34 Әмма бер кеше болай гына* җәясеннән атты, һәм ук, Исраил патшасына тиеп, көбәсенең кабырчыклары арасыннан үтте дә аны яралады. Шунда патша үзенең арбачысына: «Кире борыл, мине сугыш кырыннан* алып чык, мин бик каты яраландым»,— диде.+ 35 Ул көнне сугыш көчәя төште, һәм патшаны, йөзе белән су́риялеләргә таба карап басып тора алсын өчен, арбада тотып торырга туры килде. Кан аның ярасыннан сугыш арбасы эченә агып торды, ә кич белән ул үлде.+