2 Йәһвә Гидеонга болай диде: «Кешеләрең бик күп. Мин Мидьянны аларның кулына бирә алмыйм,+ юкса Исраилнең мактанып, миңа: „Мин үземне үзем коткардым“,— дип әйтүе бар.+

15 Аллаһы кешесенең хезмәтчесе иртән иртүк торып, чыгып караса, шәһәр тирәли атлы һәм арбалы гаскәр тора. Шунда хезмәтче аңардан: «А-а, хуҗам, нишлибез?» — дип сорады. 16 Әмма Илиша аңа: «Курыкма!+ — дип җавап бирде.— Чөнки безнең белән булганнар алар белән булганнардан күбрәк».+

11 Шунда А́са үзенең Аллаһысы Йәһвәгә ялварып+ болай диде: «И Йәһвә, син ярдәм иткән кешеләр күпсанлымы, көчсезме — синең өчен бернинди аерма юк.+ И Аллаһыбыз Йәһвә, безгә ярдәм ит, без бит сиңа таянабыз!+ Без шушы гаять зур гаскәргә каршы синең исемең белән чыктык.+ И Йәһвә, син безнең Аллаһыбыз. Үлемле кешегә үзеңнән өстен чыгарга бирмә».+