44 Әмма шулай да, алар үз дошманнарының җирендә булганда, мин аларны беркайчан да, тамырларын корытырлык итеп, тулысынча кире какмам+ һәм ташламам, чөнки бу алар белән төзегән килешүемне бозу булыр иде.+ Мин — аларның Аллаһысы Йәһвә.

52 Уян! И Сио́н,+ уян, куәткә төрен!+

И Иерусалим — изге шәһәр, матур киемеңне ки!+

Чөнки сөннәтләнмәгән һәм нәҗес кеше сиңа бүтән кермәс.+

Син диварларыңны Коткару+ һәм капкаларыңны Мактау дип атарсың.