2 Ул аның* алдында үсенте+ сыман үсеп чыгар, кибеп беткән җирдәге тамыр сыман булыр.

Аның мәһабәт кыяфәте дә, күркәмлеге дә юк.+

Без аны күргәч, аның тышкы күренеше безне үзенә җәлеп итмәс.

15 Ул көннәрдә һәм ул вакытта мин Давыт нәселеннән тәкъва бер мирасчы торгызырмын.*+ Ул бу җирдә гаделлек һәм тәкъвалык буенча эш итәр.+ 16 Шул көннәрдә Яһүдне коткарырлар,+ Исраил тыныч-имин яшәр.+ Бу шәһәрне „Йәһвә — безнең тәкъвалыгыбыз“ дип атарлар».+

8 „И баш рухани Йошуа, син үзең дә, синең алдыңда утыручы иптәшләрең дә, тыңлагызчы. Сез киләчәкнең билгесе булып торасыз. Менә, мин Үсенте+ дип аталган хезмәтчемне+ алып киләм!

23 Анда килгәч, ул Насара́+ шәһәрендә урнашты. Бу пәйгамбәрләрнең: «Аны насаралы* дип атарлар»,— дигән сүзләре үтәлсен өчен булды.+