7 Давыт аңа: «Курыкма, чөнки мин әтиең Йонафан хакына сиңа тугры мәхәббәт күрсәтәчәкмен.+ Мин сиңа бабаң Шаулның бар җирләрен кайтарырмын, һәм син көн дә минем табынымнан туенырсың»+,— диде.

2 Бу хакта ишеткәч, Давыт: «Әтисе Наха́ш миңа игелек* күрсәткән кебек, мин дә Ханунга игелек күрсәтим әле»,— диде. Шунда Давыт, әтисен югалтканга кайгырган Ханунны юатырга дип, үз хезмәтчеләрен җибәрде. Әмма Давытның хезмәтчеләре амунлыларның җиренә килгәч,