เยเรมีย์
10 ชาวอิสราเอล ขอให้พวกเจ้าฟังพระยะโฮวาพูดกับพวกเจ้า 2 พระยะโฮวาพูดว่า
“อย่าเลียนแบบชาติต่าง ๆ+
และอย่ากลัวสัญญาณบอกเหตุในท้องฟ้า
เพราะชาติต่าง ๆ กลัวสิ่งเหล่านั้น+
3 ประเพณีของพวกเขาเป็นสิ่งหลอกลวง*
ช่างแกะสลักตัดต้นไม้จากป่า
แล้วใช้เครื่องมือทำเป็นรูปเคารพ+
5 มันเป็นเหมือนหุ่นไล่กาในไร่แตงกวา เพราะพูดไม่ได้+
ต้องให้คนแบกไป เพราะเดินไม่ได้+
อย่ากลัวมัน เพราะมันทำร้ายใครไม่ได้
และทำดีก็ไม่ได้”+
6 พระยะโฮวา ไม่มีใครเหมือนพระองค์+
พระองค์เป็นพระเจ้าที่ยิ่งใหญ่ ชื่อของพระองค์ก็ยิ่งใหญ่และพระองค์มีอำนาจมาก
7 พระองค์เป็นกษัตริย์ของชาติต่าง ๆ+ ทุกคนควรเกรงกลัวพระองค์เพราะเป็นเรื่องที่ถูกต้อง
และในหมู่คนฉลาดของอาณาจักรต่าง ๆ
ไม่มีใครเทียบพระองค์ได้เลย+
8 พวกเขาทุกคนคิดหาเหตุผลไม่เป็นและโง่+
คำสอนของรูปเคารพที่แกะสลักจากไม้ก็เป็นคำหลอกลวง*ทั้งนั้น+
9 แผ่นเงินมาจากทาร์ชิช+และทองคำมาจากอุฟาส
พวกช่างฝีมือและช่างโลหะเอามาหุ้มรูปเหล่านั้น
เสื้อผ้าของมันทอด้วยด้ายสีฟ้าและด้ายขนสัตว์สีม่วง
มันเป็นผลงานของช่างที่ชำนาญ
10 แต่พระยะโฮวาเป็นพระเจ้าเที่ยงแท้
พระองค์เป็นพระเจ้าผู้มีชีวิตอยู่+และเป็นกษัตริย์ตลอดไป+
เมื่อพระองค์โกรธ แผ่นดินก็สั่นสะเทือน+
และไม่มีชาติไหนจะทนได้เมื่อถูกพระองค์ตำหนิ
11 * พวกเจ้าต้องบอกพวกเขาว่า
“พวกพระที่ไม่ได้สร้างฟ้าและโลก
จะถูกทำลายให้หมดไปจากโลกและจากใต้ฟ้า”+
12 พระองค์เป็นผู้สร้างโลกด้วยพลังของพระองค์
พระองค์สร้างแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์ด้วยสติปัญญา+
และกางท้องฟ้าไว้ด้วยความเข้าใจ+
14 มนุษย์ทุกคนทำอะไรไม่มีเหตุผลและไม่มีความรู้
ช่างโลหะทุกคนจะต้องอับอายเพราะรูปเคารพแกะสลักนั้น+
เพราะรูปหล่อโลหะที่เขาทำขึ้นเป็นพระเท็จ
และมันไม่มีลมหายใจ+
15 มันเป็นสิ่งหลอกลวง* และเป็นผลงานที่น่าเยาะเย้ย+
เมื่อถึงเวลาที่มันถูกคิดบัญชี มันก็จะพินาศ
16 พระเจ้า*ของยาโคบไม่เหมือนรูปเคารพเหล่านั้น
เพราะพระองค์เป็นผู้สร้างทุกสิ่ง
และอิสราเอลคือไม้เท้าที่เป็นสมบัติของพระองค์+
พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพคือชื่อของพระองค์+
17 ผู้หญิงที่ถูกล้อม
เก็บของขึ้นจากพื้นดินเถอะ
18 เพราะพระยะโฮวาบอกว่า
“คราวนี้เราจะเหวี่ยงคนที่อยู่ในแผ่นดินออกไป+
และเราจะทำให้พวกเขาเป็นทุกข์”
19 ฉันไม่รอดแน่ เพราะฉันมีแผล*+
ฉันมีบาดแผลที่รักษาไม่หาย
ฉันพูดว่า “นี่เป็นความเจ็บป่วยของฉันเอง และฉันต้องทน
20 เต็นท์ของฉันถูกทำลาย และเชือกเต็นท์ของฉันขาดหมดแล้ว+
พวกลูกชายก็ทิ้งฉันไปหมด+
ไม่เหลือใครช่วยกางเต็นท์หรือขึงผ้าเต็นท์ให้ฉันเลย
พวกเขาจึงทำสิ่งที่ไม่รอบคอบ
และฝูงแกะของพวกเขาก็กระจัดกระจายไปหมด”+
22 ฟังสิ มีข่าวมา!
มีเสียงทุบดังสนั่นมาจากดินแดนทางเหนือ+
เพื่อทำให้เมืองต่าง ๆ ของยูดาห์กลายเป็นเมืองร้างและเป็นที่อยู่ของหมาใน+
23 พระยะโฮวา ผมรู้ว่ามนุษย์กำหนดแนวทางชีวิตของตัวเองไม่ได้
แต่ละย่างก้าวของชีวิต เขาก็ยังกำหนดไม่ได้ด้วยซ้ำ+
24 พระยะโฮวา โปรดว่ากล่าวแก้ไขผมตามที่พระองค์เห็นว่าเหมาะสม
25 ขอพระองค์ระบายความโกรธต่อชาติต่าง ๆ ที่ไม่สนใจพระองค์+
และต่อตระกูลต่าง ๆ ที่ไม่ร้องเรียกชื่อพระองค์