9 Тизрәк әтием янына кайтыгыз, аңа болай диегез: „Улың Йосыф менә нәрсә ди: „Ходай мине Мисыр хуҗасы итте.+ Кичектермичә минем яныма кил.+

11 Тагын биш ел ачлык булачак, әмма мин сине монда ризык белән тәэмин итеп торырмын.+ Югыйсә син дә, гаиләң дә мохтаҗлыкта калырсыз, һәм бөтен милкең харап булачак“.

13 Ачлык бик көчле булганлыктан, җирдә бөтенләй ризык калмады. Мисыр җирендә дә, Кәнганда да кешеләр ачлыктан тәмам интегеп бетте.+

19 Үләбез бит, җиребез дә харап була. Ник моңа юл куярга? Безне дә, җиребезне дә ризыкка сатып алыгыз. Без фиргавеннең коллары булырбыз, һәм җир дә аныкы булыр. Безгә орлык бирегез, шулчак без дә үлмәбез, җиребез дә ташландык хәлгә килмәс».