4 шуңа күрә, Изәбе́л+ Йәһвәнең пәйгамбәрләрен юк иткәндә, Абадия 100 пәйгамбәрне мәгарәгә иллешәр-иллешәр яшереп, аларны икмәк-су белән тәэмин итеп торды.)

2 Шунда Изәбе́л Ильяска бер хәбәрче аша болай диде: «Әгәр дә иртәгә шушы вакытта, син бөтен пәйгамбәрләрне үтергәндәй, мин дә синең җаныңны алмасам, өстемә илаһлар каргышы төшсен!»

15 Набутәйнең таш атып үтерелгәнен ишеткәч, Изәбел Ахабка: «Бар, йәзриилле Набутәйнең сиңа сатасы килмәгән йөзем бакчасын үзеңә ал.+ Ул үле, ул бүтән юк инде»,— диде.

25 Әйе, хатыны Изәбелнең котыртуына бирелеп,+ күңелен Йәһвә күзендә яман булганны кылуга беркеткән Ахаб шикелле берәү дә юк иде.+

7 Ә Аллаһының аны көне-төне чакыручы сайланганнары турында нәрсә әйтеп була? Әллә Аллаһы алар хакына, алар белән үзен түземле тотып,+ гаделлек урнаштырмасмы?+