10 Киләсе көнне Шаулны Аллаһы юл куйган яман рух биләп алды,+ һәм Шаул өйдә үзен сәер* тота башлады. Ул көнне Давыт элеккегечә арфа уйнап утыра иде.+ Шаулның кулында сөңге иде.+ 11 Шаул: «Мин Давытны стенага кадап куям!» — диеп, аңа ике тапкыр сөңге атты,+ ләкин Давыт ике очракта да котылып калды.

10 Шаул, Давытны сөңге белән стенага кадап үтермәкче булып, аңа сөңгесен атып җибәрде, әмма тегесе читкә тайпылды, һәм сөңге стенага килеп кадалды. Ул төнне Давыт качып котылды.

14 Давыт чүлнең кеше йөри алмаслык җирләрендә — Зип+ чүленең таулы урыннарында калды. Шаул аны бертуктаусыз эзләде,+ ләкин Йәһвә аны Шаул кулына бирмәде.