7 Җаным хәлсезләнә барганда, мин Йәһвәне искә төшердем.+

Шунда догам сиңа, изге гыйбадәтханәңә кадәр иреште.+

38 Шунда ул аларга: «Җаным чиксез газаплана. Монда калыгыз һәм минем белән уяу торыгыз»,— диде.+ 39 Ә үзе чак кына алгарак узды да йөзтүбән капланып дога кылды:+ «Әтием, мөмкин булса, бу касә+ мине читләтеп үтсен. Шулай да минем түгел, ә синең ихтыярың буенча булсын».+

34 Тугызлар тирәсендә Гайсә каты тавыш белән: «Эли́, Эли́, лама́ сабактани́?» — дип чакырды. Бу сүзләр «Аллаһым, Аллаһым, нигә син мине калдырдың?»+ дигәнне аңлата.

7 Җирдә яшәгәндә, Мәсих үзен үлемнән Коткара Алучыга ялварып һәм үтенеп, ачы тавыш белән һәм елый-елый дога кылган.+ Аллаһыдан куркып яшәгәнгә, Ул аны ишеткән.