29 «Аллаһы Тәгалә, син үзең әйткәнчә, синең колың хәзер тынычлыкта үлә ала,+ 30 чөнки күзләрем коткару китерәчәк затны күрде.+ 31 Син аны бирдең, һәм хәзер аны бар халыклар күреп тора.+ 32 Ул — халыкларны каплап торган караңгылыкны юк итүче яктылык+ һәм Исраи́л халкыңның даны».

8 12 Шуннан соң Гайсә кабат аларга сөйли башлады һәм: «Мин — дөнья өчен яктылык.+ Миңа ияреп баручы караңгылыкта йөрмәячәк, аның тормыш бирүче яктылыгы булачак»+,— дип әйтте.