16 Йәһвә Мусага болай диде: «Менә, син үләрсең, ә бу халык барасы җирләрендә тирә-якларындагы чит илаһларга табына* башлар.+ Алар мине калдырыр+ һәм үзләре белән төзегән килешүемне бозар.+

15 Йәшуру́н* симергәч, котырынып фетнә күтәрде.

Син симердең, син тазардың, сине май басты.+

11 Шуңа күрә исраиллеләр Йәһвә күзендә начар булганны эшләде һәм Багалларга хезмәт итте.*+

20 Шул җирдә тынычлык бозып йөрүче Шеба́+ исемле бер адәм бар иде. Ул биньяминлы, Бихри́ улы иде. Бервакыт ул, мөгез кычкыртып:+ «Давытка безнең бер катышыбыз да юк! Аңардан безгә бернәрсә дә кирәк түгел. Иша́й улының мирасы үзенә булсын.+ Әй Исраи́л, һәммәгез үз илаһларыгызга* кайтыгыз!»+ — диде.

26 Әмма алар тыңламаучан булып китте һәм сиңа каршы фетнә күтәрде,+ Кануныңа аркалары белән борылды. Пәйгамбәрләрең аларны кисәтеп сиңа кайтарырга тырышты, ә алар пәйгамбәрләреңне үтерде. Алар үзләрен үтә ихтирамсыз тотты.+