12 Ләкин Тамар аңардан: «Юк, абыем! Мәсхәрәләмә мине! — дип үтенде.— Исраилдә алай эшләмиләр ич.+ Кылма андый кабахәтлекне.+ 13 Андый хурлык белән мин ничек яшәрмен?! Сине бит Исраилдә кабахәт кеше дип санарлар. Зинһар, патша белән сөйләшеп кара, һәм ул мине сиңа бирергә каршы булмас». 14 Әмма ул тыңларга да теләмәде һәм аны көчләп мәсхәрәләде.