24 Ягъкуб берүзе калгач, аның алдында бер кеше пәйда булды һәм аның белән көрәшә башлады. Алар таң атканчы көрәштеләр.+ 25 Ягъкубның бирешмәгәнен күргәч, теге кеше аның оча-бот буынына кагылды, һәм көрәшкәндә, Ягъкубның шул буыны тайды.+ 26 Шуннан соң теге кеше: «Инде таң ата, җибәр мине»,— диде. Әмма ул аңа: «Башта мине фатихала, аннары җибәрәм»+,— дип дәште.