23 Син ялварып дога кыла башлагач, миңа хәбәр бирелде, һәм мин аны сиңа җиткерергә килдем, чөнки син кадерле* кеше.+ Шуңа күрә сүзләрем турында уйлап, күренешне аңларга тырыш.

19 Ул миңа: «Курыкма,+ кадерле* кеше.+ Борчылма, барысы да яхшы булыр.+ Нык бул, нык бул!» — диде. Ул минем белән сөйләшкәндә, мин ныгып киттем һәм аңа: «Әфәндем, әйдә, сөйлә, син мине ныгыттың»,— дидем.