29 Муса үзенең каенатасына — мидьянлы Руилнең*+ улы Хобабка болай диде: «Йәһвә: „Мин сезгә җир бирәм“,— диде.+ Без, шул җиргә барырга дип, юлга чыгабыз. Әйдә безнең белән,+ без сиңа игелекле булырбыз, чөнки Йәһвә Исраилне фатихаларга вәгъдә итте».+