เยเรมีย์
9 ผมอยากให้หัวของผมเป็นบ่อน้ำตา
และให้ตาของผมเป็นตาน้ำ+
ผมจะได้ร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน
ให้กับเพื่อนร่วมชาติที่ถูกฆ่า
2 ผมอยากมีที่พักสำหรับคนเดินทางในที่กันดาร
3 พวกเขาพร้อมจะพูดโกหกเหมือนโก่งคันธนูพร้อมยิง
แผ่นดินมีแต่ความหลอกลวง ไม่มีความซื่อสัตย์เลย+
พระยะโฮวาบอกว่า “พวกเขาทำชั่วซ้ำแล้วซ้ำอีก
และไม่สนใจเราเลย”+
4 “ทุกคนต้องระวังเพื่อนบ้านให้ดี
และอย่าไว้ใจพี่น้องของตัวเอง
5 ทุกคนโกงเพื่อนบ้าน
และไม่มีใครพูดความจริงเลย
พวกเขาฝึกโกหกจนเก่ง+
และทำผิดจนเหนื่อย
6 เจ้าอยู่ในที่ที่มีแต่ความหลอกลวง
พวกเขาโกหกและไม่อยากรู้จักเรา” พระยะโฮวาบอกไว้อย่างนั้น
7 ดังนั้น พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกว่า
“เราจะถลุงและทดสอบพวกเขา+
เพราะเราจะทำอะไรกับประชาชนของเราได้อีกล่ะ?
8 ลิ้นพวกเขาเป็นเหมือนลูกธนูมรณะที่พูดหลอกลวง
ปากก็พูดจาดีกับเพื่อนบ้าน
แต่ในใจคิดจะดักซุ่มทำร้าย”
9 พระยะโฮวาบอกว่า “แล้วอย่างนี้เราไม่ควรเอาเรื่องพวกเขาหรือ?
เราไม่ควรแก้แค้นชนชาติที่ทำอย่างนี้หรือ?+
10 เราจะร้องไห้คร่ำครวญเพราะภูเขา
และจะร้องเพลงไว้อาลัยเพราะทุ่งหญ้าในที่กันดาร
เพราะมันถูกเผาจนไม่มีใครผ่านไปมา
และไม่มีใครได้ยินเสียงฝูงสัตว์
นกในท้องฟ้าและสัตว์ป่าก็หนีไปหมด+
11 เราจะทำให้กรุงเยรูซาเล็มกลายเป็นกองหิน+ เป็นที่อยู่ของหมาใน+
และเราจะทำให้เมืองต่าง ๆ ของยูดาห์เป็นเมืองร้างและไม่มีใครอยู่เลย+
12 ใครฉลาดพอที่จะเข้าใจเรื่องนี้บ้าง?
พระยะโฮวาได้พูดกับใครเพื่อให้เขาประกาศเรื่องนี้?
ทำไมแผ่นดินนี้จึงพินาศ?
ทำไมแผ่นดินนี้จึงถูกเผาเหมือนที่กันดาร
จนไม่มีใครผ่านไปมา?”
13 พระยะโฮวาตอบว่า “เพราะพวกเขาไม่เชื่อฟังกฎหมาย*ที่เราให้ไว้ และเพราะพวกเขาไม่ทำตามและไม่เชื่อฟังเรา 14 แต่กลับดื้อดึงทำตามใจตัวเอง+ และนมัสการรูปพระบาอัลอย่างที่ปู่ย่าตายายของพวกเขาสอนให้ทำ+ 15 ดังนั้น พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพ พระเจ้าของอิสราเอลบอกว่า ‘เราจะให้ชนชาตินี้กินบอระเพ็ดและดื่มน้ำที่มีพิษ+ 16 เราจะทำให้พวกเขากระจัดกระจายไปอยู่ตามชาติต่าง ๆ ที่พวกเขาและปู่ย่าตายายของพวกเขาไม่รู้จัก+ และเราจะส่งดาบไปจัดการพวกเขาให้สิ้นซาก’+
17 พระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพบอกว่า
‘เจ้าต้องทำตัวเหมือนคนที่มีความเข้าใจ
เรียกพวกผู้หญิงมาร้องเพลงไว้อาลัย+
และให้คนไปตามผู้หญิงมืออาชีพพวกนั้นมา’
18 ‘พวกเธอจะได้รีบมาร้องคร่ำครวญให้พวกเรา
ตาของพวกเราจะได้มีน้ำตาไหลออกมาเหมือนสายน้ำ
และเปลือกตาของพวกเราจะได้ชุ่มไปด้วยน้ำ+
19 เพราะมีเสียงร้องคร่ำครวญดังมาจากศิโยนว่า+
“พวกเราพินาศย่อยยับแล้ว!
พวกเราอายเหลือเกิน!
เพราะพวกเราต้องออกจากแผ่นดิน และพวกเขารื้อบ้านของพวกเราแล้ว”+
20 พวกผู้หญิง ขอให้ฟังคำพระยะโฮวา
ขอให้ฟังคำจากปากของพระองค์
สอนลูกสาวของพวกเจ้าให้ร้องคร่ำครวญ
และสอนเพลงไว้อาลัยนี้ให้ผู้หญิงคนอื่น ๆ ด้วย+
21 เพราะความตายเข้ามาทางหน้าต่างบ้านพวกเรา
และเข้ามาในป้อมปราการของพวกเราแล้ว
เพื่อจะจับเด็ก ๆ ไปจากถนน
และจับพวกหนุ่ม ๆ ไปจากลานสาธารณะ’+
22 ขอให้พูดว่า ‘พระยะโฮวาบอกว่า
“ศพคนตายจะกองบนพื้นเหมือนปุ๋ยที่อยู่ในทุ่ง
เหมือนฟ่อนข้าวใหม่ที่คนเกี่ยววางเรียงไว้
และไม่มีใครมาเก็บ”’”+
23 พระยะโฮวาบอกว่า
24 “แต่ให้คนที่อวดนั้นอวดว่า
เขามีความเข้าใจและความรู้เกี่ยวกับเรา+
และรู้ว่าเราคือยะโฮวา เป็นผู้แสดงความรักที่มั่นคง ความยุติธรรม และความถูกต้องชอบธรรมบนโลก+
เพราะเราพอใจอย่างนี้”+ พระยะโฮวาบอกไว้อย่างนั้น
25 พระยะโฮวาบอกว่า “สักวันหนึ่งเราจะคิดบัญชีกับทุกคนทั้งที่เข้าสุหนัตและไม่ได้เข้าสุหนัต+ 26 คือพวกอียิปต์+ ยูดาห์+ เอโดม+ อัมโมน+ และโมอับ+ รวมทั้งทุกคนที่อยู่ในที่กันดารซึ่งเป็นพวกที่ตัดผมข้างหูออก+ เพราะทุกชาติไม่ได้เข้าสุหนัต และพวกอิสราเอลทั้งหมดไม่ได้เข้าสุหนัตที่หัวใจ”+