13 Аннан соң Аллаһы Ибрамга болай диде: «Шуны бел: синең токымың* ят җирдә чит ил кешеләре булып яшәячәк, андагы халык аларны кол итәчәк һәм 400 ел буе җәберләячәк.+ 14 Тик аларны коллыкта тоткан халыкны мин хөкем итәчәкмен,+ һәм шуннан соң алар күп мал-мөлкәт белән чыгарлар.+

5 Хәзер мин мисырлылар кол иткән Исраи́л халкының ыңгырашуын ишетәм һәм килешүемне исемдә тотам.+

15 Безнең ата-бабаларыбыз Мисырга барган иде.+ Без Мисырда күп еллар яшәдек.+ Мисырлылар безнең белән һәм ата-бабаларыбыз белән начар мөгамәлә итте.+ 16 Ахыр чиктә без Йәһвәгә кычкырып ялвардык,+ һәм ул безне ишетеп, фәрештә җибәрде+ һәм безне Мисырдан чыгарды. Хәзер без синең җирең чигендәге Кады́ш шәһәрендә.