Aralık

İsa, takipçileriyle arasındaki ilişkiyi, bir çobanla koyunları arasındaki yakın ilişkiye benzetti (Yuhn. 10:14). Koyunlar çobanlarını tanır ve onun sesine karşılık verirler. Bir seyahat sırasında koyun sürüsüyle karşılaşan turistler bu duruma birebir şahit oldu. Onlar koyunların fotoğrafını çekmek istedi ve onlara seslendiler. Ancak koyunlar hiçbir karşılık vermedi. Daha sonra koyunların çobanı olan çocuk geldi ve koyunlara seslenir seslenmez sürü onu takip etmeye başladı. Bu örnek bize çobanımız İsa’nın, takipçileriyle ilgili söylediği şu sözleri hatırlatıyor: “Benim sesimi dinleyecekler.” Ama İsa gökte. Öyleyse onun sesini nasıl dinleyebiliriz? İsa’nın öğrettiği şeyleri hayatımızda uygularsak, onun sesini dinlemiş oluruz (Mat. 7:​24, 25). w21.12 16 p. 1-2

Pavlus, geçmişte Hıristiyanlara zalimce zulmeden biriydi. Ancak sonra hatasının farkına vardı; davranışlarını ve kişiliğini değiştirdi (1. Tim. 1:​12-16). Yehova’nın yardımıyla sevgi dolu, şefkatli ve alçakgönüllü bir çoban oldu. Zayıflıklarına değil Yehova’nın ne kadar bağışlayıcı bir Tanrı olduğuna odaklandı (Rom. 7:​21-25). Kendisinden kusursuzluk beklemedi. Bunun yerine Mesih’inkine benzer bir kişilik geliştirmek için var gücüyle uğraştı ve görevini yerine getirirken alçakgönüllülükle Yehova’ya güvendi (1. Kor. 9:27; Filip. 4:13). İhtiyarlar kusursuz oldukları için tayin edilmezler. Yehova onlardan hatalarını kabul etmelerini ve Mesih’inkine benzer bir kişilik geliştirmeye devam etmelerini ister (Efes. 4:​23, 24). Bir ihtiyar kendini Tanrı’nın Sözünün ışığında analiz etmeli ve gerekli değişiklikleri yapmalıdır. O zaman Yehova onun mutlu olmasına ve iyi bir ihtiyar olmasına yardım edecek (Yak. 1:25). w22.03 29-​30 p. 13-​15

Bir kardeşinizi eleştirdiğinizi fark ederseniz ne yapmalısınız? İlk olarak, kardeşlerimizi sevmemiz gerektiğini hatırlayın (Yak. 2:8). Ayrıca Yehova’ya bol bol dua edin; bu konuda size yardım etmesi için yalvarın. Sonra, dualarınızla uyumlu davranarak o kişiyle zaman geçirin. Belki ona birlikte hizmete çıkmayı teklif edebilirsiniz ya da onu yemeğe davet edebilirsiniz. Bu şekilde onu daha yakından tanıyacaksınız ve onun olumlu yönlerine odaklanmanız daha kolay olacak. Böylece Yehova ve İsa’yı örnek almış olursunuz ve “Başkalarını yargılamayı bırakın” diyen iyi çobanımızı dinlediğinizi göstermiş olursunuz. Nasıl ki koyunlar çobanlarının sesini dinlerse biz de İsa’nın sesini dinleriz. İster ‘küçük sürüden’ ister ‘başka koyunlardan’ olalım, iyi çobanımız İsa’nın sesini dinlemeye ve ona itaat etmeye devam edelim (Luka 12:32; Yuhn. 10:​11, 14, 16). w21.12 19 p. 11; 21 p. 17-​18

Rehoboam İsrail kralı olduğunda halk ondan omuzlarındaki yükü hafifletmesini istedi. Rehoboam başta çok güzel bir şey yaptı. İsrail’deki yaşlı adamlara gidip öğüt istedi. Onlar da Rehoboam’a halkı dinlemesini, çünkü böyle yaparsa halkın onu her zaman destekleyeceğini söylediler (1. Kral. 12:​3-7). Anlaşılan bu öğüt Rehoboam’ın hoşuna gitmedi. Bu nedenle birlikte büyüdüğü kişilere danıştı. Bu adamlar ona halkın yükünü artırmasını söylediler (1. Kral. 12:​9-11). Rehoboam, Yehova’ya dua edip hangi öğüdü dinlemesi gerektiğini sorabilirdi. Fakat o, gençlerin verdiği öğüdü dinlemeyi seçti. Bu seçimin sonucu hem Rehoboam hem de halk için felaket oldu. Bundan şu dersi alabiliriz: Bazen aldığımız bir öğüt hoşumuza gitmeyebilir. Fakat Kutsal Kitaba dayanıyorsa bunu kabul etmeliyiz. w22.02 9 p. 6

Alçakgönüllü ve sınırlarının farkında olan biri, gençlerin tecrübesiz oluşuna değil güçlü yönlerine odaklanacaktır. Böyle biri gençleri rakibi olarak değil iş arkadaşları olarak görür. Yaşlı kardeşlerimiz gençleri Yehova’dan armağanlar olarak görür ve onların yaptıklarına minnettardır. Yaşı ilerleyen kardeşlerimizin zamanla enerjisi azalır ve cemaatteki ihtiyacı karşılamaya istekli gençlerin olması onları çok mutlu eder. Kutsal Kitap devirlerinde yaşamış olan Naomi, daha genç birinden yardım kabul etmek konusunda harika bir örnek bıraktı. O ilk başta gelini Rut’a halkına geri dönmesini söyledi. Fakat Rut bunu reddetti ve onunla birlikte Beytlehem’e gitti. Naomi, Rut’un kendisiyle beraber gelmesine çok minnettardı ve onun yardımını memnuniyetle kabul etti (Rut 1:​7, 8, 18). Bu durum her ikisi için de nimetlerle sonuçlandı (Rut 4:​13-​16). Evet, alçakgönüllülük yaşlı kardeşlerimizi Naomi’yi örnek almaya yöneltir. w21.09 10-​11 p. 9-​11

Gökteki babamız Yehova koşullarımızın farklı olduğunu bilir ve hepimizin aynı şeyi yapamayacağının farkındadır. Belki siz başkalarına göre daha fazla şey yapabiliyorsunuz. Veya yaşınız, sağlığınız ya da ailevi sorumluluklarınız nedeniyle başkaları kadar çok şey yapamıyorsunuz. Öyleyse cesaretsizliğe kapılmayın (Gal. 6:4). Yehova, sizin yaptığınız işleri unutmaz. Elinizden gelenin en iyisini doğru bir güdüyle verdiğiniz sürece Yehova bundan memnun olur. O, yüreğinizdeki niyetlerin bile farkındadır ve bunlara değer verir. O’na tapınırken yapabildiklerinizle mutlu olmanızı ister. Yehova’nın sorunlar yaşadığımızda bize yardım edeceğini bildiğimizden, şimdiden iç huzuruna sahibiz (İşa. 41:​9, 10). Evet, ‘ihtişam ve yücelik Yehova’ya yaraşır’ ve O’na tapınırken mutlu olmak için her nedene sahibiz (Vah. 4:11). w22.03 24 p. 16; 25 p. 18

İsa’yı örnek almak istiyoruz. Elbette bunu kusursuz bir şekilde yapamayız (Yak. 3:2). Ama bu bizi yıldırmasın. Bir çırak, ustası kadar iyi bir iş çıkaramayabilir. Ancak hatalarından ders alır ve ustasını örnek almak için elinden geleni yaparsa gelişmeye devam eder. Benzer şekilde, biz de Kutsal Kitaptan öğrendiklerimizi uygularsak ve hatalarımızı düzeltmek için çaba harcarsak İsa’yı daha iyi örnek alabiliriz (Mezm. 119:​59). Bencilliğin hâkim olduğu bir dünyada yaşıyoruz. Fakat Tanrı’nın toplumu bu dünyadan farklıdır. Biz İsa’nın özverili tutumunu örnek almaya kararlıyız (1. Pet. 2:21). Bunun için elimizden geleni yaparsak Yehova’nın onayını kazanmanın mutluluğunu yaşarız. w22.02 24 p. 16; 25 p. 18

Yehova bugün sözü olan Kutsal Kitap aracılığıyla toplumuna talimatlar veriyor. Tanrı’nın Sözü üzerinde düşünmek için zaman ayırırsak O’nun talimatlarına uymak ve duyuru işimizi yerine getirmek bizim için daha kolay olacak (1. Tim. 4:​15, 16). Yehova bize “sadık ve sağgörülü hizmetkâr” aracılığıyla da talimatlar verir (Mat. 24:45). Ancak bazen bu talimatları tam olarak anlamayabiliriz. Örneğin, yaşadığımız bölgede gerçekleşeceğini düşünmediğimiz bir doğal afetle ilgili özel talimatlar alabiliriz. Peki verilen talimatların mantıklı olmadığını düşünüyorsak ne yapmalıyız? Kutsal Kitap kayıtları üzerinde düşünebiliriz. Bazen Tanrı’nın toplumunun aldığı talimatlar insani bakış açısından pek de mantıklı görünmüyordu; fakat bu talimatlara uymak hayat kurtardı (Hâk. 7:7; 8:10). w22.03 18 p. 15-​16

İsa bugünün ayetindeki sözleri tam bir güvenle söyledi. Geleceğinin Yehova’nın ellerinde olduğunu biliyordu ve Babasının onu hatırlayacağından emindi. İsa’nın sözlerinden ne öğrenebiliriz? Hayatınız tehlikeye girdiğinde bile Yehova’ya vefalı kalın. Bunu yapmak için ‘bütün yüreğinizle Yehova’ya güvenmelisiniz’ (Özd. 3:5). 15 yaşındaki Joshua kardeşimizin durumunu düşünelim. O, ölümcül bir hastalığa yakalanmıştı. Tanrı’nın kanununa aykırı tıbbi yöntemleri kabul etmeyi reddetti. Ölmeden kısa süre önce annesine şöyle dedi: “Anne, hayatım Yehova’nın ellerinde. . . . . Şundan eminim ki, Yehova beni kesinlikle diriltecek. O benim yüreğimi biliyor ve O’nu gerçekten çok seviyorum.” Her birimiz şu soru üzerinde düşünmeliyiz: “Hayatımı tehlikeye sokan bir iman sınavıyla karşılaşırsam, Yehova’nın beni hatırlayacağına güvenip yaşamımı O’nun ellerine bırakacak mıyım?” w21.04 12-​13 p. 15-​16

Hizmetimiz bize güç verir. İnsanlar mesajımıza olumlu karşılık versin ya da vermesin, Kutsal Kitaptaki hakikatleri paylaşmak bizi canlandırır ve güçlendirir. Bazıları koşulları nedeniyle hizmette çok fazla şey yapamadığını hissedebilir. Eğer siz de böyle hissediyorsanız unutmayın ki, elinizden gelenin en iyisini yapmanız Yehova’yı mutlu eder. Evden çıkamasak bile Yehova hizmet etme arzumuzu görür ve bunu takdir eder. Bakımımızla ilgilenen kişilere ya da sağlık personeline şahitlikte bulunabilmemiz için fırsatlar yaratabilir. Şimdi yapabildiklerimizle geçmişte yaptıklarımızı karşılaştırırsak cesaret kırıklığı yaşayabiliriz. Fakat Yehova’nın şu an bize nasıl yardım ettiğini fark edersek her tür sınava sevinçle dayanma gücü buluruz. Ektiğimiz hakikat tohumlarından hangilerinin kök salıp büyüyeceğini bilmiyoruz (Vaiz 11:6). w21.05 24-​25 p. 14-​17

Açgözlülük Kral Davut’un, Yehova’nın verdiği güzel şeyleri unutmasına yol açtı. Yehova ona zenginlik ve krallık vermişti. Ayrıca savaşlarda zafer kazanmasını sağlamıştı. Davut bunlar için minnettardı ve Tanrı’nın verdiği armağanların ‘sayılamayacak kadar çok’ olduğunu söyledi (Mezm. 40:5). Fakat daha sonra Davut açgözlü bir tutum geliştirdi. Davut’un birçok karısı olsa da o Hititli Uriya’nın karısı Bat-şeba’yı arzulamaya başladı. Davut bencilce davranarak onunla birlikte oldu ve kadın hamile kaldı. Bu da yetmezmiş gibi, Uriya’nın öldürülmesini sağladı (2. Sam. 11:​2-15). Acaba Davut’un aklından ne geçiyordu? Yehova’nın onu göremeyeceğini mi düşünüyordu? Davut uzun yıllardır Yehova’ya sadakatle hizmet etse de açgözlülük geliştirdi ve bunun bedelini çok ağır ödedi. Neyse ki hatasını kabul etti ve tövbe etti. Yehova onu bağışladığı için çok minnettardı (2. Sam. 12:​7-13). w21.06 17 p. 10

Tetkik idare etmeye yeterli olmadığımızı düşünebiliriz. Belki bir tetkik başlatmadan önce, daha fazla bilgi ve beceri edinmemiz gerektiğini düşünebiliriz. Eğer böyle hissediyorsanız, kendinize güveninizi artıracak 3 etkene bakalım. İlk olarak, Yehova sizin hakikati başkalarına öğretmeye yeterli olduğunuzu düşünüyor. İkincisi, size bu görevi ‘gökte ve yerde bütün yetkiye’ sahip olan İsa verdi (Mat. 28:18). Üçüncüsü, başkalarından yardım alabilirsiniz. İsa, Babasından nasıl konuşacağı konusunda eğitim almıştı; Yehova’nın verdiği eğitimden siz de yararlanabilirsiniz (Yuhn. 8:28; 12:49). Ayrıca grup gözetmeninizden, yetenekli bir öncüden ya da tecrübeli bir müjdeciden tetkik başlatmak ve idare etmek konusunda yardım isteyebilirsiniz. Kendinize güveninizi artırmanın bir yolu da böyle kardeşlerin tetkiklerine katılmak olabilir. w21.07 6 p. 12

Bu ortamın sonu yaklaştıkça, Yehova’nın her zaman doğru olanı yaptığına güvenmek hiç olmadığı kadar önem kazanıyor. Büyük sıkıntıda aldığımız bazı talimatlar bize tuhaf, mantıksız ya da uygulaması zor gelebilir. O zaman geldiğinde tabii ki Yehova bizimle doğrudan konuşmayacak. Muhtemelen önderlik eden biraderler aracılığıyla bize yönlendirme sağlayacak. Böyle bir zamanda “Acaba bu yönlendirme Yehova’dan mı geliyor, yoksa biraderlerin kendi fikri mi?” diye şüpheye kapılmak hiç akıllıca olmaz. İnsanlık tarihinin bu en kritik döneminde siz Yehova’ya ve teşkilatına güvenecek misiniz? Bu sorunun cevabı şu anda onlardan gelen yönlendirmelere ne kadar güvendiğinize bağlı. Eğer aldığınız talimatlara şimdiden istekle itaat ediyorsanız büyük ihtimalle gelecekte de aynısını yapacaksınız. w22.02 6 p. 15

Gideon ve 300 adamı Yehova’nın yardımıyla büyük bir zafer kazandı. Bu zaferin onların gurura kapılmasına yol açmadığı daha sonraki olaylarda görüldü. Efraim kabilesindeki erkekler Gideon’u övmek yerine tartışma çıkardılar; çünkü onlar savaşa çağrılmamışlardı (Hâk. 8:1). Gideon, Efraim kabilesindeki erkeklere Yehova’nın onları nasıl desteklediğini ve bu sayede büyük şeyler başardıklarını hatırlattı. Bunun sonucunda “öfkeleri yatıştı” (Hâk. 8:​3). Gideon, Tanrı’nın toplumundaki barışı korumak için gururu bir kenara bıraktı. Efraim kabilesinin durumundan şunu öğreniyoruz: Kendi onurumuza Yehova’yı yüceltmekten daha çok odaklanmamalıyız. Gideon’dan ise aile reisi ve ihtiyarlar olarak şu dersi alabiliriz: Eğer yaptığımız bir şey birini kızdırdıysa meseleyi onun bakış açısından görmeye çalışmalıyız. Ayrıca kişiyi yaptığı iyi şeyler için övebiliriz. Bu, alçakgönüllü olmayı gerektirir. Ancak barışı korumak, gururumuzdan çok daha önemlidir. w21.07 16-​17 p. 10-​12

Yehova bizi Kendi yansıması olarak yarattı ve böylece bizi onurlandırdı. Tanrı’nın benzeri olarak yaratıldığımızdan O’nun sevgi, merhamet, vefa ve adalet gibi harika niteliklerini yansıtabiliriz (Mezm. 86:15; 145:17). Bu gibi nitelikleri geliştirdiğimizde Yehova’yı yüceltiriz ve O’na minnettar olduğumuzu göstermiş oluruz (1. Pet. 1:​14-16). Gökteki Babamızı memnun edecek şekilde davrandığımızda biz de mutlu oluruz. Yehova’yla benzer niteliklere sahip olduğumuzdan, O’nun ailesinde görmek istediği türden kişiler olabiliriz. Yehova bize harika bir yuva verdi. Tanrı ilk insanı yaratmadan uzun zaman önce dünyayı insanların üzerinde yaşayabileceği şekilde hazırladı (Eyüp 38:​4-6; Yer. 10:12). Yehova, düşünceli ve cömert bir Tanrı olduğundan hayattan zevk almamız için gereken her şeyi bize bol bol sağladı (Mezm. 104:​14, 15, 24). O yarattığı şeylere baktığında ‘hepsinin çok iyi’ olduğunu gördü (Başl. 1:​10, 12, 31). w21.08 3 p. 5-6

Hepimizin iyi haberi duyurma ve öğrenci yetiştirme sorumluluğu var (Mat. 28:​19, 20; Rom. 10:14). Peki bu önemli işte yeteneklerinizi geliştirmek istemez misiniz? Okumak ve Öğretmek kitapçığını inceleyin ve daha sonra, öğrendiklerinizi uygulamanıza yardım edecek net hedefler koyun. Ancak kendiniz için koyabileceğiniz en önemli hedeflerden birinin, Tanrı’yı memnun edecek nitelikler geliştirmek olduğunu unutmayın (Kol. 3:12; 2. Pet. 1:​5-8). Şüphesiz hepimiz Yehova için şu anda yapabileceğimizden daha fazlasını yapmak isterdik. Tanrı’nın yeni dünyasında O’na tam anlamıyla hizmet edebileceğiz. O zamana kadar, şimdi yapabileceklerimize odaklanarak sevincimizi artırabilir ve daha az hayal kırıklığı yaşayabiliriz. Daha da önemlisi bu şekilde ‘mutlu Tanrımız’ Yehova’yı yücelteceğiz (1. Tim. 1:11). Öyleyse sahip olduğumuz ayrıcalıklarla sevinmeye devam edelim. w21.08 25 p. 18-​20

Eğer hakikatte büyüdüyseniz büyük ihtimalle çok küçük yaştan itibaren Yehova’yı tanımaya başladınız. O’nun Yaratıcımız olduğunu, muhteşem niteliklere sahip olduğunu ve insanlar için harika bir amacı olduğunu öğrendiniz (Başl. 1:1; Elçi. 17:​24-27). Bugün birçok insan Tanrı’nın var olduğuna ya da O’nun her şeyin Yaratıcısı olduğuna inanmıyor. Bunun yerine, yaşamın tesadüfen başladığına ve sonrasında daha karmaşık yaşam formlarına doğru yavaş yavaş evrimleştiğine inanıyorlar. Buna inanan insanların bir kısmı oldukça eğitimli kişiler. Onlar bilimin Kutsal Kitabın yanlış olduğunu kanıtladığını iddia ediyor ve bir Yaratıcıya inananların eğitimsiz, cahil ya da saf kişiler olduğunu düşünüyorlar. Ne kadar zamandır hakikatte olursak olalım, hepimiz imanımızı güçlendirmeye devam etmeliyiz. Bunu yaparsak, Tanrı’nın Sözüyle çelişen ve insan düşüncelerine dayanan ‘felsefe ve yanıltıcı boş sözlere’ kanmayacağız (Kol. 2:8). w21.08 14 p. 1-3

Habil, Nuh, İbrahim ve Eyüp gibi sadık adamlar Yehova’ya itaat ettiler, imanlarını işleriyle gösterdiler ve O’na kurbanlar sundular. Böylece Yehova’ya saygı duyduklarını ve O’nu sevdiklerini gösterdiler. Onların Yehova’yı yüceltmek için ellerinden geleni yaptığına ve Yehova’nın onların tapınmasını kabul ettiğine emin olabiliriz. Daha sonra Yehova, İsrailoğullarına Musa aracılığıyla kanunlar verdi. Bu kanunlarda, Yehova’nın Kendisine nasıl tapınılmasını istediğini gösteren birçok talimat bulunuyordu. İsa’nın ölümü ve diriltilmesinden sonra Musa Kanunu yürürlükten kalktı ve Yehova artık insanlardan bu Kanuna uymalarını beklemiyordu (Rom. 10:4). Hıristiyanlar yeni bir kanuna, yani “Mesih’in kanununa” uymalıydılar (Gal. 6:2). Onların bu kanuna uymak için artık bir kurallar listesine ihtiyaçları yoktu; bunun yerine İsa’nın örneğini izlemeli ve onun öğretimine uygun yaşamalıydılar. Bugün de Hıristiyanlar, İsa’yı takip etmek için ellerinden geleni yapar. Bu sayede, Yehova’yı memnun ederler ve mutlu olurlar (Mat. 11:29). w22.03 20-​21 p. 4-5

Yehova çocuklarını dinler. Oğlu yeryüzündeyken Yehova onun dualarını işitti. İsa 12 elçisini seçmek gibi önemli kararlar hakkında dua ettiğinde Yehova onu dinledi (Luka 6:​12, 13). Ayrıca büyük bir stres altındayken dua ettiğinde de Yehova onu işitti. İsa ihanete uğramadan hemen önce, karşılaşacağı zorlu sınavla ilgili Babasına hararetle dua etti. Yehova onun duasını işitmekle kalmadı, aynı zamanda sevgili Oğlunu güçlendirmek için bir melek gönderdi (Luka 22:​41-44). Yehova bugün de dualarımızı dinliyor ve onları doğru zamanda, olabilecek en iyi şekilde cevaplıyor (Mezm. 116:​1, 2). Hindistan’da yaşayan bir hemşirenin dualarının nasıl cevaplandığına bakalım. Hemşiremiz duygusal açıdan ciddi sıkıntılar yaşıyordu ve bu konuda Yehova’ya ısrarla dua etti. O şunları yazdı: “Kaygı ve endişelerle mücadele etmekle ilgili Mayıs 2019 aylık programı tam da ihtiyacım olan şeydi. Bu program dualarımın cevabı oldu.” w21.09 21-​22 p. 6-7

Neredeyse tüm maddi şeylerini geride bırakmak ve bilmedikleri bir yerde yeni bir hayata başlamak birinci yüzyıldaki Hıristiyanlar için kim bilir ne kadar zordu. Yehova’nın onların temel ihtiyaçlarını karşılayacağına güvenmeleri gerekiyordu. Pavlus’un, Yeruşalim’in kuşatılmasından beş yıl önce yazdığı sözler onların bu güveni geliştirmesine yardım etmiş olmalı. Pavlus İbranilere şöyle bir öğüt verdi: “Elinizdekilerle yetinerek para sevgisinden uzak bir yaşam sürün. Çünkü Tanrı şöyle diyor: ‘Seni asla yüzüstü bırakmam, seni asla terk etmem.’ Böylece biz de tam bir cesaretle şöyle diyebiliyoruz: ‘Bana yardım eden Yehova’dır, ben korkmam. İnsan bana ne yapabilir?’” (İbr. 13:​5, 6). Yeruşalim’in kuşatılmasından önce Pavlus’un bu öğüdünü uygulayan kişiler için, yeni yaşamlarında daha az şeyle yetinmek şüphesiz daha kolay olmuştur. Yehova’nın onların temel ihtiyaçlarını karşılayacağına güveniyorlardı. w22.01 4 p. 7, 9

Merhametli biri denince zihnimizde nazik, sıcak, şefkatli ve cömert biri canlanır. Aklımıza İsa’nın anlattığı merhametli Samiriyeli örneği de gelebilir. O örnekteki adam, haydutlar tarafından saldırıya uğrayan bir Yahudi’ye ‘merhamet göstermişti.’ Bu Samiriyeli adam, yaralı Yahudi’ye acıdığı için onun ihtiyaçlarıyla sevgiyle ilgilendi (Luka 10:​29-37). Bu örnek, Tanrı’nın harika bir niteliği olan merhamete dikkat çeker. Bu nitelik, Tanrı’nın sevgisinin bir yönüdür ve Yehova bize olan davranışlarında her gün bu niteliği gösterir. Merhametin başka bir yönü daha vardır. Merhametli biri, cezayı hak eden birini cezalandırmamayı seçebilir. Bu anlamda Yehova hepimize merhamet gösterir. Bir mezmur yazarının da söylediği gibi, O ‘bize günahlarımıza göre davranmaz’ (Mezm. 103:10). Yehova bazen de günah işleyen kişiyi ciddi ölçüde terbiye edebilir. w21.10 8 p. 1-2

Yehova vefalı sevgisini sadece kullarına, yani Kendisiyle yakın ilişki içinde olanlara gösterir. Bunun doğruluğunu Kral Davut’un ve Daniel peygamberin sözlerinden de görebiliriz. Örneğin Davut şöyle söyledi: “Vefalı sevgin daima Seni tanıyanlarla olsun.” “Yehova’nın vefalı sevgisi devirler boyunca Kendisinden korkanlarladır.” Daniel ise şöyle dua etmişti: “Ah Yehova, Kendisini sevenlere ve emirlerine itaat edenlere vefasını gösteren . . . . gerçek Tanrı” (Mezm. 36:10; 103:17; Dan. 9:4). Bu ayetlerde gördüğümüz gibi Yehova, Kendisini tanıdıkları, Kendisinden korktukları, O’nu sevdikleri ve emirlerine itaat ettikleri için hizmetkârlarına vefalı sevgi gösterir. Yehova’nın vefalı sevgisi sadece O’na doğru şekilde ibadet eden kişilere özeldir. Yehova’ya hizmet etmeye başlamadan önce, Tanrı’nın tüm insanlara gösterdiği sevgiden biz de yararlandık (Mezm. 104:14). Ancak O’na hizmet eden kişiler olarak O’nun vefalı sevgisini de tadıyoruz. w21.11 3-4 p. 8-9

Her ne olursa olsun İsa’nın bu sözlerine itaat etmeye kararlıyız. Bugün birçok insan popüler din adamlarını takip ediyor. Bu kişilere duyulan hayranlık bazen putperestliğin sınırlarına kadar dayanıyor. İnsanlar onların kiliselerine gidiyor, kitaplarını alıyor ve bu kişilere ya da onların desteklediği kuruluşlara yüksek miktarda bağışlarda bulunuyor. Bazıları bu din adamlarının ağzından çıkan her şeye kayıtsız şartsız inanıyorlar. Onlara öylesine büyük bir sevgi ve hayranlık duyuyorlar ki, belki İsa’yı karşılarında görseler bu kadar heyecanlanmazlar. Bunun tersine, Yehova’nın Şahitleri hiçbir insanı takip etmez. Cemaate önderlik edenlere saygı duysak da İsa’nın şu net öğretisini kabul ederiz: “Hepiniz kardeşsiniz” (Mat. 23:​8-10). İster din adamı isterse de siyasi bir lider olsun, hiç kimseyi putlaştırmıyoruz ve onların dini ya da politik çıkarlarına hizmet etmiyoruz. Bunun yerine, tarafsızlığımızı koruyoruz ve bu dünyadan ayrı kalıyoruz. Hıristiyan olduğunu iddia eden gruplarla aramızda bu alanlarda gözle görülür bir fark var (Yuhn. 18:36). w21.10 20 p. 6-7

Kutsal olmak istiyorsak hiçbir şey ya da hiç kimse Tanrı’yla ilişkimizden daha önemli olmamalı. Ayrıca, Yehova’nın Şahitleri ismini taşıyoruz. Bu nedenle Tanrımızın kutsal ismine leke getirecek hiçbir şey yapmamaya kararlı olmalıyız (Lev. 19:12; İşa. 57:15). İsrailoğulları Yehova’yı Tanrıları olarak kabul ettiklerini O’nun emirlerine uyarak gösterebilirlerdi. Levioğulları 18:4 şöyle der: “Benim hükümlerimi yerine getireceksiniz ve Benim kanunlarıma uyup onların rehberliğinde yürüyeceksiniz. Ben Tanrınız Yehova’yım.” Bu ‘kanunlardan’ bazıları Levioğulları kitabının 19. bölümünde kayıtlıdır. Örneğin 5 ila 8 ve 21, 22. ayetlerde hayvan kurbanı sunmakla ilgili emirler bulunur. İsrailoğulları bu kurbanları sunarken Yehova’ya ait kutsal bir şeye saygısızlık etmemeliydiler. Bu ayetleri okuduğumuzda içimizde Yehova’yı memnun etme isteği uyanıyor ve İbraniler 13:5’te söylendiği gibi O’na kabul edebileceği şekilde “şükran kurbanı” sunmak istiyoruz. w21.12 5-6 p. 14-​15

Bugün genç çiftler Yehova’ya güvenmeyi öğrenmiş kişilerin tecrübelerinden yararlanabilir. Uzun yıllar boyunca, vaktinin çoğunu Yehova’ya hizmet ederek geçirmiş olan çiftler var. Hedeflerinizi gözden geçirirken onlardan tavsiye istemeye ne dersiniz? Bunu yapmak, Yehova’ya güvendiğinizi göstermenin bir yoludur (Özd. 22:​17, 19). Unutmayın, evlilik Yehova’dan bir hediyedir (Mat. 19:​5, 6). Tanrımız evli çiftlerin bu hediyeden zevk almasını istiyor. Genç çiftler, yaşam tarzınızı gözden geçirin. Yehova’nın size verdiği armağanlara minnettar olduğunuzu göstermek için elinizden geleni yapıyor musunuz? Yehova’ya dua edin ve sizin durumunuza uygun ilkeleri bulmak için Kutsal Yazıları inceleyin. Daha sonra Tanrı’nın size verdiği öğütleri uygulayın. Eğer Yehova’ya hizmet etmeye odaklanırsanız mutlu ve doyum veren bir yaşamınız olacağına emin olabilirsiniz. w21.11 19 p. 16, 18

Yakup kendisi hakkında dengeli bir görüşe sahipti. İsa’nın kardeşi olduğu için ya da önemli ayrıcalıklara sahip olduğu için kendini diğer Hıristiyanlardan üstün görmedi. Tersine, onlara “sevgili kardeşlerim” diye hitap etti (Yak. 1:​16, 19; 2:5). Kendini kusursuzmuş gibi göstermeye çalışmadı. Ne öğreniyoruz? Hepimizin hatalar yaptığını unutmayın. Kendimizi, Kutsal Kitabı öğrettiğimiz kişiden hiçbir şekilde üstün görmemeliyiz. Eğer ona, hiç hata yapmıyormuşuz gibi bir izlenim verirsek cesareti kırılabilir ve Tanrı’nın standartlarına uyamayacağını düşünebilir. Bunun yerine, Kutsal Kitap ilkelerini uygulamanın bazen bizim için de zor olduğunu, fakat Yehova’nın bu zorlukların üstesinden gelmemize yardım ettiğini anlatabiliriz. Böylece onun da Yehova’ya hizmet edebileceğini anlamasına yardım ederiz. w22.01 11-​12 p. 13-​14

İsa gibi düşündükçe onun gibi davranırız ve böylece onun kişiliğini daha iyi yansıtırız (İbr. 1:3). Belki şöyle düşünebiliriz: “İsa kusursuzdu, ben asla onun gibi olamam.” Bu durumda şu üç gerçeği düşünelim. İlk olarak, Yehova’nın ve İsa’nın benzeri olarak yaratıldık. Dolayısıyla onları örnek almamız ve bir ölçüde onlar gibi olmamız mümkün (Başl. 1:26). İkinci olarak, Tanrı’nın ruhu evrendeki en üstün güçtür. Bu gücün yardımıyla, kendi başımıza asla yapamayacağımız şeyleri yapabiliriz. Üçüncü olarak, Yehova bizden ruhun meyvesi olan nitelikleri kusursuz şekilde sergilememizi beklemiyor. Aslında O, yeryüzünde yaşama ümidine sahip olanların kusursuzluğa erişmesi için 1.000 yıllık bir süre belirledi (Vah. 20:​1-3). Şu anda Yehova bizden elimizden gelenin en iyisini yapmamızı ve O’nun yardımına güvenmemizi istiyor. w22.03 9 p. 5-6

Yehova’yla ilişkimizi güçlendirmenin tek yolu dua değildir. Kutsal Kitabı incelemek ve ibadetlere katılmak da Tanrı’ya yaklaşmamıza yardım eder. Ancak bazı şeyler, incelemeye ve ibadetlere ayırdığımız zamanı en iyi şekilde değerlendirmemize engel olabilir. Kendinize şunu sorun: “İnceleme yaparken ya da ibadet sırasında dikkatimi neler dağıtıyor?” Telefonunuzun çalması, mesaj ya da e-postalar odaklanmanıza engel olabilir. İnceleme yaparken ya da ibadetteyken zihninizin dağıldığını fark ederseniz hemen Yehova’dan yardım isteyin. Tabii kaygılarınızı da bir kenara bırakmanız çok önemlidir. Bunun için Yehova’ya dua edip iç huzuru dileyebilirsiniz. Böylece ‘zihninizi koruyabilecek’ ve konuya odaklanabileceksiniz (Filip. 4:​6, 7). w22.01 29-​30 p. 12-​14

Kral Uzziya öğüt dinlemedi. O, Yehova’nın mabedinde sadece kâhinlerin girebildiği yere girdi ve buhur yakmaya kalktı. Bunun üzerine kâhinler onu şöyle uyardı: ‘Ey Uzziya, Yehova’ya buhur yakmak senin işin değil! Bu iş kâhinlerin işidir.’ Uzziya alçakgönüllülük göstererek kâhinlerin öğüdünü dinleseydi ve hemen oradan çıksaydı Yehova onu affedebilirdi. Bunun yerine o, “kâhinlere çok öfkelendi.” Peki neden böyle davrandı? Anlaşılan kral olduğu için ne isterse onu yapabileceğini düşündü. Ancak Yehova böyle düşünmüyordu. Bu nedenle, küstah davranışından ötürü onu cüzamla cezalandırdı ve “Uzziya öldüğü güne kadar cüzamlı kaldı” (2. Tar. 26:​16-21). Uzziya’nın yaşadıklarından şunu öğreniyoruz: Kim olursak olalım Kutsal Kitaba dayalı bir öğüdü reddedersek Yehova’nın onayını kaybederiz. w22.02 9 p. 7

Eski kişiliğin kontrolü altındaki biri günahkâr bedenin isteklerine göre düşünür ve hareket eder (Kol. 3:9). Böyle biri bencil, öfkeli, nankör ve gururlu olabilir. Pornografik görüntülere bakmaktan ya da ahlaksızlık veya şiddet içeren filmler izlemekten zevk alabilir. Tabii bu kişinin güzel nitelikleri de olabilir ve bazen yaptığı şeylerden pişmanlık duyabilir. Ama düşünce ve davranışlarını değiştirmek için güçlü bir istek duymaz (Gal. 5:​19-21; 2. Tim. 3:​2-5). Kusurlu olduğumuz için, hiçbirimiz eski kişiliğimize ait tüm kötü düşünce ve davranışlarımızdan tamamen kurtulamayız. Bu nedenle, bazen sonradan pişman olacağımız şeyler söyler ya da yaparız (Yer. 17:9; Yak. 3:2). Ama eski kişiliği üzerimizden çıkardığımızda günahkâr bedenimiz artık bizi kontrol edemez. Bambaşka bir insan oluruz (İşa. 55:7). w22.03 3 p. 4-5

İhtiyarlar, kardeşlerinizin iyi niteliklerine odaklanın. Evet herkesin kusurları var; ama takdir edilecek güzel nitelikleri de var. Tabii, bir ihtiyarın bazen kardeşlerine öğüt vermesi gerekir. Böyle bir durumda, Pavlus gibi kardeşinin rahatsız edici söz ve davranışlarının ötesine bakmaya çalışmalıdır. Kişinin tahammülüne ve Yehova’ya olan sevgisine odaklanmalı ve onun iyi olanı yapacağına güvenmelidir. Kardeşleriyle ilgili böyle bir bakış açısına sahip olan ihtiyarlar cemaatte sıcak bir ortamın oluşmasına katkıda bulunurlar. Böyle bir cemaatte herkes sevildiğini hisseder. İhtiyarlar, unutmayın ki Yehova sizden kusursuz olmanızı değil, sadık olmanızı bekliyor (1. Kor. 4:2). Yehova’nın hizmetinizden memnun olduğundan emin olabilirsiniz. Yehova “geçmişte ve şimdi kutsal kişilere hizmet ederek Kendi ismine gösterdiğiniz sevgiyi ve yaptığınız işleri” asla unutmaz (İbr. 6:10). w22.03 31 p. 19, 21