6 Кыю һәм нык бул.+ Алардан курыкма һәм котың алынмасын,+ чөнки Аллаһың Йәһвә синең белән бара. Ул сине калдырмас һәм ташламас».+

8 Йәһвә синең алдан бара, һәм ул синең белән булыр.+ Ул сине калдырмас һәм ташламас. Курыкма һәм котың очмасын».+

6 Кыю һәм нык бул,+ чөнки бу халыкка мин ата-бабаларына бирермен дип вәгъдә иткән җирне+ мирас итеп алырга син ярдәм итәрсең.

9 Мин сиңа тагын бер тапкыр әйтәм: кыю һәм нык бул. Котың очмасын һәм курыкма, чөнки кая гына барсаң да, Аллаһың Йәһвә синең белән булыр».+

16 Әмма Илиша аңа: «Курыкма!+ — дип җавап бирде.— Чөнки безнең белән булганнар алар белән булганнардан күбрәк».+ 17 Аннары Илиша: «И Йәһвә, аның күзләрен аччы, ул барысын да күрсен иде»+,— дип дога кыла башлады. Йәһвә шунда ук хезмәтченең күзләрен ачты. Тегесе караса, Илиша тирәли бөтен таулар утлы сугыш арбалары+ һәм атлар белән тулган.+

15 Яхәзии́л болай диде: «Бөтен Яһүд белән Иерусалим халкы һәм Йәһшәфәт патша, тыңлагыз! Йәһвә менә нәрсә ди: „Бу гаять зур гаскәрдән курыкмагыз, котыгыз алынмасын, чөнки бу сугыш сезнеке түгел, ә Аллаһыныкы.+