Ocak

Yehova’nın Timoteos’u kullanmasının bir nedeni onun sahip olduğu harika niteliklerdi (Filip. 2:19-22). Elçi Pavlus’un Timoteos’la ilgili yazdığı sözlerden onun alçakgönüllü, vefalı, çalışkan ve güvenilir biri olduğunu anlıyoruz. Timoteos kardeşleriyle yakından ilgileniyordu. Bu güzel niteliklerinden dolayı, Pavlus Timoteos’u çok sevdi ve ona zor görevleri emanet etmekten çekinmedi. Biz de Yehova’nın hoşuna giden nitelikler geliştirirsek O bize daha çok yaklaşır ve cemaatimiz için daha yararlı oluruz (Mezm. 25:9; 138:6). Dolayısıyla kişiliğinizin hangi yönünün gelişmesi gerektiği üzerinde düşünün ve bu konuda dua edin. Geliştirmeniz gereken bir nitelik seçin ve ona odaklanın. Daha duygudaş biri olmanız gerektiğini fark edebilirsiniz. Veya daha barışçı ve bağışlayıcı biri olmaya çalışabilirsiniz. Hangi niteliği geliştirebileceğinizi yakın bir arkadaşınıza danışarak da belirleyebilirsiniz (Özd. 27:6). w22.04 23 p. 4-5

Yehova bizim mutlu olmamızı ister. Bunu nereden biliyoruz? Çünkü O’nun kutsal ruhunun meyvesi olan niteliklerden biri sevinçtir (Gal. 5:22). Vermek almaktan daha büyük mutluluk olduğundan, hizmete gayretle katılmak ve kardeşlerimize çeşitli yollarla yardım etmek bizi çok mutlu eder (Elçi. 20:35). Bugünün ayetinde sevincimizi korumamıza yardım edecek iki etkeni görürüz. İlk olarak, amacımız Yehova’ya elimizdekinin en iyisini vermek olmalı. Eğer bunu yapıyorsak mutlu olmalıyız (Mat. 22:36-38). İkinci olarak, kendimizi başkalarıyla karşılaştırmamalıyız. Sağlığımız, eğitimimiz ya da yeteneklerimiz ölçüsünde bazı şeyler başarıyor olabiliriz. Bunlar için Yehova’ya minnettar olmalıyız. Diğer yandan başkaları bizden daha çok şey başarıyorsa yine mutlu olabiliriz. Çünkü onlar yeteneklerini Yehova’yı yüceltmek için kullanıyorlar. w22.04 10 p. 1-2

Büyük Babil’in yıkımı insanlar için çok şaşırtıcı ve sarsıcı bir olay olacak (Vah. 18:8-10). Ayrıca bu yıkım bazı zorluklara da yol açabilir. Fakat Tanrı’nın toplumu olarak bizim sevinmek için nedenlerimiz olacak. Çünkü binlerce yıldır Tanrı’nın düşmanı olan sahte din sonsuza dek ortadan kalkacak ve bu kötü sistemden kurtuluşumuz çok yaklaşmış olacak. Daniel ‘gerçek bilginin çoğalacağını’ yazmıştı. Tam da böyle oldu! Son günlerle ilgili önceden bildirilenleri bugün daha iyi anlıyoruz (Dan. 12:4, 9, 10). Tüm bu sözlerin ayrıntılarıyla yerine gelmesi, bizi hem Yehova’ya hem de Sözüne hayran bırakıyor (İşa. 46:10; 55:11). Öyleyse, Kutsal Kitabı gayretle inceleyerek ve başkalarının da Yehova’ya yaklaşmasına yardım ederek imanınızı güçlendirin. Gelecekle ilgili şundan emin olun: Yehova Kendisine tam olarak güvenenleri koruyacak ve onların sakin kalmasına yardım edecek (İşa. 26:3). w22.07 6-7 p. 16-17

Vahiy kitabı Tanrı’nın Krallığının gökte kurulduğunu ve Şeytan’ın yeryüzüne atıldığını anlatır (Vah. 12:1-9). Bu durum, gökte bir rahatlama yaratsa da bizim için büyük sorunlara yol açtı. Çünkü Şeytan bütün öfkesini yeryüzünde Yehova’ya sadakatle hizmet eden kişilere yöneltti (Vah. 12:12, 15, 17). Şeytan’ın saldırıları karşısında Yehova’ya nasıl sadık kalabiliriz? (Vah. 13:10). Bu konuda bize yardımcı olabilecek bir şey, gelecekte neler olacağını bilmektir. Örneğin, Vahiy kitabı yakında tadacağımız bazı nimetleri anlatır. Bu nimetlerden biri de Tanrı’nın düşmanlarının yok olmasıdır. Vahiy kitabının ilk ayeti bu kitapta ele alınan konuların “simgelerle”, yani sembolik bir dille anlatıldığını gösteriyor (Vah. 1:1). w22.05 8 p. 1-3

Yehova’nın sadık kullarının kararlı tavrı Yehova’ya karşı gelen kişileri öfkelendirecek. Bunun sonucunda bir milletler koalisyonu tüm dünyada Tanrı’nın toplumuna karşı saldırıya geçecek. Kutsal Kitap bu saldırıyı Magoglu Gog’un saldırısı olarak adlandırır (Hez. 38:14, 15). Magoglu Gog’un saldırısı karşısında Yehova ne yapacak? Şöyle diyor: “Öfkeyle burnumdan soluyacağım” (Hez. 38:18, 21-23). Vahiy kitabının 19. bölümü daha sonra yaşanacak olayları anlatır. Yehova, toplumunu korumak ve düşmanlarını yok etmek için oğlu İsa’yı gönderecek. Bu savaşta İsa’ya, sadık meleklerden ve 144.000 kişiden oluşan gökteki ordular da katılacak (Vah. 17:14; 19:11-15). Peki bu savaşın sonucunda ne olacak? Yehova’ya karşı olan tüm insanlar ve teşkilatlar yok edilecek (Vah. 19:19-21). w22.05 17 p. 9-10

Âdem ve Havva günah işledikten kısa süre sonra, Yehova onların soyunu ilgilendiren bir vaatte bulundu. Bu sözleri Başlangıç 3:15 ayetinde görüyoruz: “Seninle kadın arasına, senin soyunla onun soyu arasına düşmanlık koyacağım. O senin başını ezecek, sen onun topuğunu yaralayacaksın.” Bu vaat, Kutsal Yazıların ilk kitabında yer alır. Ancak Kutsal Yazılardaki diğer kitaplarla da yakından bağlantılıdır. Aslında Başlangıç 3:15’teki sözler Kutsal Kitabın ana temasını oluşturur: Tanrı, Şeytan’ı ve onu destekleyenleri yok etmek için bir kurtarıcı gönderecektir. Bu sözlerin tam olarak yerine gelmesi Yehova’yı seven kişileri çok mutlu edecek. Kutsal Kitaptan, bu sözlerin nasıl gerçekleştiğini ve bundan nasıl yarar görebileceğimizi öğrenebiliriz. w22.07 14 p. 1-3

Dua ederek Yehova’dan hikmet isteyin. Böylece çocuğunuzun O’nu sevmesine yardım edebileceksiniz (Yak. 1:5). Yehova hikmetin kaynağıdır; bu nedenle bize her zaman en doğru tavsiyeleri verir. Bu konuda Yehova’ya güvenebilmemizin bir nedeni, O’nun evrendeki en tecrübeli baba olmasıdır (Mezm. 36:9). Ayrıca O’nun verdiği öğütler her zaman bizim yararımızadır (İşa. 48:17). Yehova, anne babalara Sözü ve teşkilatı aracılığıyla rehberlik sağlar (Mat. 24:45). Böylece çocuklarının yüreğine Yehova sevgisi aşılayabilirler. Örneğin “Aileler İçin Yardım” başlıklı makale dizisinde birçok tavsiye bulunur. Bu makale dizisi önceden Uyanış! dergisinde yayımlanıyordu; şimdi ise internet sitemizde yayımlanıyor. Ayrıca jw.org’da bulunan birçok video, Yehova’nın çocuk yetiştirmekle ilgili ilkelerini uygulamaları için anne babalara yardım edebilir (Özd. 2:4, 5). w22.05 27 p. 4-5

Yehova’nın bağışlayıcılığı gerçekten de eşsizdir. İlk olarak, O her zaman bağışlamaya hazırdır. İkincisi, bizimle ilgili her şeyi bilir. Gerçekten tövbe edip etmediğimizi en iyi O anlar. Üçüncüsü, Yehova bağışladığında geçmişimize sünger çeker, yani günahımızı hiç yaşanmamış sayar. Böylece rahat bir vicdana ve O’nun onayına sahip oluruz. Ne yazık ki, kusurlu olduğumuz için günah işlemeye devam edeceğiz. Ancak Yehova merhametlidir ve kullarının zayıf olduğunu bilir. Bu nedenle kusurlu olduğumuz ve hata yaptığımız için sürekli üzgün olmamıza gerek yok (Mezm. 103:8-14; 130:3). Eğer Tanrı’nın standartlarına göre yaşamak için elimizden geleni yapıyorsak sevinçli olabiliriz (Filip. 4:4-6; 1. Yuhn. 3:19-22). w22.06 7 p. 18-19

Şeytan insan korkusuna yenik düşmemize neden olmak için sadece yönetimleri kullanmıyor. Bazıları, Yehova’nın Şahidi olurlarsa ailelerinin çok kötü bir tepki vermesinden korkuyor. Hatta onlar için bu korku şiddet görme korkusundan daha büyük (Mat. 10:36). Ailelerini çok seviyorlar ve onların da Yehova’yı tanıyıp sevmesini istiyorlar. Aile fertleri Yehova ve O’na tapınan kişiler hakkında saygısızca konuştuğunda buna çok üzülüyorlar. Fakat bazı kardeşlerimizin başta hakikate karşı olan akrabaları daha sonra hakikate geldi. Peki diyelim ki, aileniz hakikate geldiğiniz için sizinle tüm bağlarını kopardı. Bu durumda ne yaparsınız? Mezmur 27:10’daki sözler üzerinde düşünmek bizi rahatlatabilir. Yehova’nın bizi ne kadar sevdiğini aklımızdan çıkarmazsak ailemiz bizi reddetse bile korkuya kapılmayız. Yehova’nın tahammülümüzü ödüllendireceğinden emin olabiliriz. Gökteki Babamız ihtiyaçlarımızı herkesten daha iyi karşılayabilir. O bizim sakin ve mutlu kalmamıza ve Kendisine yakın olmamıza yardım edebilir. w22.06 16-17 p. 11-13

Yeryüzündeki hizmeti sırasında, insanların İsa’ya demediği şey kalmadı. Obur ve şaraba düşkün olduğunu, Şeytan’a hizmet ettiğini, Sebt kanununu çiğnediğini, hatta Tanrı’ya küfrettiğini söylediler (Mat. 11:19; 26:65; Luka 11:15; Yuhn. 9:16). Fakat İsa bu tür sözlere öfkeyle karşılık vermedi. Biz de onu örnek almalıyız. Başkaları bize sert ve kaba sözler söylediğinde öfkeyle karşılık vermemeliyiz (1. Pet. 2:22, 23). Tabii bunu yapmak kolay değildir (Yak. 3:2). Peki bize ne yardım edebilir? Öfkeli bir ev sahibinin verdiği tepkinin ötesine bakmaya çalışın. Sam isimli bir birader şöyle diyor: “Kişinin hakikati duymaya ihtiyacı olduğuna ve onun değişebileceğine odaklanıyorum.” Bazen de ev sahibinin öfkeli olmasının nedeni kapısını yanlış bir zamanda çalmamız olabilir. Biri bizimle kaba bir şekilde konuşursa Yehova’ya kısaca dua edebilir, sakin kalmak ve saygısızca bir şey söylememek için O’ndan yardım isteyebiliriz. w22.04 6 p. 8-9

Çocukların Yehova’ya yaklaşmasına yardım etmenin önemli bir yolu, onlarla Kutsal Kitabı incelemektir (2. Tim. 3:14-17). Ayrıca Kutsal Kitap, çocukların Yehova hakkında daha çok şey öğrenmesine yardım edecek başka bir yola daha dikkat çeker. Özdeyişler kitabında bir baba oğlunu Yehova’nın yarattığı şeyleri gözlemlemeye teşvik etti. Bu sayede oğlu Tanrı’nın niteliklerini fark edebilecekti (Özd. 3:19-21). Anne babalar, şüphesiz çocuklarınızla doğada zaman geçirmeyi çok seviyorsunuz. Böyle zamanlarda çocuklarınızın ‘yaratılan şeylerle’ Yehova’nın harika nitelikleri arasındaki bağlantıyı görmesine yardım edin (Rom. 1:20). İsa bir keresinde öğrencilerinden kuzgunlara ve zambaklara bakmalarını istedi (Luka 12:24, 27-30). Öğrencilerine gökteki Babasının ne kadar cömert ve iyi bir Tanrı olduğunu öğretti. Yehova nasıl ki kuzgunları besliyor ve kırlardaki bitkileri giydiriyorsa sadık kullarının da bu ihtiyaçlarını karşılar. w23.03 20-21 p. 1-4

İsa aracılığıyla Yehova’ya yaklaşabiliyor ve O’na dua edebiliyoruz. Bu nedenle Tanrımıza minnettarız. Yehova isteklerimizi İsa aracılığıyla yerine getirir. Gökteki Babamız, İsa’nın adıyla yaptığımız duaları dinler ve cevaplar. Yehova, İsa’nın fidyesine dayanarak günahlarımızı bağışlar (Rom. 5:1). Kutsal Yazılar İsa’nın ‘göklerde Ulu Tanrı’nın tahtının sağında oturan’ başkâhinimiz olduğunu söyler (İbr. 8:1). O, ‘Babamızın yanındaki yardımcımızdır’ (1. Yuhn. 2:1). Zayıflıklarımızı anlayabilen ve “bizim için yalvaran” böyle duygudaş bir başkâhinimiz olduğu için Yehova’ya ne kadar şükretsek azdır (Rom. 8:34; İbr. 4:15). İsa’nın fidyesi Yehova’ya yaklaşabilmemizin ve O’na dua edebilmemizin yolunu açtı. Evet, Yehova biricik Oğlunu yeryüzüne göndererek bize paha biçilmez bir hediye verdi. Bunun üzerinde düşündüğümüzde yüreğimiz minnettarlıkla dolup taşıyor. w22.07 23 p. 10-12

Güvenilir biri sözünü tutar ve her zaman doğruyu söyler (Mezm. 15:4). İnsanlar böyle birinin kendilerini yarı yolda bırakmayacağını bilirler. Kardeşlerimiz de bizim hakkımızda böyle düşünsün isteriz. İnsanları bize güvenmeleri için zorlayamayız. Onların güvenlerini kazanmamız gerekir. Güven para gibidir; kazanması zor, kaybetmesi kolaydır. Yehova açısından düşünecek olursak, O bizim güvenimizi kesinlikle kazanmıştır. Çünkü Yehova “ahdine bağlı kalan güvenilir Tanrı’dır” (Tekr. 7:9). O bizden de Kendisini örnek almamızı ister (Efes. 5:1). Yehova’nın toplumundaki kişiler olarak birbirimizi seviyoruz ve birbirimize güveniyoruz. Bizi böyle bir aileye çektiği için Yehova’ya çok minnettarız. Ancak her birimiz kardeşlerimizin güvenini kazanmak için elimizden geleni yapmalıyız. Cemaatteki güven dolu ortama katkıda bulunmak için birbirimize sevgi göstermeli, alçakgönüllü, ayırt edici ve dürüst olmalı, ayrıca özdenetim göstermeliyiz. Öyleyse Yehova Tanrı’yı örnek almaya ve güvenilir kişiler olduğumuzu göstermeye devam edelim. w22.09 8 p. 1-2; 13 p. 17

Kardeşlerimizden oluşan büyük bir ailenin bir kısmı olsak da bazen kendimizi yalnız hissedebiliriz. Belki olumsuz duygularla mücadele ediyor olabilir ve bunlara tek başımıza katlanmamız gerektiğini düşünüp üzülebiliriz. Yehova bizim böyle hissetmemizi asla istemez. O’nun İlya’ya nasıl yardım ettiğine bakalım. Yehova onu, içini dökmeye teşvik etti ve iki kez “Burada ne işin var İlya?” diye sordu (1. Kral. 19:9, 13). Daha sonra İlya duygularını anlatırken Yehova onu dinledi. Ayrıca Kendisine ibadet eden başka birçok kişi olduğunu söyleyerek ona yalnız olmadığını hatırlattı (1. Kral. 19:11, 12, 18). Şüphesiz İlya Yehova’ya içini döktükten ve O’nun cevabını işittikten sonra çok rahatladı. Yehova ona önemli görevler de verdi. Hazael’i Aram kralı olarak, Yehu’yu İsrail kralı olarak ve Elişa’yı da peygamber olarak tayin etmesini söyledi (1. Kral. 19:15, 16). Yehova bu görevleri vererek İlya’nın olumlu şeylere odaklanmasını sağladı. Ayrıca Elişa, İlya’ya destek oldu ve İlya bu sayede de Yehova’nın yardımını gördü. w22.08 8 p. 3; 9 p. 5

Hiç cemaatinizle birlikte bir İbadet Salonunun inşasına ya da yenilenmesine katıldınız mı? Eğer katıldıysanız bu yeni salonda yaptığınız ilk ibadeti büyük ihtimalle unutmadınız. İbadet Salonlarımızı yenilemek için gösterdiğimiz çabalar Yehova’yı sevindirir. Fakat O’nu daha çok sevindiren şey, bu salonlara gelen kardeşlerimizi güçlendirmek için gösterdiğimiz çabalardır. Bu hepimizin yapması gereken bir iştir. Pavlus da günümüzün ayetinde bizi birbirimizi güçlendirmeye teşvik etti. Elçi Pavlus kardeşlerini güçlendirmek konusunda harika bir örnekti. O, iman kardeşlerine her zaman duygudaşça davrandı. Biz de Pavlus’u örnek alabilir ve kardeşlerimizi güçlendirebiliriz (1. Kor. 11:1). w22.08 20 p. 1-2

Tanrı’nın gözünde doğru olmak isteyen birinin tüm iş ilişkilerinde dürüst davranması gerekir. Doğru biri adaleti sever. Bu nedenle, başkalarının haksızlığa uğradığını görmekten nefret eder. Ayrıca Tanrı’yı “tam anlamıyla hoşnut etmek” için kararlar vermeden önce O’nun düşüncelerini hesaba katar. Kutsal Kitap Yehova’nın doğruluğun kaynağı olduğunu söyler. Bu nedenle O, “doğruluğun mekânı” olarak adlandırılır (Yer. 50:7). Yehova, Yaratıcımız olduğundan doğru ve yanlış konusundaki standardı sadece O belirleyebilir. O’nun doğru ve yanlış konusundaki düşünceleri bizimkinden çok üstündür (Özd. 14:12; İşa. 55:8, 9). Ancak Tanrı’nın yansıması olarak yaratıldığımızdan O’nun doğruluk standartlarına göre yaşayabilmemiz mümkün (Başl. 1:27). Bunu yapmak bizi çok mutlu eder. Gökteki Babamızı çok sevdiğimiz için O’nu en iyi şekilde örnek almak istiyoruz (Efes. 5:1). w22.08 27 p. 5-6

Sorunlarla ya da kaygılarla mücadele ederken kafamızı dağıtmak için bir şeyler yapmak isteyebiliriz; bu gayet doğaldır. Fakat dikkatli olmazsak sorunlarımızdan, dertlerimizden uzaklaşalım derken Yehova’nın nefret ettiği bir şeyi yapma tuzağına düşebiliriz (Efes. 5:10-12, 15, 16). Pavlus Filipililere yazdığı mektupta Hıristiyanları ‘doğru, saf ve temiz, sevimli ve övgüye değer’ şeyler üzerinde düşünmeye teşvik etti (Filip. 4:8). Pavlus bu ayetlerde özellikle eğlence konusuna değinmese de bu sözler kafamızı dağıtmak için ne yapacağımızı seçerken bize yardımcı olabilir. Şunu deneyin: Bu ayette geçen “ne varsa” ifadesinin yerine “şarkılar”, “filmler”, “romanlar” ya da “video oyunları” ifadelerini koyun. Bunu yapmak Tanrı’nın gözünde nelerin uygun nelerin yanlış olduğunu ayırt etmenize yardım edebilir. Sonuçta hepimizin isteği Yehova’nın yüksek standartlarıyla uyumlu bir yaşam sürmektir (Mezm. 119:1-3). w22.10 9 p. 11-12

‘Doğru olmayan’ kişilerin bazıları önceki hayatlarında korkunç şeyler yaptılar. Bu nedenle Tanrı’nın standartlarına göre yaşamayı öğrenmeleri gerekecek. Bu ihtiyacı karşılamak için Tanrı’nın Krallığı şimdiye kadar yapılmış en büyük eğitim programını yürütecek. Peki doğru olmayan bu kişilere kim eğitim verecek? Büyük kalabalık ve diriltilen doğru olan kişiler. Doğru olmayanların isimlerinin hayat kitabına yazılabilmesi için Yehova’yla yakın bir ilişki geliştirmeleri ve kendilerini O’na adamaları gerekecek. İsa Mesih ve onunla birlikte hüküm sürenler, doğru olmayan kişilerin öğrendikleri şeylere nasıl karşılık verdiğini gökten büyük bir dikkatle izleyecekler (Vah. 20:4). Öğrendiklerine olumlu karşılık vermeyi reddeden kişiler ‘yüz yaşında bile olsalar’ yok edilecekler (İşa. 65:20). Yehova ve İsa yürekleri görür; bu nedenle yeni dünyada yıkıma yol açacak kişilerin yaşamasına izin vermeyecekler (İşa. 11:9; 60:18; 65:25). w22.09 17 p. 11-12

Ayetteki “baştaki yetkililer” ifadesiyle yönetimler kastedilir. Hıristiyanlar olarak onlara itaat ediyoruz. Çünkü onlar toplumdaki düzeni koruyorlar, kanunların uygulanmasını sağlıyorlar ve hatta bazen Yehova’nın Şahitlerinin haklarını savunuyorlar (Vah. 12:16). Bu nedenle bizler vergilerimizi ödüyoruz ve hükümetlere saygı gösteriyoruz (Rom. 13:7). Ancak onlar Yehova izin verdiği için bu yetkiye sahipler. Romalı Vali Pontius Pilatus, İsa’yı sorguya çekerken onu bırakmaya da direğe germeye de yetkisi olduğunu söylemişti. Bunun üzerine İsa, “Sana gökten bağışlanmış olmasaydı, bana bir şey yapmaya yetkin olmazdı” demişti (Yuhn. 19:11). İsa’nın sözlerinden şu sonucu çıkarabiliriz: Tüm insan yönetimlerinin yetkisi sınırlıdır. w22.10 13 p. 6

Kral Davut, hikmetli ve sadık bir kralın yönetimi altında hayatın nasıl olacağını kaleme almıştı (Mezm. 37:10, 11, 29). Mezmur 37:11 ayetini genelde insanlarla cennet hakkında konuşurken okuyoruz. Çünkü İsa da Dağdaki Vaazında bu ayetten alıntı yaparak bu sözlerin gelecekte de gerçekleşeceğini vurguladı (Mat. 5:5). Ancak Davut’un sözleri Süleyman’ın yönetimine de işaret ediyordu. Çünkü onun hüküm sürdüğü günlerde Tanrı’nın toplumu huzur ve bolluk içindeydi. Sanki ‘süt ve bal akan bir diyarda’ yaşıyorlardı. Tanrı, halkına şunu söylemişti: ‘Eğer kanunlarımın rehberliğinde yürürseniz, o zaman Ben memlekete barış getireceğim, korku içinde yatmayacaksınız’ (Lev. 20:24; 26:3, 6). Bu vaat Kral Süleyman’ın yönetimi sırasında gerçekleşti (1. Tar. 22:9; 29:26-28). Evet, Mezmur 37:10, 11 ve 29’daki sözler hem geçmişte gerçekleşti hem de gelecekte gerçekleşecek. w22.12 10 p. 8

Gerçek Hıristiyanlar olarak, teşkilattan gelen talimatları uygulamalıyız. Kutsal Kitap şöyle der: “Savaşını sağlam rehberliğe göre sürdür; kurtuluş danışmanların çokluğuyla olur” (Özd. 24:6). Bu ilke bize duyuru ve öğrenci yetiştirme işinde nasıl yardım edebilir? Hizmette kendi yöntemlerimizi uygulamak yerine, teşkilatın verdiği önerileri uygulamaya çalışıyoruz. İbadetlerimizde birçok konuda rehberlik alıyoruz. Tecrübeli kardeşlerimiz Kutsal Kitaba dayalı konuşmalar yapıyor. Gösteriler ve videolar da bizi eğitiyor. Ayrıca Yehova’nın teşkilatı, insanların Kutsal Kitabı daha iyi anlamasına yardım edebilmemiz için çok güzel yayınlar ve videolar hazırlıyor. Kutsal Kitaptaki hikmetli öğütleri için Yehova’ya çok minnettarız. Bu rehberlik olmasaydı kim bilir halimiz ne olurdu! Öyleyse gerçek hikmet yansıtan bu sözleri hayatımızda uygulamaya kararlı olalım (Özd. 3:13-17). w22.10 23 p. 18-19

Nasıl ki yemek yiyip bunu sindirdiğimizde fiziksel olarak güçleniyorsak, Kutsal Kitabı okuyup üzerinde derin düşündüğümüzde de imanımız güçlenir. Yehova, O’nun Sözünü tam olarak anlamamızı ve özümsememizi istiyor. Bunun için şu üç adımı atmalıyız: İlk olarak, dua ederek yüreğimizi hazırlamalıyız. İkincisi, Kutsal Kitabı okumalıyız. Üçüncüsü, durup okuduklarımız üzerinde derin düşünmeliyiz. Peki bunları yaptığımızda sonuç ne olur? Tanrı’nın Sözü üzerinde ne kadar derin düşünürsek onu o kadar iyi anlarız ve yüreğimize işler. Kutsal Kitabı okumak ve üzerinde derin düşünmek neden çok önemli? Şimdi Krallıkla ilgili iyi haberi duyuruyoruz ve çok yakında sert bir hüküm mesajı duyurabiliriz. Kutsal Kitabı okumak ve üzerinde derin düşünmek bize hem şimdi hem de gelecekte güç verir. Ayrıca Yehova’nın harika nitelikleri üzerinde derin düşündüğümüzde O’nunla olan ilişkimiz güçlenir. w22.11 7 p. 16-17

İsa önemli bir gerçeği dile getirdi. Aramızdaki çıkarsız sevgiyi sadece İsa’nın takipçileri değil, cemaatin dışındaki kişiler de fark edecekti. Gerçekten de Yehova’nın toplumundaki sevgi çok özeldir. Ancak Yehova’nın Şahitleri de kusurlu insanlardır (1. Yuhn. 1:8). Bu nedenle, birbirimizi daha yakından tanıdıkça kusurlarımızı da fark ederiz (Rom. 3:23). Ne yazık ki bazıları bu kusurlara takılıp Yehova’dan uzaklaştı. İsa elçilerine nasıl sevgi gösterdi? Bugün İsa’yı örnek almak nasıl mümkün olabilir? Yehova’nın Şahitleri olarak biz de bu soruların cevapları üzerinde düşünmekten yarar görebiliriz. Bunu yapmak, birbirimizin kusurlarına katlanırken daha fazla sevgi göstermemize yardım edebilir (Efes. 5:2). w23.03 26-27 p. 2-4

Bu ortamın sonuna yaklaştıkça cemaat içinden gelen zorluklarla karşılaşmayı bekleyebiliriz. Bu zorluklar Yehova’ya olan vefamızı sınayabilir. Bu nedenle aklı başında davranmamız çok önemli. Bir iman kardeşinizin size kötü davrandığını düşünüyorsanız kızgınlık beslemeyin. Yanlışınız düzeltildiğinde duygularınıza odaklanmayın, size verilen öğüdü kabul edin ve gerekli değişiklikleri yapın. Ayrıca Yehova’nın teşkilatı sizi şahsen etkileyen değişiklikler yaptığında bunu tüm yüreğinizle destekleyin ve talimatlara uyun. Vefanız sınandığında Yehova’ya ve teşkilatına olan güveninizi koruyun. Sakin kalın, net şekilde düşünün ve olayları Yehova’nın bakış açısından görmeye çalışın. Dua ederek Yehova’dan yardım isteyin. Kendinizi asla cemaatten soyutlamayın. Bunları yaptığınızda Şeytan sizi Yehova’dan ve teşkilatından kesinlikle ayıramayacak (Yak. 4:7). w22.11 24-25 p. 14-16

İhtiyarlar, kardeşlerinizin bir felaket yaşanmadan önce hazırlıklı olmasına yardım edin. Cemaatteki herkesi, güvende olmak ve ihtiyarlarla iletişime geçmek için neler yapması gerektiği konusunda bilgilendirin. Peki bireysel olarak siz ne yapabilirsiniz? Yaşadığınız yerin yakınlarında bir felaket olduğunda, ihtiyarlara felaketten etkilenen kişilere nasıl yardım edebileceğinizi sorun. Örneğin, evlerinden ayrılmak zorunda kalanlara ya da afet yardım gönüllülerine geçici olarak evinizi açabilir misiniz? İhtiyacı olan kardeşlere yiyecek ya da başka şeyler götürebilir misiniz? Felaket uzak bir yerde yaşandıysa bundan etkilenen kişiler için dua edebilirsiniz (2. Kor. 1:8-11). Ayrıca bağışta bulunarak yardım çalışmalarını maddi açıdan destekleyebilirsiniz (2. Kor. 8:2-5). Felaketten etkilenen bölgeye gidebilecek durumdaysanız, ihtiyarlara neler yapmanız gerektiğini sorun. Eğer yardım çalışmalarına davet edilirseniz, muhtemelen bu konuda bir eğitim alacaksınız. Böylece en iyi şekilde yardım edebileceksiniz. w22.12 24 p. 8; 25 p. 11-12

Günün ayetindeki sözler birinci yüzyılda Korintos’ta yaşayan erkek ya da kadın, tüm Hıristiyanlara hitaben yazılmıştı. Onlardan bazıları eskiden cinsel ahlaksızlık yapıyordu, eşcinseldi veya içkiciydi (1. Kor. 6:9-11). Sizce onlar vaftiz olduktan sonra bir daha hiç yanlış arzular duymadılar mı? Herhalde böyle olamaz. Onlar meshedilmiş Hıristiyanlar olsa da hâlâ kusurluydular. Şüphesiz zaman zaman yanlış arzularla mücadele etmek zorunda kaldılar. Bunu bilmek bizi rahatlatıyor. Çünkü şu anda nasıl bir yanlış arzuyla mücadele ediyor olursak olalım, biliyoruz ki bir başkası da aynı arzuyla mücadele etti ve buna direndi. Evet ‘tüm kardeşler topluluğunun da aynı acıları çektiğini bilmek’, sağlam bir imanla dayanmamıza yardım ediyor (1. Pet. 5:9). w23.01 12 p. 15

İsa Yehova’dan öğrencilerini gözetmesini istedi (Yuhn. 17:11). Yehova’nın yanımızda olduğunu bilmek bize cesaret veriyor. Çünkü O, tüm düşmanlarımızdan çok daha güçlüdür (1. Yuhn. 4:4). Hiçbir şey O’nun dikkatinden kaçmaz. Eğer Yehova’ya güvenirsek korkularımızın üstesinden gelebilir ve cesur olabiliriz. Bir Yehova’nın Şahidi olduğunuzu söylemekten çekindiğiniz oluyor mu? Başkalarının sizin hakkınızda ne düşüneceği endişesiyle, iyi haberi duyurmaktan ya da vaftiz olmaktan kaçınıyor musunuz? Böyle duyguların sizi doğru olanı yapmaktan alıkoymasına izin vermeyin. Yehova’ya içtenlikle dua edin ve size cesaret vermesini isteyin. O’nun, dualarınızı nasıl cevapladığını gördükçe daha güçlü ve cesur olacaksınız (İşa. 41:10, 13). w23.01 29 p. 12; 30 p. 14

İsa Kutsal Yazılarla ilgili yanlış görüşlerini ortaya çıkarmak için Ferisilere “Okumadınız mı?” diye sordu (Mat. 12:1-7). Bu olayda onlar İsa’nın öğrencilerinin Sebt kanununu çiğnediğini iddia etmişti. İsa ise cevap olarak Kutsal Yazılardan iki örneğe değindi ve Hoşea peygamberin sözlerinden alıntı yaptı. Bu şekilde Ferisilerin Sebt kanununun ardındaki ilkeyi anlamadıklarını ve merhametli olmadıklarını açıkça gösterdi. Bu adamlar Kutsal Kitabı okuyorlardı, fakat okuduklarının kendilerini şekillendirmesine izin vermiyorlardı. Çünkü Tanrı’nın Sözünü başkalarında hata bulmak amacıyla ve kibirli bir tutumla okuyorlardı ve bu tutumları onların okuduklarını tam olarak anlamasına engel oluyordu (Mat. 23:23; Yuhn. 5:39, 40). Ayrıca Matta 19:4-6’yı düşünelim. İsa orada Ferisilere yine aynı soruyu sordu: “Okumadınız mı?” Aslında onlar yaratılışla ilgili kaydı çok iyi biliyordu. Fakat bu kaydın Tanrı’nın evlilikle ilgili görüşü hakkında ne öğrettiğini görmezden geliyorlardı. İsa’nın sözlerinden Kutsal Kitabı nasıl bir tutumla okumamız gerektiğini öğreniyoruz. Ferisilerin tersine alçakgönüllü ve öğrenmeye istekli olmalıyız. w23.02 12 p. 12-13

Yehova İsrailoğullarına, evdeyken ya da çalışırken meydana gelebilecek kazaları önleyecek kanunlar verdi (Çık. 21:28, 29; Tekr. 22:8). Eğer biri, kaza sonucu başka birinin ölümüne yol açarsa bunun çok ciddi sonuçları oluyordu (Tekr. 19:4, 5). Kanun ayrıca doğmamış bir çocuğa istemeden zarar veren kişilerin bile cezalandırılması gerektiğini söylüyordu (Çık. 21:22, 23). Evet, Kutsal Yazılar Yehova’nın bizden güvenliğe önem vermemizi istediğini açıkça gösterir. Bugün biz de evdeyken ya da çalışırken bazı güvenlik önlemlerine uyarak Tanrı’nın yaşam hediyesine değer verdiğimizi gösteririz. Kesici nesneleri, zehirli kimyasal maddeleri ya da ilaçları çocukların erişemeyeceği yerlerde saklamalıyız. Ayrıca bu tür şeyleri çöpe atarken bunu başkalarına zarar vermeyecek şekilde yapmalıyız. Bir ateş yakarken, bir şey kaynatırken ya da elektrikli bir alet kullanırken dikkatli olmalıyız ve bunları öylece bırakıp gitmemeliyiz. Bazı ilaçlar aldıktan sonra, alkollüyken ya da uykusuzken araba kullanmamalıyız. Ayrıca araba kullanırken elimizde cep telefonu da olmamalı. w23.02 21-22 p. 7-9

Yehova sabırlı, nazik ve anlayışlı bir öğretmendir. Her zaman öğrencilerinin iyi yönlerine odaklanır (Mezm. 130:3). Asla onlardan yapabileceklerinden fazlasını beklemez. Ayrıca Yehova bize harika bir hediye olan beynimizi verdi (Mezm. 139:14). Yaratıcımız sonsuza dek bilgi almaya devam etmemizi ve bundan zevk almamızı istiyor. Bu nedenle Kutsal Kitap hakikatlerine karşı şimdiden “özlem geliştirin” (1. Pet. 2:2). Kendinize gerçekçi hedefler koyun ve Kutsal Kitabı düzenli olarak okuyup inceleyin (Yeşu 1:8). Yehova’nın yardımıyla, okumaktan ve O’nun hakkında bilgi edinmekten gittikçe daha çok zevk alacaksınız. Bilgi almak tek başına yetmez. Bilgi almamızın asıl nedeni Yehova’yı daha iyi tanımak, O’na olan sevgimizi ve imanımızı güçlendirmektir (1. Kor. 8:1-3). Dolayısıyla Kutsal Kitabı incelerken imanınızı artırması için Yehova’ya dua etmeyi sürdürün (Luka 17:5). O, böyle duaları cevaplamayı çok sever. w23.03 10 p. 11, 13

İsa’nın öğrencileri bu ortamın sonu gelene dek hiçbir şey yapmadan beklemeyeceklerdi. İsa onlara önemli bir görev vermişti. ‘Yeruşalim’de, bütün Yahudiye’de, Samiriye’de ve yeryüzünün en uzak yerlerinde’ iyi haberi duyuracaklardı; bu gerçekten de çok büyük bir işti (Elçi. 1:6-8). Onlar kendilerini bu işe adayarak zamanı en iyi şekilde değerlendirdiler. Kendimize dikkat etmenin bir yolu da zamanımızı nasıl değerlendirdiğimiz üzerinde ciddiyetle düşünmektir. Çünkü hepimiz “beklenmedik olaylarla” karşılaşabiliriz ve hayatımız hiç ummadığımız bir zamanda son bulabilir (Vaiz 9:11). Zamanımızı en iyi şekilde kullanmak için Yehova’nın isteğini yapmalı ve O’nunla dostluğumuzu güçlendirmeliyiz (Yuhn. 14:21). ‘Her zaman Rabbin işiyle meşgul, kararlı ve sarsılmaz olmalıyız’ (1. Kor. 15:58). Böylece bu ortamın ya da hayatımızın sonu geldiğinde, “Keşke Yehova için daha çok şey yapsaydım” demeyeceğiz (Mat. 24:13; Rom. 14:8). w23.02 18-19 p. 12-14