Eylül

Konuşma tarzımız başkalarına Yehova’ya hizmet ettiğimizi gösterebilir. Böylece çevremizdeki kişiler “Tanrı’ya kulluk edenle etmeyen arasındaki ayrımı” açıkça görebilirler (Mal. 3:18). Liseye giden Kübra isimli bir hemşiremizin durumunda tam da böyle oldu. Ondan bir sınıf arkadaşıyla beraber bir ödev hazırlaması istendi. Birlikte çalışırlarken sınıf arkadaşı Kübra’nın diğerlerinden çok farklı olduğunu fark etti. Kübra başkalarının arkasından konuşmayan, küfür etmeyen ve her zaman olumlu konuşan biriydi. Arkadaşı, onun tutumundan çok etkilendi ve bir süre sonra Kutsal Kitabı incelemeyi kabul etti. Konuşma tarzımız insanları hakikate çektiğinde Yehova kim bilir ne kadar mutlu oluyor. Hepimiz konuşmalarımızın Tanrı’yı yüceltmesini istiyoruz. w22.04 5-6 p. 5-7

İsa Mecdelli Meryem’i yedi cinin etkisinden kurtardı. Duyduğu minnettarlık onu İsa’nın öğrencisi olmaya ve hizmette ona destek olmaya yöneltti (Luka 8:1-3). Meryem, İsa’nın kendisi için yaptıklarına çok minnettar olsa da İsa gelecekte onun için daha büyük şeyler yapacaktı. O, iman eden herkesin ‘sonsuz yaşamı’ olması için canını verecekti (Yuhn. 3:16). Meryem bu gerçeği henüz tam olarak anlamamıştı. Yine de minnettarlığını vefasıyla da gösterdi. İsa işkence direği üzerinde acı çekerken Meryem onu terk etmedi ve orada bulunan diğer kişilere de destek oldu (Yuhn. 19:25). İsa’nın ölümünden sonra Meryem, iki kadınla birlikte İsa’nın bedenine sürmek için hoş kokulu otlar aldı ve onun mezarına gitti (Mar. 16:1, 2). İsa diriltildikten sonra, Meryem onunla özel olarak konuşma fırsatına sahip oldu. Oysa öğrencilerden çoğu böyle bir ayrıcalığa sahip olamamıştı (Yuhn. 20:11-18). w23.01 27 p. 4

“Geçmişte yeterince şey yaptım, artık o kadar çabalamama gerek yok” diye düşünmemeliyiz. Bugün yapabildiklerimiz belki kısıtlı olabilir; yine de “Rabbin işiyle meşgul” olalım ve sona kadar uyanık kalalım (1. Kor. 15:58; Mat. 24:13; Mar. 13:33). Yehova’ya gayretle ve tam bir yürekle tapınmalıyız. Laodikya’daki cemaatin sorunu “ılık”, yani kayıtsız olmasıydı. Bu nedenle İsa onlara “zavallı, acınacak durumda” olduklarını söyledi. Onların daha fazla gayret göstermesi gerekiyordu (Vah. 3: 16, 17, 19). Peki biz bundan ne öğreniyoruz? Eğer biz de gayretimizin azaldığını fark edersek Yehova’ya ve teşkilatına takdirimizi artırmaya çalışmalıyız (Vah. 3:18). Daha rahat bir hayata erişmek için Yehova’ya olan tapınmamızı asla ikinci plana atmamalıyız. w22.05 3-4 p. 7-8

Yehova binlerce yıldır, sadık hizmetçilerinin isimlerini bir kitaba yazıyor. Bu kitabın en başında imanlı bir adam olan Habil’in ismi yer alıyor (Luka 11:50, 51). Yehova, o zamandan beri bu kitaba birçok kişinin ismini kaydetti. Bugün bu kitapta milyonlarca kişinin ismi yazılı. Kutsal Kitap bu özel kitabı “anılma kitabı” ve “hayat kitabı” olarak adlandırır (Mal. 3:16; Vah. 3:5; 17:8). Bu özel kitapta Yehova’ya derin bir saygıyla ibadet eden ve O’nun ismine değer veren kişilerin adları yer alır. Bu kişilerin sonsuza dek yaşama ümidi var. Bugün bu kitaba adımızın yazılabilmesi için İsa Mesih’in fidyesine iman etmeli ve buna dayanarak Yehova’yla yakın bir ilişki kurmalıyız (Yuhn. 3:16, 36). Ümidimiz ister gökte ister yerde yaşamak olsun, hepimiz adımızın bu kitapta yazılı olmasını isteriz. w22.09 14 p. 1-2

Vahiy kitabı ‘büyük bir kızıl ejderden’ söz eder (Vah. 12:3). Bu ejder, İsa ve melekleriyle savaştı (Vah. 12:7-9). Ayrıca Tanrı’nın toplumuna saldırıyor ve yedi başlı canavara, yani hükümetlere güç veriyor (Vah. 12:17; 13:4). Bu ejder ‘eski yılan’, yani İblis Şeytan’dır (Vah. 12:9; 20:2). Yehova’nın diğer tüm düşmanlarının arkasında o vardır. Ejdere ne olacak? Vahiy 20:1-3, bir meleğin Şeytan’ı “dipsiz derinliklere” atacağını söyler. Yani ejder, hapsedilecek ve faaliyetsiz duruma getirilecek. Şeytan dipsiz derinliklerdeyken ‘bin yıl sona erinceye kadar milletleri saptıramayacak.’ Sonunda o ve cinleri sonsuz yok oluşun simgesi olan “ateş ve kükürt gölüne” atılacak, yani tamamen yok edilecekler. Şeytan ve cinlerinin olmadığı bir dünyayı hayal etmeye çalışın. Bu gerçekten de harika olacak! w22.05 14 p. 19-20

İsa çok çalışkan biriydi. O gençken bir marangoz olarak çalıştı (Mar. 6:3). İsa’nın büyük bir ailesi vardı ve şüphesiz onun çalışması ailesine büyük yarar sağlıyordu. O, kusursuz bir marangoz olduğundan muhtemelen yaptığı şeyler çok rağbet görüyordu ve epey müşterisi olmalıydı. İsa kuşkusuz yaptığı işten zevk alıyordu. Fakat her zaman önceliği ruhi şeylere verdi (Yuhn. 7:15). Daha sonra tüm enerjisini ve zamanını Yehova’ya hizmet etmeye adadı. Kendisini dinleyenlere şu öğüdü verdi: “Gelip geçici yiyeceği değil, sonsuz yaşam getiren kalıcı yiyeceği kazanmak için çalışın” (Yuhn. 6:27). Ayrıca Dağdaki Vaazında “Kendinize gökte hazineler biriktirin” dedi (Mat. 6:20). Yehova’nın verdiği hikmetli öğütleri uygularsak işimizle ilgili dengeli bir görüşe sahip oluruz. Hıristiyanlar olarak ‘emek verip dürüstçe çalışmamız’ gerektiğini öğreniyoruz. w22.05 22 p. 9-10

Evniki Timoteos üzerinde iyi bir örnek bırakmıştı. Timoteos, annesini harekete geçiren şeyin Yehova’ya duyduğu sevgi olduğunu görebiliyordu. Yehova’ya hizmet etmenin annesini ne kadar mutlu ettiğinin farkındaydı. Bugün de birçok anne ‘söz söylemeden’ ailesindeki kişilerin Yehova’ya hizmet etmesine yardım ediyor (1. Pet. 3:1, 2). Bunu siz de yapabilirsiniz. Peki nasıl? Yehova’yla olan ilişkinize öncelik verin (Tekr. 6:5, 6). Birçok anne gibi siz de özverilerde bulunuyorsunuz. Çocuklarınızın ihtiyaçlarını karşılayabilmek için çok zaman ve para harcıyorsunuz, yeri geliyor uykusuz kalıyorsunuz ve başka birçok fedakârlıkta bulunuyorsunuz. Ancak tüm bunları yaparken Yehova’yla olan ilişkinizden ödün vermeyin. Düzenli olarak dua etmek, Kutsal Kitabı incelemek ve ibadetlere katılmak için zaman ayırın. Bunun sonucunda Yehova’ya yaklaşacak ve hem ailenize hem de başkalarına iyi örnek olacaksınız. w22.04 16 p. 1; 19 p. 12-13

Evrenin yüce hâkimi olarak bir kişinin nasıl yargılanacağına karar verme hakkı Yehova’ya aittir. Bizim bu konuda bir karar vermiyor olmamız çok rahatlatıcı (Rom. 14:10-12). Yehova her zaman doğru ve yanlış konusundaki kusursuz standartlarına göre bir karar verir. Bundan kesinlikle emin olabiliriz (Başl. 18:25). O asla adaletsizlik yapmaz. Yehova’nın, kusurluluğun ve günahın tüm kötü etkilerini ortadan kaldıracağı zamanı özlemle bekliyoruz. O zaman geldiğinde fiziksel ve duygusal yaralarımız tamamen iyileşecek (Mezm. 72:12-14; Vah. 21:3, 4). Kötü anılarımız bir daha aklımıza gelmeyecek. O zamana kadar Yehova, Kendisini örnek alarak bağışlayıcı kişiler olmamıza yardım ediyor. Bunun için O’na çok minnettarız. w22.06 13 p. 18-19

İyi bir hâkimin kanunu iyi bilmesi gerekir. Doğru ve yanlış konusunda derin bir anlayışa sahip olmalıdır. İyi bir hâkimde olması gereken başka bir özellik nedir? Doğru bir yargıda bulunabilmesi için, bir dava hakkındaki tüm gerçekleri bilmesi gerekir. Bu bakımdan Yehova eşsiz bir hâkimdir; çünkü O her zaman tüm gerçekleri bilir. Yehova bir konuda karar verirken tüm gerçeklerin farkındadır. İnsanlar gibi, sadece gördüklerine ve duyduklarına göre karar vermez (Başl. 18:20, 21; Mezm. 90:8). O, bir insanın davranışlarını nelerin etkilediğini çok iyi bilir. Örneğin, anne babasından aldığı özelliklerin, yetişme tarzının, çevresinin, duygusal ve ruhsal durumunun o kişiyi nasıl şekillendirdiğinin farkındadır. Yehova ayrıca insanların yüreğindekileri de görür, yani bir insanın neyi, neden yaptığını ve onun tüm arzularını tam olarak bilir. Yehova’dan hiçbir şey gizlenemez (İbr. 4:13). Dolayısıyla Yehova bir kişiyi bağışlarken onun hakkındaki tüm gerçekleri bilerek bu kararı verir. w22.06 4 p. 8-9

Şeytan’ın, Eyüp’e karşı kullandığı taktikleri dikkate almalıyız; çünkü aynı taktikleri bize karşı da kullanıyor. Yehova’yı gerçekten sevmediğimizi ve hayatımız söz konusu olduğunda O’na sırt çevireceğimizi iddia ediyor. Ayrıca Yehova’nın da bizi sevmediğini ve O’nu memnun etmek için gösterdiğimiz çabalara değer vermediğini ileri sürüyor. Şeytan’ın ne yapmaya çalıştığını bildiğimiz için onun bu yalanlarına kanmıyoruz. Yaşadığımız sınavlar bize kişiliğimiz hakkında çok şey öğretebilir. Eyüp yaşadıklarının sonucunda zayıf yönlerini fark etti ve bunları düzeltebildi. Örneğin, daha alçakgönüllü olması gerektiğini fark etti (Eyüp 42:3). Biz de sınavlar yaşarken kendimizi daha iyi tanıyabiliriz. Bir zayıflığımızı fark ettiğimiz anda düzeltmek için hemen harekete geçmeliyiz. w22.06 23 p. 13-14

Yehova bize yardım edeceğine söz veriyor. O, “Siz Benim şahitlerimsiniz” demeden önce şu sözleri söyledi: “Sulardan geçmen gerektiğinde seninle olacağım. Irmaklardan geçtiğinde sulara gömülmeyeceksin. Ateşte yürümen gerektiğinde kavrulmayacaksın, alevler seni yakmayacak” (İşa. 43:2). Hizmetimizi yerine getirirken bazen taşkın ırmaklar gibi engellerle ya da ateşe benzeyen sınavlarla karşılaşıyoruz. Fakat tüm bu zorluklara rağmen Yehova’nın yardımıyla hizmetimize devam ediyoruz (İşa. 41:13). Bugün birçok insan duyurduğumuz mesaja olumlu karşılık vermiyor. Ancak onların bizi reddetmesi başarısız olduğumuz anlamına gelmiyor. Hizmetimize sadık bir şekilde devam ettiğimiz için Yehova’nın memnun olduğunu biliyoruz ve bu da bize güç ve teselli veriyor. Hizmetimizin sonuçlarına göre değil, ‘emeğimize göre karşılık alacağız’ (1. Kor. 3:8; 4:1, 2). w22.11 4 p. 5-6

Kutsal Kitapta önceden bildirilen sözler yerine geliyor. Tüm milletlerden ve dillerden insanlar ‘temiz dili’, yani Kutsal Kitap hakikatlerini öğreniyor (Zek. 8:23; Tsef. 3:9). Bugün 240 ülkede 8 milyondan fazla Yehova’nın Şahidi var ve her yıl 100 binden fazla kişi vaftiz ediliyor. Ancak sayılardan daha önemlisi, bu kişiler Yehova’nın hoşuna giden nitelikler sergiliyorlar. Onlar “yeni kişiliği” giyiyorlar (Kol. 3:8-10). Birçoğu önceden ahlaksız, şiddet düşkünü, önyargılı ve milliyetçiydi. Ama bu yaşam tarzlarını geride bıraktılar. İşaya 2:4 ayetindeki sözler de yerine geliyor. Onlar ‘artık savaşı öğrenmiyorlar.’ İyi davranışlarımızı görmek insanları Tanrı’nın toplumuna çekiyor. Ayrıca yeni kişiliği giyerek önderimiz İsa Mesih’in öğrencileri olduğumuzu kanıtlıyoruz (Yuhn. 13:35). Tüm bunlar tesadüfen olmuyor. İsa bize ihtiyacımız olan yardımı sağlıyor. w22.07 9 p. 7-8

Yehova’ya laubali bir tutumla dua etmemeliyiz. Tersine, derin bir saygıyla O’na yaklaşmalıyız. İşaya, Hezekiel, Daniel ve Yuhanna’nın gördüğü hayranlık verici görüntüleri bir düşünün. Hepsinde Yehova görkemli bir kral olarak betimleniyordu. Örneğin, İşaya Yehova’yı ‘yüksekte, yücelerde bir tahtta oturmaktayken’ gördü (İşa. 6:1-3). Hezekiel’in gördüğü görüntüde ise, Yehova’nın tahtı gökte bir arabanın üzerindeydi ve etrafı “gökkuşağına benzer” bir parlaklıkla çevriliydi (Hez. 1:26-28). Daniel’in gördüğü görüntüde, “Devirlerin Efendisi” olan Yehova’nın “giysisi kar gibi beyazdı” ve “tahtı alev alevdi” (Dan. 7:9, 10). Elçi Yuhanna da Yehova’yı, zümrüt görünümünde bir gökkuşağıyla çevrili tahtta otururken gördü (Vah. 4:2-4). Yehova’nın olağanüstü ihtişamını düşününce, O’na dua etmenin çok büyük bir ayrıcalık olduğunu ve bunu derin bir saygıyla yapmamız gerektiğini anlıyoruz. w22.07 20 p. 3

Gençler, Şeytan Yehova’ya daha da yaklaşmanıza engel olmak için yolunuza taş koymaya çalışıyor. Bunun için başvurduğu bir yol, Kutsal Kitaptan öğrendikleriniz hakkında şüphe duymanıza yol açmak. Örneğin, evrim teorisiyle er ya da geç karşılaşacaksınız. Belki çocukken bu konu hakkında hiç düşünmediniz. Fakat şimdi okulda, belgesellerde, internette ya da çevrenizdeki kişilerden evrimle ilgili birçok şey duyuyor olabilirsiniz. Bu duyduklarınız belki mantıklı görünebilir. Ancak bunları söyleyen kişiler bir Yaratıcının varlığını gösteren kanıtları daha önce hiç incelememiş olabilirler. Özdeyişler 18:17’de çok güzel bir ilke var. Orada şöyle diyor: “Davasında ilk konuşan haklı görünür; sonra başkası çıkıp onu sorgular.” Dolayısıyla başkalarından duyduklarınızı sorgulamadan kabul etmek yerine, Kutsal Kitabı ve yayınlarımızı dikkatle kendiniz araştırın. w22.08 2 p. 2; 4 p. 8

Tanrı’nın Sözünden tam olarak yararlanabilmek için okuduklarımızı anlamalıyız. İsa’nın ‘bir Kanun uzmanıyla’ olan sohbetini düşünelim (Luka 10:25-29). Bu adam İsa’ya sonsuz yaşam kazanabilmek için ne yapması gerektiğini sordu. İsa da onun dikkatini Kutsal Yazılara çekerek şöyle dedi: “Kanunda ne yazılıdır? Okuduğundan ne anlıyorsun?” Adam Tanrı’yı ve komşuyu sevmekle ilgili ayetlerden alıntı yaparak doğru cevabı verdi (Lev. 19:18; Tekr. 6:5). Fakat sonra “Peki benim komşum kim?” diye sordu. Belli ki adam okuduklarının aslında ne anlama geldiğini anlamamıştı. Bu yüzden de o ayetleri hayatında nasıl uygulayacağını bilmiyordu. Kutsal Kitabı anlamak için Yehova’nın yardımına ihtiyacımız var. Bu nedenle odaklanmak için O’ndan kutsal ruhunu dileyebiliriz. Daha sonra da öğrendiklerimizi hayatımızda uygulayabilmek için O’ndan yardım isteyebiliriz. w23.02 9 p. 4-5

“Hakikate nasıl geldin?” Herhalde bu soruya birçok kez cevap vermişizdir. Ya da tanıştığımız bir kardeşe bu soruyu sormuşuzdur. Kardeşlerimizin Yehova’yı nasıl tanımaya ve sevmeye başladığını öğrenmek hoşumuza gider. Ayrıca hakikatin bizim için ne anlama geldiğini anlatmaktan da hoşlanırız (Rom. 1:11). Böyle sohbetler sonucunda hakikati ne kadar çok sevdiğimizi bir kez daha anlarız. Ayrıca ‘hakikat yolunda yürüme’ kararlılığımız da güçlenir. Hakikati sevmemizin birçok nedeni var. Bunlardan en önemlisi hakikatin kaynağı olan Yehova’yı sevmemizdir. Sözü olan Kutsal Kitap aracılığıyla Yehova’nın hem sınırsız güce sahip Yaratıcımız olduğunu, hem de sevgi dolu bir baba gibi bizimle yakından ilgilendiğini öğrendik (1. Pet. 5:7). w22.08 14 p. 1, 3

Elçi Pavlus kardeşlerini “iyi işler” yaparak sevgi göstermeye teşvik etti (İbr. 10:24). O sadece sözleriyle değil davranışlarıyla da kardeşlerine yardım etti. Mesela Yahudiye’de kıtlık baş gösterdiğinde kardeşler için yapılan yardım çalışmalarına katıldı (Elçi. 11:27-30). Duyuru ve öğrenci yetiştirme işiyle çok meşgul olsa da maddi ihtiyaç içinde olan kardeşlerine yardım etmenin yollarını aramaktan vazgeçmedi. Böyle yaparak onların Yehova’ya olan güvenlerini güçlendirdi. Biz de bugün afet yardım çalışmalarını desteklemek için zamanımızı, gücümüzü ve becerilerimizi kullanırsak kardeşlerimizin imanını güçlendiririz. Bunu yapmanın başka bir yolu da dünya çapındaki duyuru faaliyetimiz için düzenli olarak bağış yapmaktır. Bu veya başka yollarla iyi işler yaptığımızda kardeşlerimizin Yehova’nın onları asla terk etmeyeceğine olan güvenlerini güçlendiririz. w22.08 23 p. 14

Kutsal Kitapta önceden bildirilen sözlerin birçoğu gerçekleşti; hatta bunlardan bazıları yazıldıktan yüzlerce yıl sonra yerine geldi. Tarih bunun doğruluğunu açıkça gösterir. Tabii ki bu bizi şaşırtmıyor, çünkü bu peygamberlik sözlerinin asıl kaynağının Yehova olduğunu biliyoruz. Mesela, eski Babil şehriyle ilgili bildirilenleri düşünelim. MÖ 8. yüzyılda İşaya peygamber, bu güçlü şehrin ele geçirileceğini önceden bildirdi. Hatta o, bu şehri fethedecek kişinin isminin Koreş olacağını yazdı ve şehrin nasıl ele geçirileceğini tüm ayrıntılarıyla açıkladı (İşa. 44:27–45:2). İşaya ayrıca Babil’in sonunda yok edileceğini ve ıssız bırakılacağını da söyledi (İşa. 13:19, 20). MÖ 539’da Medler ve Persler Babil’i ele geçirdiler ve bugün, bir zamanların bu heybetli şehri tamamen viran haldedir. w23.01 4 p. 10

Yehova bizi, Kendisine hizmet eden insanlardan oluşan büyük bir aileye çekti. Bu gerçekten de çok güzel bir ayrıcalık. Ayrıca bu ailenin bir parçası olmanın birçok yararını görüyoruz (Mar. 10:29, 30). Dünya çapında bizim gibi Yehova’yı seven ve O’nun isteğine uygun bir yaşam sürmek için elinden geleni yapan birçok kardeşimiz var. Dilimiz, kültürümüz, kıyafetlerimiz birbirinden farklı olsa bile kardeşlerimizi çok seviyoruz. Hatta ilk tanıştığımız zaman bile onlara kendimizi çok yakın hissediyoruz. Özellikle de kardeşlerimizle birlikte Yehova’ya ibadet etmek bizi çok mutlu ediyor. Ayrıca birlik içinde olmaya da çok ihtiyacımız var (Mezm. 133:1). Onlar yükümüzü taşımamıza yardım ediyorlar (Rom. 15:1; Gal. 6:2). Ayrıca Yehova’ya faal bir şekilde hizmet edebilmek ve O’na yakın kalabilmek için bize destek oluyorlar (İbr. 10:23-25). Bir düşünün cemaatin bu desteği olmasaydı, Şeytan’ın ve onun kötü dünyasının karşısında kendimizi kim bilir ne kadar yalnız ve savunmasız hissederdik. w22.09 2-3 p. 3-4

Bazen sosyal medyayı kullanırken özdenetim göstermek bizim için zor olabilir. Eğer dikkatli olmazsak istemeden de olsa özel bir meseleyi birçok kişiye yayabiliriz. Bir şey bir kere sosyal medyaya düştüğünde artık onun nasıl kullanılacağını ya da ne kadar hasara yol açacağını kontrol edemeyiz. Ayrıca hakikate karşı olan kişiler kardeşlerimizi tehlikeye sokabilecek bir bilgiyi açıklamamız için bizi zorladıklarında özdenetim göstermek çok önemlidir. Özellikle de faaliyetimizin kısıtlandığı ya da yasaklandığı bölgelerde polis tarafından sorgulandığımızda özdenetim göstermeliyiz. Bu ve benzeri durumlarda ‘ağzımıza gem vurmalıyız’ (Mezm. 39:1). Ailemiz, arkadaşlarımız, kardeşler ve başkalarıyla olan ilişkilerimizde her zaman güvenilir olmalıyız. Güvenilir olmak için de özdenetim şarttır. w22.09 13 p. 16

Gerçekten mutlu olabilmek için ruhi gıdayla beslenmeliyiz. Bu bizim için olmazsa olmazdır. Bu yüzden İsa şöyle dedi: “İnsan yalnız ekmekle yaşamaz, Yehova’nın ağzından çıkan her sözle yaşar” (Mat. 4:4). Dolayısıyla Tanrı’nın Sözünü okumadan geçirdiğimiz tek bir gün bile olmamalı. Yehova bizi çok seviyor ve mutlu bir hayata sahip olmamızı istiyor. Bu nedenle, Sözünde nasıl mutlu olabileceğimizi açıklıyor. Kutsal Kitaptan O’nun bizimle ilgili amacını öğreniyoruz. O’na nasıl yaklaşabileceğimizi ve hatalarımızı bağışlayabilmesi için ne yapmamız gerektiğini görüyoruz. Ayrıca gelecekle ilgili harika bir ümide sahip oluyoruz (Yer. 29:11). Kutsal Kitaptan öğrendiğimiz tüm bu hakikatler bize tarifsiz bir mutluluk veriyor. Bazen bu hayattaki kaygılar ve sıkıntılar altında ezildiğimizi hissedebiliriz. Böyle zamanlarda Tanrı’nın Sözünü okumak ve üzerinde derin düşünmek için daha fazla zaman ayıralım. w22.10 7 p. 4-6

Kutsal Kitap bizi deneyim kazanmaya teşvik eder. Bunun için Kutsal Kitaptaki ilkeleri hayatımızda uygulamalıyız. Böylece bu ilkelerin sorunlardan kaçınmamıza ve hikmetli kararlar vermemize nasıl yardım ettiğini bizzat yaşayıp göreceğiz. Ara ara durup verdiğimiz kararları gözden geçirmek bize yarar sağlar. Mesela bir süredir Kutsal Kitabı inceliyor ve ibadetlere katılıyorsanız, ancak henüz vaftiz edilmediyseniz sizi bundan alıkoyan şeyin ne olduğunu düşünün. Eğer vaftiz olduysanız duyuru ve öğrenci yetiştirme işindeki becerilerinizi artırmak için çaba harcıyor musunuz? Kararlarınız hayatınızı Kutsal Kitaptaki ilkelerin yönlendirdiğini gösteriyor mu? Başkalarıyla ilişkilerinizde İsa’yı örnek alıyor musunuz? Eğer gelişmeniz gereken alanlar olduğunu fark ederseniz Yehova’nın hatırlatmalarına kulak verin, çünkü bunlar “deneyimsiz insanı hikmetli kılar” (Mezm. 19:7). w22.10 20 p. 8

Hezekiel, Tanrı’nın ruhunun ne kadar güçlü olduğunu gördü. Bir görüntüde kutsal ruhun güçlü meleklere yardım ettiğine ve gökteki bir arabanın devasa tekerleklerini hareket ettirdiğine tanık oldu (Hez. 1:21). Peki o, gördükleri karşısında neler hissetti? Şu sözleri kaleme aldı: “Bunu görünce yere kapandım.” Evet, Hezekiel gerçekten de gördüklerinden çok etkilenmişti (Hez. 1:28). Daha sonra ne zaman bu görüntüyü hatırlasa mutlaka şunu düşünmüş olmalı: “Yehova’nın kutsal ruhunun yardımıyla hizmetimi yerine getirebilirim.” Yehova Hezekiel’e “Ey insanoğlu, ayağa kalk da seninle konuşayım” dedi. Bu sözler ve Tanrı’nın ruhu Hezekiel’e ayağa kalkması için güç verdi (Hez. 2:1, 2). Hizmeti boyunca Yehova’nın eli Hezekiel’in üzerindeydi; yani Tanrı’nın ruhu onu yönlendirdi (Hez. 3:22; 8:1; 33:22; 37:1; 40:1). w22.11 4 p. 7-8

Bu sözlerle Yehova öğrencilerinin arkasından giden ve onlara yol gösteren dikkatli bir eğitmene benzetiliyor. Peki bugün Tanrı’nın sesinin arkamızdan gelmesi ne anlama gelir? Kutsal Kitap çok uzun yıllar önce yazılmıştır. Bu nedenle onu okuduğumuzda Tanrı’nın sesini sanki arkamızdan geliyormuş gibi duyarız (İşa. 51:4). Yehova’nın sağladığı rehberlikten tam olarak yararlanmak için ne yapabiliriz? Bugünün ayetindeki iki ifadeye dikkat edin. Birincisi “Yol budur.” İkincisi ise “Bu yoldan gidin.” Yani yolu bilmek tek başına yetmez. Bu yoldan gitmemiz de gerekir. Kutsal Kitap ve teşkilatın yaptığı açıklamalar sayesinde Yehova’nın bizden ne beklediğini öğreniyoruz. Ayrıca öğrendiklerimizi nasıl uygulayabileceğimizi de görüyoruz. Sevinçle dayanabilmemiz ve Yehova’ya hizmetimizi sürdürebilmemiz için bu iki adımı atmamız şarttır. Evet, Yehova’nın eğitiminden yararlanır ve öğrendiklerimizi uygularsak O’nun vereceği nimetleri tadabiliriz. w22.11 10-11 p. 10-11

İsa’nın elçilerinden çoğu öldükten kısa süre sonra, cemaatte sahte Hıristiyanlar görülmeye başladı (Mat. 13:24-27, 37-39). Onlar “öğrencileri kendi peşlerinden sürüklemek için çarpıtılmış sözler” söylüyordu (Elçi. 20:30). Bu ‘çarpıtılmış sözlerden’ biri, İsa’nın bedeninin tekrar tekrar sunulması gerektiğiyle ilgili öğretiydi. Oysa Kutsal Kitap, Mesih’in ‘birçoklarının günahını yüklenmek için yalnızca bir kere sunulduğunu’ söyler (İbr. 9:27, 28). Bugün de birçok insan bu hakikate inanmıyor. Onlar her hafta, hatta bazen her gün İsa’nın ölümünü anmak için kiliseye gidiyor. Katolik inancında bu, Komünyon Ayini olarak adlandırılır. Hıristiyan Âleminin diğer mezhepleri İsa’nın ölümünü bu kadar sık anmıyor ama onlar da İsa’nın sunduğu kurbanın ne anlama geldiğini anlamıyorlar. w23.01 21 p. 5

İsa’nın Bin Yıllık Hükümdarlığı sırasında ölüler diriltilecek ve itaatli insanlar kusursuzluğa eriştirilecek. Yehova’nın doğru olduğuna karar verdiği kişiler ‘yeryüzünü mülk edinecek, orada sonsuza dek oturacaklar’ (Mezm. 37:10, 11, 29). O zaman “son düşman olarak, ölüm sona erdirilecek” (1. Kor. 15:26). Sonsuza dek yaşama ümidimiz boş bir ümit değil, Tanrı’nın Sözüne dayanıyor. Bu ümit sıkıntılı son günlerde vefalı kalmamıza yardım ediyor. Ancak sadece sonsuza dek yaşamak için Yehova’ya hizmet ediyorsak O’nu memnun edemeyiz. Yehova’ya ve İsa’ya vefalı kalmamızın başlıca nedeni onları çok sevmemizdir (2. Kor. 5:14, 15). Bu sevgi bizi onları örnek almaya ve ümidimizi başkalarıyla paylaşmaya yöneltiyor (Rom. 10:13-15). İyilik yapmayı ve cömert olmayı öğrenirsek Yehova’nın sonsuza dek dost olmak istediği kişiler oluruz. w22.12 6-7 p. 15-16

Zulüm gördüğümüzde bize huzur ve mutluluk veren birçok şeyi kaybedebiliriz. Başımıza neler geleceğini düşünüp endişelenebiliriz. Bu duygular çok normaldir. Yine de dikkatli olmalıyız. İsa zulüm nedeniyle bazı takipçilerinin ‘sendeleyebileceğini’ söylemişti (Yuhn. 16:1, 2). Zulüm görmeyi bekliyoruz. Fakat İsa, sadakatimizi koruyabileceğimiz konusunda da bize güvence verdi (Yuhn. 15:20; 16:33). Faaliyetimiz yasaklandığında ya da büyük ölçüde kısıtlandığında, Bürodan ve ihtiyarlardan talimatlar alabiliriz. Bu talimatlar güvende olabilmemiz, ruhi gıda almaya devam edebilmemiz ve iyi haberi mümkün olduğu ölçüde duyurmayı sürdürebilmemiz için veriliyor. Onlara itaat etmek için elimizden geleni yapalım (Yak. 3:17). Ayrıca kardeşlerimizle ilgili bilgileri, bunları bilmeye hakkı olmayan kişilerle asla paylaşmayalım (Vaiz 3:7). w22.12 20 p. 14-16

İsa bugün de takipçilerini dünya çapında iyi haberi duyurmaları için yönlendiriyor. O, söz verdiği gibi geçmişten bugüne bizi asla yalnız bırakmadı. İbadetler ve yayınlarımız aracılığıyla iyi haberi nasıl duyurabileceğimiz konusunda bizi eğitiyor ve ihtiyacımız olan tüm araçları sağlıyor (Mat. 28:18-20). Biz de duyuru ve öğrenci yetiştirme işinde gayretle çalışırsak ve sona kadar uyanık kalırsak üzerimize düşeni yapmış oluruz. Böylece ‘ümidimizin gerçekleşeceğine dair tam güveni sonuna kadar koruyabiliriz’ (İbr. 6:11, 12). Yehova, Şeytan’ın bu kötü dünyasına son vermek için bir gün ve saat belirledi. O gün geldiğinde Yehova’nın önceden bildirdiği şeyler gerçekleşecek. Ancak bazen bu ortamın sonu gecikiyormuş gibi hissedebiliriz. Fakat şundan emin olabiliriz ki Yehova’nın günü “geç kalmayacak” (Hab. 2:3). Bu nedenle, Yehova’dan gözümüzü ayırmamaya ve ‘[bizi] kurtaracak Tanrımızı sabırla beklemeye’ kararlı olalım (Mika 7:7). w23.02 19 p. 15-16

Bir dağcının hedefi zirveye ulaşmaktır. Ancak yol boyunca zaman zaman durup manzaranın tadını çıkarır. Benzer şekilde biz de sık sık durup, zorluklar yaşarken bile Yehova’nın başarılı olmamıza nasıl yardım ettiği üzerinde düşünmeliyiz. Her günün sonunda şunları düşünün: “Yehova bugün benim için ne yaptı? Yaşadığım sınav sürse de Yehova dayanmama nasıl yardım ediyor?” Evet, Yehova’nın başarılı olmanıza yardım etmek için yaptığı en az bir şeyi fark etmeye çalışın. Tabii, yaşadığımız sınavın sona ermesi için dua ediyor olabiliriz (Filip. 4:6). Ancak Yehova’nın şu anda bizim için neler yaptığının da farkında olmalıyız. Unutmayalım ki, O bize güç vereceğine ve dayanmamıza yardım edeceğine söz veriyor. Öyleyse Yehova’nın bize zor zamanlarımızda destek olmak için yaptıklarına minnettar olalım. O zaman sınavlar sırasında bile Yehova’nın bizi nasıl başarıya ulaştırdığını görebiliriz (Başl. 41:51, 52). w23.01 19 p. 17-18

Kendinize şunları sorun: “Yaşam tarzım bu ortamın sonunun çok yakın olduğuna inandığımı gösteriyor mu? Eğitim ve iş konusunda verdiğim kararlar Yehova’ya hizmet etmenin hayatımdaki en önemli şey olduğunu gösteriyor mu? Yehova’nın benim ve ailemin ihtiyaçlarını karşılayacağına iman ediyor muyum?” Yehova, O’nun isteğiyle uyumlu bir yaşam sürmek için çaba gösterdiğimizi gördüğünde çok mutlu olur (Mat. 6:25-27, 33; Filip. 4:12, 13). Düşünce tarzımızı sürekli gözden geçirmeli ve gerekli değişiklikleri yapmalıyız. Elçi Pavlus Korintoslulara “İman yolunda mısınız diye kendinizi sürekli sınayın, kendinizi yoklayın” diye yazmıştı (2. Kor. 13:5). Dolayısıyla, zihnimizi yenilemek için Tanrı’nın Sözünü okumalı, Yehova’nın düşündüğü gibi düşünmeyi öğrenmeli ve O’nu memnun etmek için gereken neyse yapmalıyız (1. Kor. 2:14-16). w23.01 9 p. 5-6