10 Әгәр берәрсе якынына ишәк, үгез, сарык я башка бер хайванын сакларга биреп, хайван үлсә, имгәнсә яки аны берәү дә күрмәгәндә алып китсәләр, 11 хайванны сакларга алган кеше Йәһвә алдында, якынымның малына кул сузмадым, дип ант итәргә тиеш, һәм хайванның хуҗасы аның антын кабул кылсын. Тегесе аңа килгән зыян өчен түләргә тиеш түгел.+

12 Минем исемем белән ялган ант итмә+ һәм шулай итеп үз Аллаһыңның исемен нәҗесләмә. Мин — Йәһвә.

25 Шуңа күрә хәзер, ялганны кире какканга, һәрберегез үз якынына хакыйкатьне сөйләсен,+ без бит бер тәннең әгъзалары.+

9 Бер-берегезгә ялганламагыз.+ Элекке шәхесегезне үз эшләре белән бергә салып ташлагыз да+