Ocak

İsa kendi zamanındaki din adamlarını cesurca kınadı. Çünkü onlar halka doğru şeyler öğretmiyordu. Örneğin, ellerini nasıl yıkadıkları konusunda titizlik gösteren ama anne babalarının bakımıyla aynı ölçüde ilgilenmeyen Ferisilerin ikiyüzlülüğünü ortaya serdi (Mat. 15:​1-11). İsa din adamlarının olumsuz tepkileri nedeniyle hakikati söylemekten geri durmadı. Ayrıca yanlış dinsel öğretileri de açığa çıkardı. Dinsel inançların hepsinin Tanrı’yı memnun ettiğini söylemedi. Bunun yerine, yok oluşa giden yolda çok kişinin, hayata giden sıkışık yolda ise az kişinin olacağını söyledi (Mat. 7:​13, 14). Bazı kişilerin sanki Tanrı’ya hizmet ediyormuş gibi görüneceğini ama gerçekte bunu yapmayacağını açıkladı. Şu uyarıda bulundu: “Sahte peygamberlere karşı uyanık olun. Koyun postuna bürünüp yanınıza sokulurlar, fakat içlerinde aç kurtlar saklıdır. Onları meyvelerinden tanıyacaksınız” (Mat. 7:​15-20). w21.05 9 p. 7-8

Hanna, Levi kabilesinden Elkana isimli bir adamla evliydi. Elkana’nın Peninna adında başka bir karısı daha vardı, ama o Hanna’yı Peninna’dan daha çok seviyordu. “Peninna’nın çocukları oldu; fakat Hanna’nın çocuğu olmuyordu.” Bu yüzden Peninna Hanna’ya “devamlı sataşarak onu huzursuz ederdi.” Bu durum karşısında Hanna çok üzülüyordu. ‘Ağlıyor, bir şey yemiyordu.’ Buna rağmen Hanna’nın intikam ­almaya çalıştığını gösteren hiçbir kayıt yok. Bunun yerine o Yehova’ya içini döktü ve O’nun meseleyi düzelteceğine güvendi (1. Sam. 1:​2, 6, 7, 10). Hanna’dan ne öğreniyoruz? Birisi sizinle rekabet etmeye çalıştığında buna nasıl karşılık vereceğiniz sizin elinizde. Rekabetin içine çekilmek zorunda değilsiniz. Kötülüğe kötülükle karşılık vermek yerine, o kişiyle barış içinde kalmaya çalışın (Rom. 12:​17-21). Buna olumlu karşılık vermese bile sizin içiniz rahat olacak. w21.07 17-18 p. 13-​14

Açgözlülük, Yahuda İskariyot’un bir haine dönüşmesine yol açtı. Aslında başlangıçta o böyle biri değildi (Luka 6:​13, 16). Belli ki Yahuda yetenekli ve güvenilir biriydi. Bu nedenle para kutusu ona emanet edilmişti. İsa insanları birçok kez açgözlülüğe karşı uyarmıştı. Yahuda bunları duymasına rağmen bir süre sonra para kutusundan çalmaya başladı (Mar. 7:​22, 23; Luka 11:39). Yahuda’nın açgözlü tutumu İsa’nın ölümünden kısa süre önce yaşanan bir olayda iyice açığa çıktı. İsa ve öğrencileri cüzamlı Simun’un evindeydi. Meryem ve kardeşi Marta da oradaydı. Yemek sırasında Meryem çok pahalı, güzel kokulu bir yağ getirdi ve bunu İsa’nın başına dökmeye başladı. Yahuda ve diğer öğrenciler bu duruma çok kızdılar. Diğer elçiler bu paranın yoksullara verilmesinin daha iyi olacağını düşünmüş olabilir. Fakat Yahuda’nın niyeti farklıydı. O bir hırsızdı ve amacı kutudan para çalmaktı (Mat. 26:​6-16; Luka 22:​3-6; Yuhn. 12:​2-6). w21.06 18 p. 12-​13

Bazen çok fazla sorumluluğunuz olduğunu ve bunların altında ezildiğinizi hissediyor musunuz? Öyleyse Pavlus’u anlayabilirsiniz. O tek bir cemaatin değil, ‘tüm cemaatlerin kaygısını’ çekiyordu (2. Kor. 11:​23-28). Sevincinizi çalan kronik bir sağlık sorununuz mu var? Pavlus ‘bedenindeki bir dikenin’ ona çok sıkıntı verdiğinden bahsetti. Bu belki de fiziksel bir rahatsızlıktı ve ondan kurtulabilmeyi çok istiyordu (2. Kor. 12:​7-10). Kusurlarınız yüzünden hayal kırıklığı yaşıyor musunuz? Pavlus bazen böyle hissetti. Kusurlarıyla bitmeyen bir savaş içindeydi. Bu yüzden “Ne zavallı insanım!” dedi (Rom. 7:​21-24). Çeşitli zorluklar ve cesaret kırıcı koşullara rağmen Pavlus Yehova’ya hizmet etmeye devam etti. O bunu yapma gücünü nereden buldu? Kusurlarını gayet iyi bilse de, fidyeye sarsılmaz bir imanı vardı. w21.04 22 p. 7-8

Kusursuz bir insan olan Âdem günah işlediğinde sonsuza dek yaşama fırsatını kaybetti. Ayrıca gelecekte doğacak çocuklarını da bundan mahrum bıraktı. Âdem’in yaptığı şeyin mazereti yoktu. O kasten günah işlemişti. Fakat çocukları Âdem’in günahında hiçbir rol oynamamıştı (Rom. 5:​12, 14). Âdem ölümü hak etmiş olsa da, Yehova onun çocuklarını bu cezadan kurtarmak için bir şey yapabilir miydi? Evet, yapabilirdi. Âdem günah işledikten kısa süre sonra, Yehova onun milyonlarca çocuğunu günahın ve ölümün elinden nasıl kurtaracağını açıkladı (Başl. 3:15). Kusurlu olsak da fidye sayesinde Yehova’yla dost olabiliyoruz. İblis’in işleri fidye sayesinde tamamen hükümsüz kılınacak (1. Yuhn. 3:⁠8). Yehova’nın yeryüzüyle ilgili amacı fidye sayesinde gerçekleşecek ve tüm Dünya cennete dönüşecek. w21.04 14 p. 1; 19 p. 17

Yeruşalim’de kadın ve erkeklerden oluşan büyük bir kalabalık toplanmıştı. Farklı ülkelerden geliyor ve farklı diller konuşuyorlardı. O gün çok şaşırtıcı bir şey oldu. Bu insanlar, bir grup sıradan Yahudinin, birden kendi dillerinde konuştuğunu duydular. Bundan çok etkilendiler. Fakat daha da etkileyici olan bu Yahudilerin ve Petrus’un söyledikleriydi. Onlar kurtuluşun İsa Mesih’e iman etmekle mümkün olabileceğini öğrendiler. Bundan öylesine etkilendiler ki, ne yapmaları gerektiğini sordular. Petrus onlara şöyle cevap verdi: “Vaftiz edilin” (Elçi. 2:​37, 38). O günün sonrasında yaşananlar sıra dışıydı. Yaklaşık 3.000 kişi vaftiz edildi ve İsa’nın öğrencisi oldu. İsa’nın emrettiği geniş kapsamlı öğrenci yetiştirme işi böylece başlamış oldu. Bu iş günümüzde hâlâ devam ediyor. w21.06 2 p. 1-2

Tetkik başlatmanın zor olduğu bir sahada yaşıyor olabiliriz. Bazı insanlar duyurduğumuz mesajla ilgilenmeyebilir, hatta karşı çıkabilirler. Böyle bir sahada olumlu bakış açısını korumamıza ne yardım edebilir? Unutmayın ki, sıkıntılarla dolu bu dünyada insanların koşulları aniden değişebilir. Bir zamanlar hakikate ilgi duymayan kişiler ruhi ihtiyaçlarının farkına varabilir (Mat. 5:3). Geçmişte yayınlarımızı reddeden bazıları sonradan Kutsal Kitabı incelemeyi kabul etti. Ayrıca hasadın Efendisinin Yehova olduğunu biliyoruz (Mat. 9:38). Tanrı bizim dikmeye ve sulamaya devam etmemizi istiyor; fakat büyütecek olan O’dur. Ayrıca şunu bilmek bizi çok rahatlatıyor: Şu anda bir tetkik idare edemiyor olsak da Yehova sonuçlara değil çabalarımıza değer verir. w21.07 6 p. 14

Yehova, insanlara çocuk sahibi olma imkânının yanı sıra çocuklarına O’nu sevme ve O’na hizmet etmeyi öğretme sorumluluğu da verdi. Yehova melekleri harika özelliklerle yaratmış olsa da onlara çocuk sahibi olma imkânı vermedi. Çocuk yetiştirme fırsatına sahip olan anne babalar bu gerçeği akılda bulundurarak, sahip oldukları hediyeye çok değer vermeliler. Anne babalara kutsal bir sorumluluk verilmiştir. Çocuklarına ‘Yehova’nın yol gösteren düşünüşünü aşılamalı’ ve onları ‘O’nun terbiyesiyle yetiştirmeliler’ (Efes. 6:4; Tekr. 6:​5-7). Tanrı’nın teşkilatı, anne babalara bu konuda yardımcı olmak için Kutsal Kitaba dayalı çok sayıda yayın, video, şarkı ya da internet makaleleri sağlamaktadır. Gökteki Babamızın ve Oğlunun çocukları çok sevdiği açıkça ortadadır (Luka 18:​15-17). Anne babalar değerli çocuklarını yetiştirirken Yehova’ya güvenirlerse ve ellerinden gelenin en iyisini yaparlarsa O’nu memnun ederler. Ayrıca çocuklarının sonsuza dek Yehova’nın ailesinin bir kısmı olma ümidine sahip olmasına da yardım ederler. w21.08 5 p. 9

Bazıları imanın bir şeye kanıtlar olmadan inanmak olduğunu düşünüyor. Fakat Kutsal Kitaba göre, bu gerçek iman değildir. Kutsal Kitap imanın kanıtlara dayandığını söyler. Yehova’yı, İsa’yı ve Tanrı’nın Krallığını göremesek de onların var olduğuna dair kanıtlara sahibiz (İbr. 11:3). Yehova’nın Şahidi olan bir biyokimyacı şöyle diyor: “Hiçbirimiz bu inanca bilimsel gerçekleri göz ardı edip körü körüne bağlanmıyoruz.” Peki bir Yaratıcının var olduğuna dair ikna edici kanıtlar varsa neden bu kadar çok kişi Tanrı’ya inanmıyor? Çünkü bazıları kanıtları hiçbir zaman kendileri araştırmadı. Artık bir Yehova’nın Şahidi olan Robert şöyle diyor: “Okulda yaratılış hiç öğretilmediği için bunun doğru olmadığına inanıyordum. 20’li yaşlarımda ilk kez Kutsal Kitapta yaratılışa dair mantıklı ve ikna edici kanıtlar olduğunu öğrendim.” w21.08 15 p. 4-5

Kutsal Kitabı okuyarak ya da Yehova’dan nimetler gören kardeşleri dinleyerek Yehova’nın iyiliği hakkında bilgi sahibi olabiliriz. Ancak Yehova’nın ne kadar iyi bir Tanrı olduğunu, O’nun iyiliğini bizzat kendimiz ‘tattığımızda’ gerçekten anlayabiliriz. Diyelim ki öncülüğe başlamak istiyoruz; ama bu hedefimize ulaşmak için yaşamımızı sadeleştirmemiz gerekiyor. Krallığa hayatımızda ilk yeri verdiğimizde Yehova’nın bize ihtiyacımız olan şeyleri sağlayacağıyla ilgili sözleri iyi biliyoruz. Fakat şimdiye kadar bu sözün doğruluğunu hayatımızda hiç tecrübe etmedik (Mat. 6:33). Yine de bu vaade güvenerek masraflarımızı kıstık, çalışma saatlerimizi azalttık ve hizmetimize odaklanmaya başladık. Bunu yaptıkça Yehova’nın ihtiyaçlarımızla ilgilendiğini bizzat gördük. Böylece Yehova’nın iyiliğini şahsen ‘tatmış’ olduk. w21.08 26 p. 2

Bugün aynı sorunu görüyor muyuz? Evet. Birçok din adamı cemaatlerindeki varlıklı, önemli ve insanlar tarafından hikmetli görülen kişilere ayrıcalıklı davranıyor. Böyle kişilerin yaşam tarzı Tanrı’nın standartlarına aykırı olsa da din adamları onları kayırıyor. Fakat aynı din adamları Yehova’nın gayretli ve ahlaken temiz toplumunu hor görüyor, çünkü onlar bu dünyanın standartlarına göre önemli görülmüyorlar. Kutsal Kitabın dediği gibi, Tanrı “hor görülen” kişileri seçmiştir (1. Kor. 1:​26-29). Ancak O’nun için tüm sadık kulları çok değerlidir. Bu dünyanın düşünüşüne aldanmamak için ne yapabiliriz? (Mat. 11:​25, 26). İnsanların Tanrı’nın toplumuyla ilgili görüşünden etkilenmeyin. Şunun farkında olun ki, Yehova isteğini gerçekleştirmek için sadece alçakgönüllü kişileri kullanır (Mezm. 138:⁠6). Ayrıca Yehova’nın, dünyanın gözünde bilge ve akıllı olmayan kişileri kullanarak ne kadar çok şey başardığını düşünün. w21.05 8 p. 1; 9 p. 5-6

Elçi Pavlus kendisi için yapılanlara minnettardı. Kardeşlerin desteğini kabul edemeyecek kadar gururlu değildi (Filip. 2:​19-​22). Değerli yaşlı kardeşlerimiz, cemaatlerinizdeki gençlere minnettarlığınızı çeşitli şekillerde gösterebilirsiniz. Örneğin size ulaşım, alışveriş ya da başka ihtiyaçlarınızla ilgili yardımcı olmak istiyorlarsa bunu minnettarlıkla kabul edin. Böyle bir yardımı Yehova’nın sevgisinin bir ifadesi olarak görün. Böylece belki de hiç beklemediğiniz bir arkadaşlığın yolu açılabilir. Ayrıca genç dostlarınızın Yehova’ya yaklaşmasına yardım etmeye çalışın. Cemaatte daha fazla sorumluluk almaya istekli gençleri görmekten mutlu olduğunuzu söyleyin. Onlarla zaman geçirin ve tecrübelerinizi paylaşın. Bunu yaptığınızda Yehova’nın cemaate çekmiş olduğu gençler için ‘minnettar olduğunuzu göstermiş’ olursunuz (Kol. 3:​15; Yuhn. 6:​44; 1. Sel. 5:​18). w21.09 11-​12 p. 12-​13

Yehova kardeşlerimizi çok sever. Fakat bizim için kardeşlerimizi sevmek ve onlara sevgimizi göstermek her zaman kolay olmayabilir. Bunun bir nedeni farklı kültürlerden gelmemiz ve farklı koşullarda yetişmiş olmamızdır. Ayrıca hepimiz kardeşlerimizin sinirine dokunan ya da onları üzen hatalar yapıyoruz. Peki yine de aramızdaki sevgiyi nasıl güçlendirebiliriz? Kardeşlerimize sevgi gösterirken babamız Yehova’yı örnek alarak (Efes. 5:​1, 2; 1. Yuhn. 4:​19). Şefkatli biri, yardım etmenin ve teselli etmenin yollarını arar. İsa insanlara davranış tarzıyla Yehova’nın şefkatli ilgisini yansıttı (Yuhn. 5:19). Bir defasında ‘kalabalıkları görünce İsa onlara acıdı, çünkü çobanı olmayan koyunlar gibi dağılmış ve hırpalanmışlardı’ (Mat. 9:36). İsa’nın şefkati yalnızca sıcak duygulardan ibaret değildi. O, hastaları iyileştirdi ve ‘didinip duran, yükleri ağır olanların’ yükünü hafifletti (Mat. 11:​28-​30; 14:14). w21.09 22 p. 10-​11

Yehova sevgisinden dolayı merhamet gösterir. Elçi Pavlus Tanrı’nın ‘merhametinin bol olduğunu’ yazdı. Bu bağlamda Pavlus, Tanrı’nın merhametinden bahsederken kusurlu insanlara gökte yaşama ümidi vermesinden söz ediyordu (Efes. 2:​4-7). Fakat Yehova’nın merhameti bundan çok daha geniş kapsamlıdır. Davut şöyle yazdı: “Yehova herkese iyilik eder ve bütün işleri merhametini yansıtır” (Mezm. 145:9). Yehova insanları çok sevdiğinden mümkün olan her fırsatta onlara merhamet gösterir. İsa, Yehova’nın merhametini evrendeki herkesten daha iyi bilir. Yeryüzüne gelmeden önceki dönemde çok uzun yıllar boyunca gökte Babasıyla birlikteydi (Özd. 8:​30, 31). İsa, birçok durumda Babasının günahkâr insanlara nasıl merhametle davrandığına şahit oldu (Mezm. 78:​37-42). İnsanlara öğretim verirken Babasının bu harika niteliğine sık sık dikkat çekti. w21.10 8-9 p. 4-5

Yehova, göklerden güçlü bir sesle Kendi ismini yücelteceğini söyleyerek İsa’nın duasını cevapladı. İsa, hizmeti boyunca Babasının ismini yüceltti (Yuhn. 17:26). Bu nedenle, İsa’nın gerçek takipçilerinden de Tanrı’nın ismini kullanmaları ve bu ismi başkalarına duyurmaları beklenir. Birinci yüzyılda, Hıristiyan cemaati kurulduktan kısa süre sonra, Yehova ‘Kendi ismini taşıyan bir toplum oluşturmak için diğer milletlerden insanlarla ilgilenmeye başladı’ (Elçi. 15:14). Birinci yüzyıldaki bu Hıristiyanlar Tanrı’nın ismini kullanmaktan ve bu ismi başkalarına duyurmaktan onur duyuyorlardı. Onlar iyi haberi duyururken ve Kutsal Yazıları kaleme alırken Tanrı’nın ismini kullandılar. Bu şekilde, Tanrı’nın ismini bildiren tek toplum olduklarını kanıtladılar (Elçi. 2:​14, 21). Bugün de Yehova’nın Şahitleri Tanrı’nın ismini bildirir. w21.10 20-​21 p. 8-​10

Tanrı’nın vefalı sevgisi asla son bulmaz. Vefalı sevginin bu önemli yönü 136. Mezmur’da 26 kez geçer. Bu mezmurun ilk ayeti şöyle diyor: “Şükürler sunun Yehova’ya, çünkü O iyidir: Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur” (Mezm. 136:1). 2’den 26’ya kadar olan ayetlerde “çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur” ifadesi tekrarlanır. Bu mezmuru okuduğumuzda Yehova’nın, hiç son bulmayan vefalı sevgisini birçok farklı yolla gösterdiğini görmek bizi çok etkiler. “Çünkü vefalı sevgisi sonsuzdur” ifadesinin tekrarlanması Tanrı’nın, toplumuna olan sevgisinin asla değişmeyeceğine dair güvenimizi artırır. Yehova’nın bizi sevmekten kolayca vazgeçmeyeceğini bilmek çok rahatlatıcıdır. O, Kendisine hizmet edenlerden asla uzak değildir. Özellikle de sıkıntılar yaşadıklarında onları terk etmez. Yehova’nın bize yakın olduğunu bilmek sıkıntılarımızla başa çıkmak ve hayata giden yolda yürümeye devam etmek için ihtiyacımız olan sevinci ve gücü verir (Mezm. 31:7). w21.11 4 p. 9-​10

Gelecekte gerçekleşecek olayları düşündüğünüzde bazen kaygıya kapılıyor musunuz? Sahte dinin yıkımı, Magoglu Gog’un saldırısı ve Armagedon savaşı sizi endişelendiriyor mu? Hiç şöyle düşündünüz mü: “Bu korkutucu olaylara imanla dayanabilecek miyim?” Böyle düşünüyorsanız İsa’nın bugünün ayetindeki sözleri size yardım edebilir. O, takipçilerine ‘Yüreğiniz sıkılmasın. İman edin’ demişti. Güçlü bir iman, gelecekte ne olursa olsun dayanmamıza yardım eder. Şimdi karşılaştığımız sınavlarla nasıl başa çıktığımızı düşünmek, gelecekte karşılaşacağımız sınavlara dayanmak üzere imanımızı güçlendirebilir. Yaşadığımız sınavlar, imanımızı güçlendirmemiz gereken alanları fark etmemizi sağlayabilir. Başarıyla atlattığımız her sınav imanımızı daha da güçlendirir. Böylece gelecekteki sınavlara dayanabiliriz. w21.11 20 p. 1-2

Pavlus Timoteos’u ve dolayısıyla bütün Hıristiyanları ‘hizmetlerini eksiksiz şekilde yerine getirmeye’ teşvik etti (2. Tim. 4:5). Ama bazı zorluklarla karşılaşıyoruz. Örneğin, bazı kardeşlerimiz faaliyetimizin kısıtlı, hatta yasak olduğu ülkelerde yaşıyor. Ayrıca Yehova’nın toplumundaki kişiler cesaretlerini kırabilecek çok farklı sorunlarla mücadele ediyor. Mesela, birçoğu sırf ailelerinin temel ihtiyaçlarını karşılamak için bile uzun saatler boyunca çalışmak zorunda. Onlar muhakkak hizmete daha çok zaman ayırmak istiyor. Fakat haftanın sonuna geldiklerinde bunun için pek enerjileri kalmıyor. Başka kardeşlerimiz kronik bir hastalık ya da yaşlılık nedeniyle Yehova’ya çok az hizmet edebiliyor. Hatta bazıları evlerinden bile çıkamıyor. Bazı kardeşlerimiz de sürekli değersizlik duygularıyla mücadele ediyor. Yaşadığımız zorluklar ne olursa olsun, Yehova bunlarla mücadele edebilmemiz ve koşullarımız ölçüsünde O’na hizmet etmeye devam edebilmemiz için bize güç verebilir. w21.05 20 p. 1-3

Bazen insanlar Yehova’nın onaylamadığı faaliyetlere katılmamız için bize baskı yapabilir. Levioğulları 19:19’da bulunan ilke bize bu konuda rehber olur. Orada şunları okuyoruz: “İki çeşit iplikle dokunmuş kumaştan giysi giymeyeceksiniz.” Bu kanun, İsrailoğullarını çevredeki diğer milletlerden ayıran kanunlardan biriydi. Tabii ki bugün farklı ipliklerle dokunmuş kumaştan giysiler giyebiliriz. Ama inançları ve yaptıkları Kutsal Kitabın öğretileriyle çelişen kişiler gibi olamayız. Elbette akrabalarımızı, iş ya da okul arkadaşlarımızı veya çevremizdeki diğer insanları seviyoruz. Ancak Yehova’nın istekleriyle çelişen her konuda onlardan ayrı kalmaya kararlıyız. Bu, kutsal olmanın çok önemli bir kısmıdır (2. Kor. 6:​14-16; 1. Pet. 4:​3, 4). w21.12 5 p. 14; 6 p. 16

Hayata giden yol bulunabilir. İsa şöyle demişti: “Siz benim sözlerime bağlı kalırsanız, gerçekten öğrencilerim olursunuz. Siz hakikati bileceksiniz ve hakikat sizi özgür kılacak” (Yuhn. 8:​31, 32). Siz, hayata giden yolu buldunuz. Çoğunluğu izlemek yerine hakikati araştırdınız. Kutsal Kitabı derinlemesine incelediniz ve İsa’nın öğretilerini kabul ettiniz. Yehova’nın, sahte öğretileri reddetmemizi istediğini öğrendiniz. Kutsal Kitaba aykırı bayramlara ve kutlamalara katılmayı bıraktınız. Ayrıca Yehova’nın hoşuna gitmeyen alışkanlıklarınızdan kurtulmak için çok büyük bir çaba harcadınız (Mat. 10:​34-36). Tüm bunları yapmak muhtemelen hiç kolay olmadı. Yine de, gökteki Babanızı sevdiğiniz için pes etmediniz. Bu, gerçekten övgüye değer. Yehova sizinle gurur duyuyor! (Özd. 27:11). w21.12 22 p. 3; 23 p. 5

Musa ciddi bir hata yaptı ve yanlışı düzeltildiğinde bunu kabul etti. O bir defasında öfkesine yenildi ve Yehova’yı yüceltmedi. Bunun sonucunda da Vaat Edilmiş Topraklara girme ayrıcalığını kaybetti (Say. 20:​1-13). Musa büyük bir hayal kırıklığına uğradı ve Yehova’dan kararını değiştirmesini istedi. Ancak Yehova ona “Bana bir daha bundan söz etme” dedi (Tekr. 3:​23-27). Bu durum Musa’nın öfkeye kapılmasına yol açmadı. Bunun yerine o, Yehova’nın kararını kabul etti ve Yehova da onu kullanmaya devam etti (Tekr. 4:1). Musa öğüt kabul etmek konusunda bizim için harika bir örnektir. O Yehova’nın öğüdünü kabul etti ve çok istediği bir ayrıcalığı kaybetse bile sadakatle Yehova’ya hizmet etmeye devam etti. Musa gibi, geçmişte yaşamış imanlı kişileri örnek almaktan yarar görürüz (Özd. 4:​10-13). Bazı kardeşlerimiz bunu yaptı ve aldıkları öğüdü dinlediler. w22.02 11 p. 9-​10

İsa’nın çok sevdiği bir aile vardı; Lazar, Marta ve Meryem adındaki üç kardeş onun yakın dostuydu. Ancak MS 32 yılının kışında Lazar hastalandı ve öldü (Yuhn. 11:​3, 14). Marta, İsa’nın geldiğini duyunca hemen onun yanına koştu. Acı içinde “Efendim, sen burada olsaydın kardeşim ölmezdi” dedi (Yuhn. 11:​21, 32, 33). Marta ve Meryem’in, kardeşlerinin ölümü nedeniyle ne kadar kederli olduklarını görmek şüphesiz İsa’yı etkiledi. Eğer siz de sevdiğiniz birini kaybettiyseniz Yehova neler hissettiğinizi çok iyi anlıyor. Bunu nereden biliyoruz? Kutsal Kitap İsa’nın, Babasının “tıpatıp benzeri” olduğunu söyler (İbr. 1:3). Dolayısıyla o ağladığında aslında Yehova’nın duygularını yansıtmış oldu (Yuhn. 14:9). Eğer sevdiğiniz birini kaybetmenin acısını yaşıyorsanız Yehova’nın kederinizi anladığından emin olun. Ayrıca O sizinle birlikte üzülüyor. Yüreğinizdeki sızlayan bu yaraya merhem olmak istiyor (Mezm. 34:18; 147:3). w22.01 15-16 p. 5-7

Yehova’yla konuşmak, O’nu dinlemek ve O’nun hakkında düşünmek için vakit ayırırsanız bundan çok yarar göreceksiniz. İlk olarak, daha iyi kararlar vereceksiniz. Kutsal Kitap “Hikmetlilerle aynı yolda giden hikmetli olur” der (Özd. 13:20). İkinci olarak, başkalarının Yehova’yı sevmesine daha iyi yardım edeceksiniz. Biriyle Kutsal Kitabı incelerken en önemli hedefimiz kişinin Yehova’ya yaklaşmasına yardım etmektir. Bizim Yehova’yla olan ilişkimiz derinleştikçe O’na olan sevgimiz büyür. Böylece başkalarının Yehova’yı sevmesine daha iyi yardım edebiliriz. İsa’nın örneği bunun doğruluğunu açıkça gösteriyor. O, Babasını sıcak ve sevgi dolu ifadelerle tanıttı. Böylece takipçilerinin Yehova’ya olan sevgisi arttı (Yuhn. 17:​25, 26). Üçüncüsü, imanınız güçlenir. Yehova’ya dua ederek size yol göstermesini, yardım etmesini ya da size güç vermesini istediğiniz durumları hatırlayın. Bu dualarınızın cevaplandığı her seferinde O’na olan imanınız mutlaka daha da güçlendi (1. Yuhn. 5:15). w22.01 30 p. 15-​17

Yehova bizi çok seviyor ve hayattan zevk almamızı istiyor. Bu nedenle yanlış düşüncelerden ve kötü alışkanlıklardan kurtulmamızı istiyor (İşa. 48:​17, 18). Çünkü Yehova, yanlış arzularla mücadele etmeyen birinin hem kendine hem de başkalarına zarar vereceğini bilir ve bunu görmek O’nu üzer. Kişiliğimizde değişiklikler yapmaya başladığımızda, ailemiz ya da bazı arkadaşlarımız bizimle alay edebilir (1. Pet. 4:​3, 4). “Canının istediği gibi yaşayabilirsin” ya da “Başkalarının sana ne yapacağını söylemesine izin verme” diyebilirler. Yehova’nın standartlarını reddedenler bağımsız olduklarını sanabilirler. Ancak bu kişiler, aslında Şeytan’ın dünyasının onları yönlendirdiğinin farkında değiller (Rom. 12:​1, 2). Gördüğümüz gibi, günah ve Şeytan’ın dünyası eski kişiliği şekillendiriyor. Dolayısıyla hepimiz şu seçimle karşı karşıyayız: Ya bu kişiliği üzerimizde tutmaya devam edeceğiz ya da onu çıkarıp Yehova’nın bizi şekillendirmesine izin vereceğiz (İşa. 64:8). w22.03 3 p. 6-7

Tanrı’nın Sözü üzerinde derin düşünmek sorunlarımızla ilgili doğru bir tutum geliştirmemize yardım edebilir. Kutsal Kitabın eşini kaybetmiş kederli bir hemşiremize nasıl yardım ettiğini düşünelim. Bir ihtiyar ona Eyüp kitabını okumaktan çok yarar görebileceğini söyledi. Hemşire biraderin önerisini uyguladı. Fakat başta Eyüp’ü yanlış düşünce tarzı yüzünden eleştirdi. Kitabı okurken, “Eyüp bu kadar kendine odaklanma” diyordu. Fakat sonra fark etti ki, kendi tutumu Eyüp’ünkine çok benziyordu. Bunu anlamak bakış açısını düzeltmesine yardım etti ve eşini kaybetmenin acısına dayanması için ona güç verdi. Yehova iman kardeşlerimizi kullanarak da bize güç verir. Pavlus ruhi kardeşleriyle bir “teşvik alışverişinde” bulunmayı çok istediğini yazmıştı (Rom. 1:​11, 12). w21.05 22 p. 10; 24 p. 11-12

Yehova, İsrailoğullarına şöyle söylemişti: “Bütün erkeklerin yılda üç kez Tanrın Yehova’nın önüne, O’nun seçtiği yere gelecekler” (Tekr. 16:16). Onlar bu yolculuğa çıktıklarında evleri ve tarlaları korunmasız kalıyordu. Fakat Yehova onlara şöyle bir söz vermişti: “Tanrınız Yehova’nın huzuruna çıkmak için gittiğinizde kimse topraklarınıza göz dikmeyecek” (Çık. 34:24). İsrailoğulları Yehova’ya tam olarak güvendiler ve her yıl yapılan bu bayramlara katıldılar. Bundan birçok yarar gördüler. Mesela Tanrı’nın Kanunu hakkında daha fazla bilgi sahibi oldular, Yehova’nın onlara ne kadar iyi davrandığı hakkında düşündüler ve kendileri gibi Yehova’yı seven dostlarıyla olmaktan zevk aldılar. Bugün de ibadetlere katılmak için elimizden geleni yaptığımızda biz de benzer nimetler tadarız. Ayrıca üzerinde düşünülmüş kısa cevaplar verdiğimizde, Yehova’yı memnun ederiz. w22.03 22 p. 9

Yehova, İsa’yı gelecekte başkâhinimiz olarak yerine getireceği göreve hazırladı. İsa çok ağır sınavlar yaşarken Tanrı’ya itaat etmenin ne kadar zor olduğunu bizzat gördü. Kendisini öyle büyük bir baskı altında hissetti ki “güçlü feryatlarla ve gözyaşlarıyla” Yehova’dan yardım diledi. İsa, böylesine yoğun duygusal stres yaşamış biri olarak ihtiyaçlarımızı anlayabilir ve ‘sınandığımızda yardımımıza koşabilir.’ ‘Zayıflıklarımızı anlayabilen’ merhametli bir başkâhin atadığı için Yehova’ya çok minnettarız (İbr. 2:​17; 4:​14-16; 5:​7-10). Yehova şu önemli sorunun cevaplanması için İsa’nın büyük acılar çekmesine izin verdi: İnsanlar ağır sınavlar yaşasa bile Tanrı’ya sadık kalabilir mi? Şeytan hiçbir insanın bunu yapamayacağını söylüyor. O, insanların Tanrı’ya bencil nedenlerle hizmet ettiğini ve Yehova’yı sevmediklerini iddia ediyor (Eyüp 1:​9-11; 2:​4, 5). Ancak İsa sadakatini korudu ve Şeytan’ın bir yalancı olduğunu kanıtladı. w21.04 17 p. 7-8

İnceleme yaptığınız kişi vaftiz edilmeden önce öğrendiklerini hayatında uyguluyor olmalıdır. Öğrendiklerini uygulayan kişiler, İsa’nın örneğindeki sağgörülü adama benzer. O adam toprağı derin kazarak evini kaya üzerine inşa etmişti (Mat. 7:​24, 25; Luka 6:​47, 48). İnceleme yaptığınız kişinin yaşam tarzında değişiklikler yapmasına yardım edin (Mar. 10:​17-22). İsa zengin biri için sahip olduğu her şeyden vazgeçmenin zor olabileceğini biliyordu (Mar. 10:23). Fakat yine de, bu zengin adama yaşam tarzında büyük bir değişiklik yapmasını söyledi. Neden? Çünkü onu sevmişti. Bazen inceleme yaptığımız kişinin gerekli değişiklikleri yapmaya henüz hazır olmadığını düşünebiliriz. Bu nedenle onu öğrendiklerini uygulamaya teşvik etmekten çekinebiliriz (Kol. 3:​9, 10). Fakat konu hakkında açıkça ne kadar erken konuşursanız, kişi değişiklik yapmaya o kadar erken başlayacaktır. Böyle bir sohbet kişiyle içtenlikle ilgilendiğinizi gösterir (Mezm. 141:5; Özd. 27:17). w21.06 2 p. 3; 3 p. 5

Elçi Petrus İsa’nın acılara dayanmak konusunda bıraktığı örneğe değindi. Ancak İsa’yı başka birçok yönden daha örnek alabiliriz (1. Pet. 2:​18-25). Aslında İsa’nın tüm yaşamı, yani söylediği ve yaptığı her şey bizim için örnektir. Peki, kusurlu insanlar olarak İsa’nın bıraktığı örneği gerçekten izleyebilir miyiz? Evet, bunu yapabiliriz. İsa’nın adımlarını kusursuz şekilde izleyemeyeceğimiz doğrudur. Ancak, kusurlu insanlar olarak onu örnek almak için elimizden geleni yaparsak Elçi Yuhanna’nın ‘İsa’yla aynı yolda yürüyün’ öğüdüne uymuş oluruz (1. Yuhn. 2:6). İsa’nın adımlarını izlemek bizi Yehova’ya yaklaştırır. Neden? Çünkü İsa, Tanrı’yı memnun eden bir yaşam sürmek konusunda harika bir örnek bıraktı (Yuhn. 8:29). Dolayısıyla İsa’nın adımlarını takip edersek Yehova’yı memnun ederiz. Şundan emin olabiliriz ki, gökteki Babamız Yehova, Kendisiyle dost olmak için çok çaba harcayan kişilere yaklaşacaktır (Yak. 4:8). w21.04 3 p. 4-6

Yehova bizim güzel niteliklerimizi fark etti, potansiyelimizi gördü ve bizi Kendisine çekti. Eğer O’na sadık kalırsak sonsuza dek bize yakın olacak! (Yuhn. 6:44). Yehova’nın bizi sevdiğinden ve bizi desteklediğinden eminsek, zorluklara rağmen O’na bütün yüreğimizle hizmet etmek isteriz. Öte yandan Tanrı’nın bizi sevdiğinden şüphe ediyorsak ‘gücümüz olmaz’ (Özd. 24:10). Cesaretimiz kırılırsa ve Tanrı’nın bizi sevdiğine dair inancımızı kaybedersek, Şeytan’ın saldırılarına karşı savunmasız oluruz (Efes. 6:16). Bazı imanlı kardeşlerimiz şüpheler nedeniyle ruhen zayıfladı. Peki Tanrı’nın sizi sevdiğinden şüphe etmeye başladıysanız ne yapmalısınız? Bu şüpheleri zihninizden hemen kovmalısınız. Onların yerine ‘yüreğinizi ve zihninizi koruyacak olan Tanrı’nın barışını’ koyabilmek için dua ederek yardım dileyin (Filip. 4:​6, 7). Ayrıca unutmayın ki, yalnız değilsiniz. w21.04 20 p. 1; 21 p. 4-6

Hakikate nasıl geldiniz? İlk olarak, “iyi haberi” duydunuz (Mar. 13:10). Belki anne babanız, belki de bir iş ya da okul arkadaşınız size hakikatten bahsetti veya Yehova’nın Şahitleri kapınıza geldi. Sonra da bir Şahit çok zaman ve çaba harcayarak sizinle Kutsal Kitabı inceledi. Bu inceleme sırasında Yehova’yı sevmeye başladınız ve O’nun da sizi sevdiğini öğrendiniz. Yehova sizi hakikate çekti ve şimdi de İsa Mesih’in bir öğrencisi olarak sonsuza dek yaşama ümidine sahipsiniz (Yuhn. 6:44). Şüphesiz, “İyi ki Yehova birini kullanarak bana hakikati öğretti ve beni toplumuna kabul etti” diye düşünüyorsunuz ve bunun için Yehova’ya minnettarsınız. Hakikatte olduğumuzdan başkalarının da sonsuz yaşam ümidine sahip olmasına yardım etme ayrıcalığımız var. w21.07 2 p. 1-2