyi haberi gayretle duyurmasına atfettiğini düşündük. Bu anlayışımıza göre, duyuru faaliyeti “memleket” üzerinde, yani din adamlarının kontrolündeki insanlar üzerinde yıkıcı bir etki yaratıyordu. Ancak bağlamı göz önünde bulundurduğumuzda, bu peygamberlik sözünü farklı şekilde anlamamız gerektiğini görüyoruz. Çekirge belası hakkında Yehova’nın ne vaat ettiğine dikkat edelim: “Kuzeyden gelen orduyu [çekirgeleri] sizden uzaklaştıracağım” (Yoel 2:20). Eğer çekirgeler iyi haberi duyurma ve öğrenci yetiştirme emrine itaat eden Yehova’nın Şahitlerini temsil ediyorsa, Yehova neden onları uzaklaştıracağını söylesin? (Hez. 33:7-9; Mat. 28:19, 20). Şu açık ki, Yehova sadık kullarını değil, toplumuna düşman olan birini ya da bir şeyi uzaklaştırıyor. w20.04 3 p. 3-5

Yehova’nın duamızı hemen cevaplamadığını düşünüyorsak ne yapmalıyız? Yakup, Tanrı’dan ‘dilemeye devam etmemiz’ gerektiğini söyler. Yehova O’ndan sürekli hikmet dilediğimizde rahatsız olmaz; bize kızmaz. Gökteki Babamız bize “cömertçe” hikmet verir (Mezm. 25:12, 13). Yaşadığımız sıkıntıların farkındadır, duygularımızı anlar ve yardıma hazırdır. Bunu bilmek başlı başına bir sevinç nedenidir! Peki Yehova bize nasıl hikmet verir? Sözü aracılığıyla (Özd. 2:6). Bu hikmeti kazanmak için Tanrı’nın Sözünü ve yayınlarımızı incelemeliyiz. Fakat bilgi edinmekten fazlasını yapmalıyız. Tanrı’nın söylediklerini uygulamalıyız. Yakup “sözün dinleyicileri olmakla kalmayın, uygulayıcıları da olun” diye yazdı (Yak. 1:22). Tanrı’nın öğütlerini uyguladığımızda daha barışçı, daha makul ve daha merhametli kişiler oluruz (Yak. 3:17). Bu nitelikler sevincimizi kaybetmeden her tür sınava dayanmamıza yardım eder. w21.02 29 p. 10-11

İnceleme yapan kişiler cemaatteki başka kardeşlerden yardım gördüğünde, genellikle daha istikrarlı şekilde vaftize doğru ilerliyorlar. Her müjdeci cemaatin büyümesine katkıda bulunabilir. Bir öncü şöyle diyor: “Bir söz vardır: Bir çocuğu bütün bir köy büyütür. Bence aynı şey öğrenci yetiştirmek için de geçerli; genellikle bir kişiyi bütün bir cemaat hakikate getirir.” Bir çocuğun olgunluğa doğru ilerlemesinde hem aile üyeleri hem arkadaşları hem de öğretmenleri bir rol oynar. Bunu, ona cesaret vererek ve önemli dersler öğreterek yaparlar. Benzer şekilde, cemaatteki müjdeciler Kutsal Kitabı inceleyen kişilere tavsiyelerde bulunabilir, onlara cesaret verebilir ve onlar için iyi birer örnek olabilirler. Böylece vaftize doğru ilerlemelerine yardım ederler (Özd. 15:22). Cemaatteki kardeşler bir müjdecinin inceleme yaptığı kişiye yardım ettiğinde, o müjdeci neden mutlu olmalı? Çünkü onlar inceleme yapan kişinin vaftize doğru ilerlemesine yardım ederler. w21.03 8 p. 1-3

Dünyanın bilgeliğine kanmanın sonuçlarından biri, ikili bir yaşam sürmektir. Dolayısıyla genç ya da yaşlı tüm Hıristiyanlar bu tuzağa düşmemek için çok dikkatli olmalı. Elçi Yuhanna aynı anda hem hakikat yolunda yürüyüp hem de ahlaksız bir yaşam süremeyeceğimize dikkat çekti (1. Yuhn. 1:6). Şimdi ve gelecekte Tanrı’nın onayına sahip olmak istiyorsak, O’nun her şeyi gördüğünü unutmamalıyız. Gizli günah diye bir şey yoktur, çünkü yaptığımız her şey Yehova’nın gözleri önündedir (İbr. 4:13). Dünyanın günahla ilgili görüşünü reddetmeliyiz. Yuhanna’nın zamanında hakikate isyan edenler, bir kişinin kasten günah işleyip aynı zamanda Tanrı’yla iyi bir ilişkiye sahip olabileceğini iddia ediyordu. Biz de benzer şekilde düşünen insanların arasında yaşıyoruz. Bugün birçok kişi Tanrı’ya inandığını iddia etse de, O’nun günahla ilgili görüşüne katılmıyor, özellikle de konu cinsellik olduğunda. Yehova’nın günah olarak gördüğü davranışları kişisel tercih ya da alternatif yaşam tarzı olarak adlandırıyorlar. w20.07 22 p. 7-8

İhtiyaçları olduğunda ruhi kız kardeşlerinizi savunuyor musunuz? Diyelim bazı müjdeciler, kocası hakikatte olmayan bir hemşirenin genelde ibadetlere geç geldiğini ve ibadet biter bitmez gittiğini fark ediyor. Ayrıca hemşirenin, çocuklarını nadiren ibadetlere getirdiğini görüyorlar. Bu yüzden onu eleştiriyorlar ve kocasına karşı neden daha kararlı bir tavır sergilemediğini sorguluyorlar. Ancak hemşire aslında elinden geleni yapıyor. Programını ailesine göre ayarlamaya mecbur ve kocasının çocuklarla ilgili verdiği karara saygı duymalı. Hemşireyi över ve başkalarına onun yaptığı güzel şeylerden bahsederseniz onu eleştirmelerine engel olabilirsiniz. İhtiyarlar hemşirelere davranış tarzımızın Yehova için önemli olduğunu bilirler (Yak. 1:27). Dolayısıyla İsa’nın makullüğünü örnek alırlar ve istisna yapmanın daha uygun olduğu durumlarda kuralcı davranmazlar (Mat. 15:22-28). Hemşirelere yardım etmek için ilk adımı atan ihtiyarlar onların yalnız olmadıklarını hissetmesini sağlar. w20.09 24-25 p. 17-19

Daniel peygamber hayatı boyunca alçakgönüllülükle Yehova’nın rehberliğini arayan biri oldu. Örneğin, Yehova onu Nabukadnezar’ın rüyasını yorumlamak için kullandığında o bu yorumu kendi anlayışıyla yaptığını iddia etmedi. Tersine haddini bilir şekilde davrandı ve Yehova’yı yüceltti (Dan. 2:26-28). Bundan hangi dersi alabiliriz? Kardeşlerimiz yaptığımız konuşmaları beğeniyor olabilir ya da hizmette güzel tecrübeler yaşıyor olabiliriz, ama tüm bunları Yehova’nın sayesinde yaptığımızı unutmamalıyız. Yehova’nın yardımı olmadan bunları başaramayacağımızı kabul etmeliyiz (Filip. 4:13). Böyle bir tutuma sahip olursak İsa’yı da örnek almış oluruz. İsa Yehova’nın yardımına ihtiyacı olduğunu biliyordu (Yuhn. 5:19, 30). O hiçbir zaman gökteki Babasının yetkisini ele geçirmeye çalışmadı. Filipililer 2:6 İsa için “Tanrı’ya eşit olmayı aklından bile geçirmedi” der. İsa itaatli bir oğul olarak sınırlarının farkındaydı ve Babasının yetkisine saygı duydu. w20.08 11 p. 12-13

Hayata giden yolda koşan bazı kişiler başkalarının göremeyeceği ve belki de anlayamayacağı sorunlarla boğuşuyor. Yehova’ya istediğiniz kadar hizmet etmenizi engelleyen sıkıntılarınız varsa ve insanların durumunuzu anlamadığını düşünüyorsanız, Mefiboşet’in tutumu size güç verebilir (2. Sam. 4:4). O fiziksel bir engelle yaşamak zorundaydı, ayrıca Kral Davut onun hakkında yanlış bir yargıya varmış ve ona haksızlık etmişti. Yine de Mefiboşet, olumsuz duyguların kendisini ele geçirmesine izin vermedi, hayatındaki olumlu şeylere odaklandı. Davut’un geçmişte yaptığı iyiliklere minnettardı (2. Sam. 9:6-10). Dolayısıyla, Davut onun hakkında yanlış bir kanıya vardığında Mefiboşet resmin bütününe baktı. Davut’un hatası yüzünden mutsuz ve öfkeli biri haline gelmedi. Ayrıca Davut’un yaptıkları nedeniyle Yehova’yı da suçlamadı. O, Yehova’nın atadığı kralı nasıl destekleyebileceğine odaklandı (2. Sam. 16:1-4; 19:24-30). Yehova Mefiboşet’in mükemmel tutumunu örnek alalım diye onun yaşadıklarını Sözüne kaydettirdi (Rom. 15:4). w20.04 26 p. 3; 30 p. 18-19

Cemaatteki bazı kişiler görevli vaiz, özel öncü ya da daimi öncü olarak tayin edilebilir. Onlar duyuru ve öğrenci yetiştirme işinde tamgün hizmet eder. Genellikle çok az maddi şeye sahiptirler. Fakat Yehova onların hayatını nimetlerle doldurur (Mar. 10:29, 30). Bu değerli kardeşlerimizi çok seviyoruz ve cemaatin bir parçası oldukları için çok mutluyuz! Peki sadece tayin edilmiş biraderlerin ve tamgün hizmette olanların mı cemaatte bir yeri var? Kesinlikle hayır! İyi haberi duyuran her bir müjdeci Tanrı ve cemaat için önemlidir (Rom. 10:15; 1. Kor. 3:6-8). Çünkü cemaatin en önemli amaçlarından biri insanları Efendimiz İsa Mesih’in öğrencisi olarak yetiştirmektir (Mat. 28:19, 20; 1. Tim. 2:4). İyi haberi duyuran herkes, yani hem vaftizli hem de vaftiz edilmemiş müjdeciler bu işe hayatında ilk yeri vermeye çalışır (Mat. 24:14). w20.08 21 p. 7-8

Günün ayetinin gösterdiği gibi, zorluklarla karşılaştığımızda, İsa bize destek olacak. Onun sözleri bize güç veriyor. Neden? Çünkü bazen sıkıntılara dayanmak bizim için çok zor. Mesela sevdiğimiz biri öldüğünde, bu acıyla belki uzun yıllar boyunca mücadele etmemiz gerekiyor. Bazı kardeşlerimiz yaşlılığın getirdiği zorluklara katlanmak zorunda. Başka kardeşlerimiz de depresyon nedeniyle çok zor günler geçiriyor. Yine de İsa’nın hayatımızın en karanlık günleri de dahil, “her zaman” yanımızda olduğunu biliyoruz. Böylece dayanma gücü buluyoruz (Mat. 11:28-30). Tanrı’nın Sözü O’nun bize melekleri aracılığıyla yardım ettiğini söyler (İbr. 1:7, 14). Örneğin biz ‘Krallığın iyi haberini’ “her millete, her kabileye, her dile” duyururken, melekler bize destek oluyor ve yol gösteriyor (Mat. 24:13, 14; Vah. 14:6). w20.11 13-14 p. 6-7

Birlikte inceleme yaptığımız kişi öğrendiklerinin kaynağının Tanrı’nın Sözü olduğunu anlamalıdır (1. Sel. 2:13). Bunu anlamasına nasıl yardım edebiliriz? Kişiyi öğrendikleri hakkında konuşmaya teşvik edin. Ayetleri her zaman siz açıklamayın, bazılarını onun açıklamasını isteyin. Okuduğu sözlerin onu neden ilgilendirdiğini görmesine yardım edin. Okuduğu ayetlerle ilgili ne düşündüğünü ve ne hissettiğini ifade etmesini sağlayacak sorular sorun (Luka 10:25-28). Örneğin şöyle sorabilirsiniz: “Bu ayette Yehova’nın hangi niteliğini görüyorsun?” “Kutsal Kitaptaki bu bilgi sana nasıl yarar sağlayabilir?” “Bu öğrendiğin bilgi hakkında ne düşünüyorsun?” Önemli olan, inceleme yapan kişinin ne kadar çok şey bildiği değil, bildiklerini ne ölçüde sevdiği ve uyguladığıdır. Kutsal Kitabın konuşmasına izin verin. Öğretim becerilerinizi geliştirmek istiyorsanız alçakgönüllü olmalısınız. w20.10 15 p. 5-6

Krallığı duyurma işinin Yehova’nın belirlediği zamanda tamamlanacağına güvenebiliriz. Nuh’un zamanında olanları düşünelim. Yehova zamanlamasının kusursuz olduğunu o dönemde de gösterdi. Yehova Tufanın ne zaman başlayacağını yaklaşık 120 yıl önceden kararlaştırmıştı. Onlarca yıl sonra Nuh’u bir gemi yapması için görevlendirdi. Nuh muhtemelen Tufandan önceki 40, 50 yıl boyunca çok çalıştı. İnsanlar dinlemese de o bir uyarı mesajı duyurmaya devam etti, ta ki Yehova gemiye girme zamanının geldiğini söyleyene kadar. Ardından Yehova tam zamanında “kapıyı kapattı” (Başl. 6:3; 7:1, 2, 16). Yehova çok yakında iyi haberi duyurma işinin tamamlandığını söyleyecek. Ardından Şeytan’ın ortamını yok edecek ve itaatli insanlarla dolu yeni bir dünya meydana getirecek. O zamana kadar Nuh’u ve ‘eli boş durmayan’ diğer imanlı kişileri örnek alalım. Hizmete odaklanalım, sabırlı olalım, Yehova’ya ve vaatlerine olan güçlü imanımızı koruyalım. w20.09 13 p. 18-19

Reislik diye net bir rol olmasaydı, Yehova’nın ailesi kargaşa içinde ve mutsuz olurdu. Örneğin, son kararları kimin vermesi gerektiğini ve bu kararların uygulanmasına kimin önderlik etmesi gerektiğini kimse bilemezdi. Peki eğer Tanrı’nın reislik düzenlemesi böylesine iyi bir şeyse, bugün neden bu kadar çok kadın kendini baskı altında hissediyor? Çünkü birçok erkek Yehova’nın aileyle ilgili standartlarını göz ardı ediyor ve yaşadıkları yerdeki âdet ve geleneklere uymayı tercih ediyor. Ya da belki kendi bencil arzularını doyurmak için karılarına kötü davranıyorlar. Örneğin bir erkek kendini daha önemli hissetmek ya da başkalarına “gerçek bir erkek” olduğunu kanıtlamak için karısına baskıcı davranıyor olabilir. Onu kendisini sevmeye zorlayamayacağını, ama kendisinden korkmasını sağlayabileceğini düşünebilir. Ve karısını kontrol altında tutmak için bu korkuyu kullanabilir. Bu tür bir düşünce ve davranış tarzı kadınları hak ettikleri saygıdan mahrum bırakır ve Yehova’nın isteğine tamamen terstir (Efes. 5:25, 28). w21.02 3 p. 6-7

Bir sorun yüzünden stres yaşadığınızda Yehova’ya yürekten dua ederek rahatlayabilirsiniz. Yehova dualarınızı, size ‘her [insani] düşünüşün çok üstünde olan barışını’ vererek cevaplayabilir (Filip. 4:6, 7). Yehova güçlü kutsal ruhunu kullanarak kaygılarımızı yatıştırır (Gal. 5:22). Yehova’ya dua ederken, hissettiğiniz her şeyi O’na anlatın. Duanızda net şeyler söyleyin. Sorunun ne olduğunu ve bu konuda neler hissettiğinizi açıklayın. Sorunun çözülmesi mümkünse bu çözümü görebilmek için hikmet ve uygulayabilmek için güç dileyin. Sorunu çözmek için yapabileceğiniz hiçbir şey yoksa, bu konuda aşırı kaygılanmamak için Yehova’dan yardım isteyin. Dualarınızda net şeyler söylerseniz, Yehova’nın bunları nasıl cevapladığını zamanla daha net görebileceksiniz. Eğer duanıza hemen cevap almazsanız pes etmeyin. Yehova dualarınızda sadece net ifadeler kullanmanızı değil, ısrarcı olmanızı da istiyor (Luka 11:8-10). w21.01 3 p. 6-7

Bugün cemaatlerimizde evli çiftler ve çocuklu aileler var. Ancak birçok bekâr birader ve hemşire de var. Bu kardeşlerimize bakış açımız nasıl olmalı? İsa’nın bekârlıkla ilgili görüşünü düşünelim. O yeryüzündeki hayatı boyunca evlenmedi. Bekâr kaldı ve tüm zamanını ve dikkatini görevine verdi. İsa hiçbir zaman evlenmenin ya da bekâr kalmanın şart olduğunu söylemedi. Yine de bazı Hıristiyanların evlenmemeyi tercih edeceğini söyledi (Mat. 19:12). İsa bekârlara saygı duydu. Onların evlilerden daha aşağı konumda olduğunu ya da hayatlarında bir şeylerin eksik olduğunu düşünmedi. İsa gibi Elçi Pavlus da hizmetini bekâr biri olarak yerine getirdi. Pavlus bir Hıristiyanın evlenmesinin yanlış olduğunu hiçbir zaman söylemedi. Bunun kişisel bir mesele olduğunun farkındaydı. w20.08 28 p. 7-8

Elçi Yuhanna’nın uzun ve heyecanlı bir hayatı oldu. İmanını zayıflatabilecek her tür zorlukla karşılaştı. Ama İsa’nın bütün emirlerine uymak için daima elinden geleni yaptı; buna kardeşlerini sevme emri de dahildi. Bunları yaptığı için, Yehova ve İsa’nın kendisini sevdiğinden ve ona her türlü sınavın üstesinden gelme gücü vereceğinden emindi (Yuhn. 14:15-17; 15:9, 10). Şeytan’ın ve dünyasının yaptığı hiçbir şey, Yuhanna’nın kardeşlerini sevmesine ve sevgisini hem sözleri hem de davranışlarıyla göstermesine engel olamadı. Yuhanna gibi biz de, nefret dolu Şeytan’ın hâkim olduğu bir dünyada yaşıyoruz (1. Yuhn. 3:1, 10). O kardeşlerimizi sevmeyi bırakmamızı istiyor, fakat biz izin vermediğimiz sürece bunu başaramaz. Öyleyse, iman kardeşlerimizi sevmeye, sevgimizi dile getirmeye ve davranışlarımızla kanıtlamaya kararlı olalım. O zaman Yehova’nın ailesinin bir parçası olmanın verdiği mutluluğu tadacağız ve gerçekten doyum veren bir hayatımız olacak (1. Yuhn. 4:7). w21.01 13 p. 18-19

Bu dünya Şeytan’ın kontrolünde, dolayısıyla bazen hayatta büyük zorluklar yaşayabiliriz; hatta ne yapacağımızı bilemez hale gelebiliriz (2. Tim. 3:1). Fakat kaygıya kapılmamıza ya da korkmamıza gerek yok. Yehova bizim neler yaşadığımızı biliyor. Yardıma ihtiyacımız olduğunda güçlü sağ eliyle bizi sımsıkı tutacağına söz veriyor (İşa. 41:10, 13). Yehova’nın bize destek olacağına tüm yüreğimizle güvenerek Kutsal Yazılardan güç kazanabiliriz ve karşımıza çıkan her zorluğu aşabiliriz. Videolarımız, Kutsal Kitap kayıtlarından okumalar ve “İmanlarını Örnek Alın” makaleleri Kutsal Kitaptaki olayları zihninizde canlandırmanıza yardım edebilir. Bunları izlemeden, dinlemeden veya okumadan önce, uygulayabileceğiniz belirgin noktalar bulabilmek için Yehova’ya dua edin. Anlatılan kişinin yerinde olduğunuzu hayal edin. Bu imanlı kişilerin neler yaptığı ve Yehova’nın onların zorlukları aşmalarına nasıl yardım ettiği üzerinde derin düşünün. Sonra öğrendiklerinizi hayatınızda uygulayın. Size her zaman yardım ettiği için Yehova’ya şükredin. Ayrıca başkalarını teşvik etmenin ve güçlendirmenin yollarını arayarak O’na olan minnettarlığınızı gösterin. w21.03 19 p. 22-23

Çocuk sahibi olmak isteyen evli bir çiftseniz kendinize şöyle sorun: “Yusuf ve Meryem gibi, Yehova’nın çok değerli bir canı emanet etmek için seçeceği alçakgönüllü ve ruhi düşünüşlü kişiler miyiz?” (Mezm. 127:4). Eğer bir anne ya da babaysanız şu sorular üzerinde düşünün: “Çocuklarıma çok çalışmanın değerini öğretiyor muyum?” (Vaiz 3:12, 13). “Onları fiziksel ve ahlaksal tehlikelerden korumak için elimden gelen her şeyi yapıyor muyum?” (Özd. 22:3). Tabii çocuklarınızı her zorluktan koruyamazsınız. Fakat onlara sevgiyle, Tanrı’nın Sözüne başvurmayı öğretmeye devam ederseniz, onları hayatın gerçeklerine hazırlayabilirsiniz (Özd. 2:1-6). Örneğin, eğer ailenizden biri hakikati bırakırsa çocuklarınızın Kutsal Kitaptan Yehova’ya vefalı kalmanın önemini öğrenmesine yardım edin (Mezm. 31:23). Ya da sevdiğiniz biri ölürse çocuklarınıza Tanrı’nın Sözüne başvurarak nasıl teselli ve huzur bulabileceklerini gösterin (2. Kor. 1:3, 4; 2. Tim. 3:16). w20.10 27 p. 7