11 Яшьләр түгә-түгә күзләрем алҗып бетте.+
Эчем борчыла.
Минем халкым — кызым бәреп төшерелгән,+ балалар белән сабыйлар шәһәрнең мәйданнарында аңсыз ята,+
Шуңа күрә бавырым җиргә агып төшә.
ל [ләмид]
12 Алар үз әниләреннән: «Икмәк белән шәраб кайда?» — дип сорый,+
Яраланган кеше сыман шәһәр мәйданнарында аңсыз ята,
Җаннары әниләренең кулларында сүрелә.